കണിവെള്ളരികൾ [ഋഷി]

Posted by

ഒന്നു കുളിച്ചപ്പഴേക്കും ശരീരവും മനസ്സും ഒന്നയഞ്ഞു. പതിവു നിക്കറും ടീഷർട്ടും വലിച്ചു കേറ്റി ഞാൻ താഴേക്കു വിട്ടു. മൂപ്പിലാത്തി ഡൈനിങ്ങ് ടേബിളിൽ ഇരുന്ന് പച്ചക്കറി അരിയുകയാണ്. എന്നെക്കണ്ടപ്പോൾ എണീറ്റു കൈകഴുകിയിട്ട് അടുത്തേക്കു വന്നു. ഞാൻ ദൈന്യതയോടെ അമ്മയെ നോക്കി. അമ്മയുടെ മുന്നിൽ എനിക്കൊന്നും ഒളിക്കാനാവുമായിരുന്നില്ല. അമ്മ മേശപ്പുറത്തുനിന്നും ഒരിലച്ചീന്തു വലിച്ചെടുത്ത് അതിൽ നിന്നും ചന്ദനമെടുത്തെൻ്റെ നെറ്റിയിൽ തൊടീച്ചു. നല്ല കുളിർമ്മ. ഒപ്പം അമ്മയുടെ കക്ഷത്തിൽ നിന്നുമുയർന്ന മണം!

ഞാൻ ഹോളിലേക്കു തിരിയാൻ നോക്കി. അമ്മയെൻ്റെ തോളുകളിൽ പിടിച്ച് ത/ൻ്റെ നേർക്കു തിരിച്ചു നിർത്തി. എൻ്റെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി. ആ നോട്ടം നേരിടാനാവാതെ ഞാൻ മുഖം കുനിച്ചു.

കുട്ടാ! അമ്മയെൻ്റെ താടിക്കു പിടിച്ച് മുഖം ഉയർത്തി. അവളെ മിസ്സു ചെയ്യുന്നുണ്ടോടാ? ഞാൻ ഞെട്ടിപ്പോയി! ഏഹ്.. എന്താ… ഞാൻ നിന്നു വിക്കി.

അമ്മയുടെ മുഖത്തൊരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു. ഡാ! ഉരുണ്ടു കളിക്കണ്ട. നിനക്കു മൊല തന്ന് നിന്നെ വളർത്തിയത് ഞാനാ. നീ കാണിക്കണ കള്ളത്തരമൊക്കെ ഈയമ്മയ്ക്കറിയാടാ കുട്ടാ. പിന്നെന്താ… പതിനെട്ടു കഴിഞ്ഞു. കമുകുപോലെ വളരുവേം ചെയ്തു. മടീല് വെയ്ക്കാനൊക്കുവോ! നീയിങ്ങു വന്നേ! അമ്മയെന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു… ആ മാംസളതയിൽ ഞാനലിഞ്ഞുപോയി… അമ്മ എൻ്റെ മുഖം പിടിച്ചു താഴ്ത്തി കവിളുകളിലും കണ്ണുകളിലും നെറുകയിലും ഉമ്മകൾ വർഷിച്ചു… ആഹ്… വിഷമം ഉരുകിപ്പോവണപോലെ! അവസാനം അമ്മയെൻ്റെ ചുണ്ടുകളിൽ അമർത്തിയുമ്മവെച്ചു…. ഞങ്ങളങ്ങനെ കെട്ടിപ്പുണർന്ന് എത്രനേരം നിന്നു എന്നറിയില്ല. എൻ്റെ കണ്ണൻ… എൻ്റെ കുട്ടൻ…നിനക്ക് എന്തു വിഷമം ഒണ്ടേലും ഈയമ്മയോട് പറയണം. ആ വിരലുകൾ പിന്നിൽ എൻ്റെ നിക്കറിൻ്റെ ഇലാസ്റ്റിക്കിനകത്തേക്ക് നുഴഞ്ഞിറങ്ങി എൻ്റെയുറച്ച കുണ്ടികൾ ഞെരിച്ചുടച്ചു… ആഹ്! ഞാനമ്മയെ വീണ്ടും വരിഞ്ഞുമുറുക്കി..

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *