ശാന്ത : എന്തുപറ്റി സാറെ… രാവിലെ തന്നെ ഈ വഴിക്ക്.
ഞാൻ : ഒന്നുമില്ല ശാന്തേച്ചി.. വെറുതെ വന്നതാ.. നിങ്ങൾ ഇത്രേ നേരത്തെ വരുമോ..
ശാന്ത : പിന്നെ പണി ഒക്കെ കുറെ ഉള്ളതല്ലേ.. വരാതിരിക്കാൻ പറ്റുമോ.പിന്നെ ഞാനും ഒരു കാര്യം സറോട് പറയാൻ നിക്കുവായിരുന്നു.
ഞാൻ : എന്താ കാര്യം ശാന്തേച്ചി..
ശാന്ത : എന്റെ കഴുത്തിൽ കിടക്കുന്ന മാല കളഞ്ഞു പോയി സാറെ..2 പവന്റെ മാല ആണ് എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് എനിക്ക് അറിയുന്നില്ല. അങ്ങേര് എങ്ങാനും അറിഞ്ഞാൽ പിന്നെ എന്നെ കൊന്നു കളയും
ഞാൻ :അതിന് ഇപ്പോ എന്ത് ചെയ്യാനാ ശാന്തേച്ചി… ഭർത്താവ് നാട്ടിൽ ഉണ്ടോ
ശാന്ത : ഇല്ല അങ്ങേര് മംഗലാപുരത്തു ഹോട്ടലിൽ ജോലി ചെയ്യുകയാണ്.4 മാസം കൂടുമ്പോ വരും. ഈ ഇടെ വന്നപ്പോ ഇട്ടുതന്നതാണ്.
ഞാൻ : ഇനി ഇപ്പോ മാലാവങ്ങണമെങ്കിൽ ഒരു എൺപതിനായിരം രൂപയെങ്കിലും വേണം. ശാന്തേച്ചി ക്ക് ആകെ ഇവിടുന്ന് കിട്ടുന്നത് എണ്ണായിരം രൂപയും. പിന്നെ എന്ത് ചെയ്യും.
ശാന്ത : സാറെ… ഞാൻ ഇത് ആരോടും പറഞ്ഞിട്ടില്ല. എനിക്ക് 4 മാസത്തിനുള്ളിൽ മാല വാങ്ങണം. ഇല്ലെങ്കിൽ ആകെ പ്രശ്നം ആകും. സാറെന്തെങ്കിലും വഴി പറഞ്ഞു താ.
ഞാൻ ആലോചിച്ചു ഇത് തന്നെ ആണ് എനിക്ക് കിട്ടിയ ചാൻസ്.
ഞാൻ : ശാന്തേച്ചി… ഞാൻ ഇപ്പോ എന്താ ചെയുക… ശാന്തേച്ചിയുടെ അവസ്ഥ എനിക്ക് മനസിലാകും. പക്ഷെ എന്ത് പണി ചെയ്തിട്ടാണ് ഇത്രയ്ക്കും പൈസ തരാൻ പറ്റുന്നത്.
ശാന്ത : സാറെന്ത് ജോലി പറഞ്ഞാലും ഞാൻ ചെയ്യാം. പൈസ അത്രയ്ക്കും ആവിശ്യം ആണ്.
ഞാൻ : ശാന്തേച്ചി.. ഞാൻ പറയുന്ന കാര്യം ശ്രദ്ധിച്ചു കേൾക്കണം. അങ്ങനെ ചെയ്താൽ നിങ്ങൾക് വേണ്ട പൈസ ഞാൻ തരും.
ശാന്ത : സാറെ പറഞ്ഞോളു… ഞാൻ ചെയ്യാം
ഞാൻ : ഒരു മാസത്തിനുള്ളിൽ നിങ്ങൾക്ക് പൈസ ഞാൻ തരും. പക്ഷെ ഞാൻ പറയുന്നത് പോലെ എന്തും അനുസരിക്കേണ്ടി വരും. ഈ കാര്യം നമ്മൾ അല്ലാതെ ആരും അറിയരുത്
ശാന്ത : ശരി സാറെ… ആരും അറിയില്ല.
ഞാൻ : ഈ ഒരു മാസം എനിക്ക് ശാന്തേച്ചിയെ എന്തും ചെയ്യാൻ അധികാരമുണ്ട്.
ശാന്ത : എന്നുവെച്ചാൽ?
ഞാൻ : ഞാൻ പറയുന്നതെന്തും ശാന്തേച്ചി കേൾക്കണം. എനിക്ക് നിങ്ങളെ എന്തും ചെയ്യാo
ശാന്ത : ശരി സാറെ…
ഞാൻ : എങ്കിൽ എനിക്ക് ശാന്തയുടെ മുല ഒന്ന് കാണണം.
ശാന്ത ദേഷ്യത്തോടെ എന്നെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
ശാന്ത : സാറെന്ത് അനാവശ്യമാണ് പറയുന്നത്. പൈസക്ക് ആവിശ്യം ഉണ്ടെന്ന് വെച്.എനിക്ക് എന്റെ മാനം വിറ്റു ജീവിക്കേണ്ട ആവിശ്യം ഇല്ല.