”നോക്ക് മോളേ, ഇവിടെ ഒന്നും സംഭവിച്ചിട്ടില്ല“
”ഒന്നും സംഭവിച്ചിട്ടില്ലേ?, സ്വന്തം അമ്മയായി കാണേണ്ടവരുമായി അവിഹിത ബന്ധത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടിട്ട് ഒന്നും സംഭവിച്ചിട്ടില്ല എന്നാണോ പറയുന്നത്?“
അവൾ കിതച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“മോളേ, നിന്റെയമ്മ ഒരു തെറ്റും ചെയ്തിട്ടില്ല. നീ എപ്പോഴെങ്കിലും അമ്മയെപ്പറ്റി ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ടോ?,“
”ഏട്ടൻ ഇന്നലെ ആലോചിക്കുന്നത് ഞാൻ നേരിട്ട് കണ്ടതല്ലേ,“
“അതല്ല മോളേ“
അവളുടെ തല മുടിയിൽ തഴുകിക്കൊണ്ടവൻ പറഞ്ഞു.
പിന്നെ എന്താ?“
വീണ്ടും അവൾ അവന്റെ കൈ തട്ടിമാറ്റി.
വിനോദ് അൽപ സമയം നിശബ്ദനായതിന് ശേഷം പറഞ്ഞു
“മോളേ, നിന്റെ അമ്മ നമ്മുടെ അച്ചനെ കല്യാണം കഴിക്കുമ്പോൾ അമ്മ എത്ര ചെറുപ്പമായിരുന്നു എന്നറിയില്ലേ?, അച്ചനാണെങ്കിൽ വയസ്സനും. എന്നിട്ടും അവർ എല്ലാം സഹിച്ച് നിന്നില്ലേ, അച്ചന്റെ മരണശേഷവും വേറെ ഒരു വിവാഹം കഴിക്കാതെ നിനക്കും സന്തീപിനും വേണ്ടി അവർ ജീവിച്ചില്ലെ?. അവർക്കും ആശയും ആഗ്രഹങ്ങളുമൊക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ലേ? അതിനൊരു ചാൻസ് കിട്ടിയപ്പോൾ അവർ അറിയാതെ അതിൽ പെട്ടുപോയി. അമ്മയും ഒരു സ്ത്രീ തന്നെയല്ലേ ആതിരേ?“
”പക്ഷെ അത് സ്വന്തം മകനെപ്പോലെ കരുതേണ്ട ഏട്ടനോടൊപ്പം വേണോ, എനിക്ക് പറയാൻ തന്നെ നാണമാവുന്നു.“
“ആ കാര്യം നീയും ആലോചിക്കേണ്ടതായിരുന്നില്ലേ, ? സ്വന്തം ചേട്ടനുമായിട്ടല്ലെ നീ ബന്ധപ്പെട്ടത്..?“
ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവൻ ചോദിച്ചപ്പോൾ ആതിരയ്ക്ക് മറുപടി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
കുറച്ച് സമയം കൂടി ആതിരയുടെ അടുത്ത് നിന്നതിന് ശേഷം വിനോദ് മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി. അന്ന് രാത്രി ആതിര എല്ലാവരുടേയും കൂടെ ആഹാരം കഴിച്ചു. പകൽ കണ്ടത് പോലെ അത്ര വലിയ ദേഷ്യമോ അരിശമോ അവളുടെ മുഖത്ത് കാണാനില്ലായിരുന്നു. അവൾ നോർമലായി തോന്നിയതിനാൽ ബീനയും സന്തോഷിച്ചു. ഭക്ഷണത്തിന് ശേഷം വിനോദ് ടെറസ്സിൽ സിഗരറ്റും വലിച്ച് കൊണ്ട് ഉലാത്തുകയായിരുന്നു. അപ്പോൾ ബീന അങ്ങോട്ട് വന്നു.