Posted by “എങ്കിൽ ഞാൻ ആതിരയെ വിവാഹം കഴിക്കട്ടേ?”
“ഏഹ്, ” അവൾ ഞെട്ടിപ്പോയി.
” നീ എന്താ പറഞ്ഞത്!?”
“അതേ അമ്മേ, ഞാൻ ആതിരയെ വിവാഹം കഴിക്കാം. പിന്നെ നമുക്ക് ഒരുമിച്ച് താമസിക്കാമല്ലോ. അവളെ പറഞ്ഞ് സമ്മതിപ്പിക്കുന്ന കാര്യം ഞാൻ ഏറ്റു.”
“നീ എന്താടാ ഈ പറയുന്നത്, അവൾ നിന്റെ പെങ്ങളാണ്. സ്വന്തം അച്ചന്റെ മകൾ..” അവന്റെ വാക്കുകൾ വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയാതെ അവൾ ചോദിച്ചു.
“അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ നമ്മൾ അമ്മയും മകനുമാണല്ലോ, എന്നിട്ട് നമ്മൾ തമ്മിൽ ഭാര്യാ ഭർത്താക്കന്മാരെപ്പോലെ അല്ലെ കഴിയുന്നത്?”
അവനൊരു മറുചോദ്യം ചോദിച്ചു.
“അതുപോലെയാണോ അവൾ..? ഇനി ഞാൻ സമ്മതിച്ചാലും അവൾ ഇതിന് ഒരിക്കലും സമ്മതിക്കില്ല..“
“അവളെ സമ്മതിപ്പിക്കുന്ന കാര്യം ഞാനേറ്റു, അത് എനിക്ക് വിട്ടേക്ക്.“
”പക്ഷെ എങ്ങനെ?”
“നിനക്ക് സമ്മതം തന്നെയല്ലേ, അത് പറ.“
“പക്ഷെ നാട്ടുകാരോട് എന്ത് പറയും, അവർക്കറിയില്ലേ അത് നിന്റെ പെങ്ങളാണെന്ന്?“
“അതിനൊക്കെ ഞാൻ വഴികണ്ടിട്ടുണ്ട്. അമ്മയ്ക്ക് സമ്മതമല്ലേ, അത് പറ.“
”നിന്റെ ഇഷ്ടം അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ നീ ശ്രമിച്ചുനോക്കൂ. പക്ഷെ ജനങ്ങളുടെ മുമ്പിൽ നാണംകൊണ്ട് തല താഴ്ത്താനുള്ള സ്ഥിതിയിലേക്കെത്തരുത്”
അത് കേട്ട് വിനോ ദ്സ ന്തോഷത്താൽ ചിരിച്ചു.
പിറ്റേന്ന് വൈകുന്നേരം ആതിരയും സന്തീപും ക്ളാസ് കഴിഞ്ഞ് വന്നു. ആതിര ഇപ്പോഴും ബീനയോട് സംസാരിച്ചിരുന്നില്ല. വന്നയുടനെ അവൾ തന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. ചായ കുടിച്ചശേഷം വിനോദ് ബീനയോടായി പറഞ്ഞു
“അമ്മേ, അമ്മ സന്തീപിനേയും കൂട്ടി പുറത്തെങ്ങോട്ടെങ്കിലും പോകൂ. ഞാൻ അവളുമായി സംസാരിക്കട്ടെ.“