കണിവെള്ളരികൾ [ഋഷി]

ഞാനൊന്നുമറിയാത്ത മണ്ടനെപ്പോലെ തലയാട്ടി! അല്ല ശരിക്കും ഒന്നും മനസ്സിലായിട്ടില്ലായിരുന്നു!

അതേയ്… അവളു നിൻ്റെ ചേച്ചിയല്ലേ. വകേലൊരമ്മായി വരാൻ ഇനീം രണ്ടാഴ്ച്ചയില്ലേ! ( ഇവരെന്തൊക്കെയാ പിച്ചും പേയും പറയണത്) അതു വരെ നീ വേണം അവള് നന്നായി ഭക്ഷണവും മരുന്നുകളും കഴിക്കുന്നുണ്ടോന്നു നോക്കണ്ടത്. നിൻ്റെ മൊബൈൽ നമ്പറു പറഞ്ഞേ! മേശയുടെ വക്കിൽ കനത്ത കുണ്ടിയമർത്തി നിന്ന് ഇപ്പോഴിത്തിരി ശാന്തയായ സിംഹി മൊഴിഞ്ഞു.

ഞാനൊരു പാവയെപ്പോലെ എല്ലാമനുസരിച്ചു. മിടുക്കൻ! ഹേമാവതി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് എൻ്റെ കവിളിൽത്തട്ടി. പിന്നെ തിരിഞ്ഞു സീറ്റിലേക്കൊഴുകി.. ആ കുണ്ടികൾ! ഭഗവാനേ! ഭൂഗോളം പോലെ!

തിരികെ വണ്ടീലിരുന്നപ്പോൾ ഉഷപ്പെണ്ണ് ഇത്തിരി ക്ഷമാപണസ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞുതുടങ്ങി… അത്… മധൂ! കൂടെയാരാ വന്നതെന്നു ഡോക്റ്റർ ചോദിച്ചപ്പോൾ അനിയനാണെന്നു പറഞ്ഞുപോയി! സോറി. നിനക്കു ബുദ്ധിമുട്ടായെന്നറിയാം. പേടിക്കണ്ട. ഞാൻ നിന്നെ ശല്ല്യപ്പെടുത്താനൊന്നും പോണില്ല.

ഓ! അതു സാരമില്ല ചേച്ചീ. പിന്നേ വെളീന്നൊള്ള ആഹാരം കഴിക്കരുതെന്ന് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞതു കേട്ടില്ലേ! വീട്ടിലമ്മയോട് ഫുഡ്ഡ് കൊടുത്തുവിടാൻ പറയാം… (ങേ! ഞാനെന്താണ് പുലമ്പുന്നത്!).

ഓ വേണ്ടടാ. ഐ വിൽ ടേക്ക് കെയർ. രണ്ടാഴ്ച്ചയല്ലേ ഒള്ളൂ. അതു കഴിഞ്ഞാല് അമ്മായി വരും. പെണ്ണ് പറഞ്ഞതു കേട്ടപ്പോൾ ഞാനൊന്നയഞ്ഞു. ശരി ചേച്ചീ! എനിക്കിപ്പം പെണ്ണിനോടുള്ള അനിഷ്ടം ഇത്തിരി കുറഞ്ഞുതുടങ്ങിയിരുന്നു.

വണ്ടി വീട്ടിലേക്കു കേറ്റിയിട്ട് ഞാനിറങ്ങി കാറിൻ്റെ പിന്നിലെ വാതിലു തുറന്നു. പെണ്ണ് കൊച്ചിനേം അടുക്കിപ്പിടിച്ചിറങ്ങാൻ നോക്കി. ഞാൻ കുനിഞ്ഞ് അവനെ കൈകളിലെടുത്തു. ആ മുഴുത്ത മുലകളിൽ എൻ്റെ വിരലുകൾ തൊട്ടു… ഒന്നു മെല്ലെ അമർത്തിനോക്കി.. ആഹ് പിതുങ്ങുന്ന കൊഴുത്ത മുല… നടുവൊന്നു പിന്നിലേക്കു വളച്ചു.. ഇനി കമ്പിക്കുണ്ണ അവള് കാണണ്ട. പെണ്ണിറങ്ങി വാതിലടയ്ക്കാൻ തിരിഞ്ഞു… കൊഴുത്തു വിടർന്ന കുണ്ടികളിൽ എൻ്റെ തുടയുരസി. ഇവൾക്കിത്രേം തടിച്ച മൊലേം കുണ്ടീമൊണ്ടായിരുന്നോ!