Posted by പിളർന്ന്, കന്ത് പുറത്തേക്ക് ചാടിയ പൂറിനോടവൾ പതിയെ കൊഞ്ചി. ഗേറ്റിൽ നിന്നും ശക്തിയേറിയപ്രകാശം മുഖത്തേക്കടിച്ചപ്പോൾ
ഞെട്ടിക്കൊണ്ടവൾ ചാടിയെഴുന്നേറ്റു. ഹരി പോർച്ചിലേക്ക് കാറ് കയറ്റിയിട്ടപ്പോൾ അനിത ഓടിപ്പോയി ഗേറ്റ് താഴിട്ട് പൂട്ടി.ഇന്നിനി ഒരാളും ഈ ഗേറ്റ് കടന്ന് ഉള്ളിലേക്ക് വരണ്ട.
ഹരി കാറിൽ നിന്നിറങ്ങിയപ്പോഴേക്കും അനിത അവനടുത്തെത്തി. അവൻ കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന കവറുകൾ അനിയുടെ കയ്യിലേക്ക് കൊടുത്തു. പിന്നെ ഒരു ഭർത്താവിന്റെ അധികാരത്തോടെ അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് അകത്തേക്ക് കയറി. സുമി അടുക്കളയിലായിരുന്നു. അനിത വേഗം കവറുകളുമായി അടുക്കളയിൽ ചെന്ന് എല്ലാം സുമിയുടെ കയ്യിലേക്ക് കൊടുത്തു.
“” സുമീ… ഇന്നിനി എന്തുണ്ടായാലും എന്നെ വിളിക്കണ്ട… നിനക്കാവുമ്പോ നീ കഴിച്ചിട്ട് കിടന്നോ… ഞാൻ രാത്രി എപ്പോഴെങ്കിലും കഴിച്ചോളാം.. എനിക്കിപ്പോ തീരെ വിശപ്പില്ല… ഞാൻ മുകളിലേക്ക് പോവുകയാ…”
അത് പറഞ്ഞ് അനിത, സുമിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാതെ തിരിഞ്ഞ് നടന്നു. ഹാളിൽ നിൽക്കുകയായിരുന്ന ഹരിയുടെ കൈ പിടിച്ച് ഗോവിന്ദൻ കിടക്കുന്ന മുറിയിലേക്ക്കയറി.
മുറിയിലെത്തിയ അനിത,അലമാര തുറന്ന് നേരത്തെ അഴിച്ചു വെച്ച താലി മാലയെടുത്തു. അത് ഹരിയുടെ കയ്യിലേക്ക് കൊടുത്ത് അവനെ ഗോവിന്ദന്റെ കാൽക്കലേക്ക് നീക്കി നിർത്തി അവന്റെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു.
“ അച്ചന്റെ കാൽ തൊട്ട് വന്ദിച്ച്, അച്ചനോട് അനുവാദം ചോദിച്ച് ഈ താലിയെന്റെ കഴുത്തിൽ കെട്ട്… നിന്റച്ചൻ കെട്ടിയതാലിയാണിത്… ഞാനത് അഴിച്ചു…ഇനി നീയാണിതെന്റെ കഴുത്തിൽ കെട്ടേണ്ടത്…”
ഹരി പേടിയോടെ., ഈ ലോകവുമായി ഒരു ബന്ധവുമില്ലാതെ കിടക്കുന്ന അച്ചനെ നോക്കി. അമ്മയിത് എന്ത് ഭാവിച്ചാണെന്ന് അവന് മനസിലായില്ല.. അച്ചൻ കെട്ടിയ താലി അഴിച്ച് അത് തന്നോട് കെട്ടാനാണ് പറയുന്നത്… ഇത് ശരിയാണോ… ? ഇത് കെട്ടിയാൽ താൻ അമ്മയുടെ ഭർത്താവാവില്ലേ..?
അതാണോ അമ്മ ആഗ്രഹിക്കുന്നത്… ?തന്നെ ഭർത്താവായി കാണാനാണോ അമ്മക്കിഷ്ടം… ?
തന്റെയമ്മ എന്താഗ്രഹിക്കുന്നുവോ, അത് താൻ നടത്തിക്കൊടുക്കും.. അമ്മയുടെ ഒരാഗ്രഹവും ഇനി നടക്കാതെ പോകരുത്… എന്തിനും ഇനി താനുണ്ടാവും… കാമുകനെങ്കിൽ കാമുകൻ,… ഭർത്താവെങ്കിൽ ഭർത്താവ്… ഏതിനും താനൊരുക്കമാണ്…
ഹരി, ചലനമില്ലാതെ കിടക്കുന്ന അച്ചന്റെ കാലിൽ പിടിച്ചു.
“ അച്ചാ… എന്നോട് പൊറുക്കണം… ഞാൻ അച്ചന്റെ പെണ്ണിനെ താലി കെട്ടുകയാ.. അച്ചന്റടുത്ത് നിന്ന് ഒരു സുഖവും ഇവൾക്ക് ഇതുവരെ കിട്ടിയിട്ടില്ല… അതിന്റെ പേരിൽ ഒരിക്കലും ഇവൾ അച്ചനെ കുറ്റപ്പെടുത്തിയിട്ടുമില്ല… അമ്മ ഒരുപാട് സഹിച്ചച്ചാ… ഒരുപാട് ക്ഷമിച്ചു… ഇനി ഇവൾക്ക് കഴിയില്ലച്ചാ… അച്ചനിൽ നിന്ന് കിട്ടാത്ത എല്ലാ സുഖവും ഇനി ഞാനിവൾക്ക് കൊടുക്കും…അച്ചൻ ഞങ്ങളോട് പൊറുക്കണം…”