ജോ: നീ തെളിച്ചു പറ.
ശില്പ: അങ്ങനെ ഒന്നും അല്ല ഡീ…. നീ ഇപ്പോളും അവൻ്റെ നാട്ടിൽ ചെന്നിട്ട് അവൻ്റെ വീട്ടു പേര് ഒന്ന് ചോദിച്ചു നോക്ക്, എല്ലാർക്കും ഒരു റെസ്പെക്ട് ഉണ്ട്, അത് മാത്രം അല്ല, നിന്നെ ആരും ചൊറിയാനും വരില്ല. ഒരു ചെറിയ ഭയം ഒക്കെ ഉണ്ട് എല്ലാർക്കും. നല്ല രീതിയിൽ ഗുണ്ടായിസം ഉള്ള ഒരു വല്യ മാടമ്പി തറവാട് ആയിരുന്നു. ആദ്യം അടി പിന്നെ സംസാരം അങ്ങനെ ഒരു രീതി ആയിരുന്നു അവരുടേത്. ഇപ്പോളും ആ ഒരു പ്രൗഢി ആ വീട്ടു പേരിനു ഉണ്ട്.
ജോ: വെറുതെ അല്ല, നീ അവൻ്റെ കൂടെ കൂട്ട് കൂടിയത്.
ശില്പ: ഏയ്… അന്ന് ഞാൻ ചെറുപ്പം അല്ലെ? സ്കൂൾ ടൈം ൽ അല്ലെ? പക്ഷെ ഹൈ സ്കൂൾ ഒക്കെ ആയപ്പോൾ അത് എനിക്ക് മനസിലായി തുടങ്ങി. അമ്മ ഒക്കെ പറഞ്ഞു തന്നിട്ടുണ്ട്, പിന്നെ അവൻ്റെ കൂടെ നടക്കുമ്പോ നമ്മളോടും എല്ലാരും ഒരു സ്നേഹം ഒക്കെ കാണിക്കും.
ജോ: ഹ്മ്മ്…
ശില്പ: എനിക്ക് ഓർമ ഉണ്ട്, പണ്ടു കണക്ക് മാഷ് അവനോട് ചോദിച്ചതാ, നിനക്ക് ആര് ആവാൻ ആണ് ആഗ്രഹം, എല്ലാരേയും പോലെ തല്ലും പിടിയും നിനക്കും വേണോ എന്നൊക്കെ.
അന്ന് ക്ലാസ് ൽ വച്ച് അവൻ പറഞ്ഞത് എനിക്ക് ഓർമ ഉണ്ട്, “വഴിയിൽ നിന്ന് തല്ലു മേടിച്ചു കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ വീട്ടിൽ പോവില്ല മാഷെ” എന്ന്.
ചെറുപ്പത്തിൽ ആണെന്ന് ഓർക്കണം നീ… അതാണ് സിദ്ധു.
ജോ: പക്ഷെ എത്ര നല്ല സ്വഭാവം ആണ് കണ്ടാൽ.
ശില്പ: അയ്യേ… സ്വഭാവത്തിന് ഒന്നും ഒരു പ്രശ്നവും ഇല്ല… പക്ഷെ അടിക്ക് അടി എന്നുള്ള രീതി ആയിരിക്കും. നീ എന്താ വിചാരിച്ചേ വൃത്തികെട്ട സ്വഭാവം ആണ് സിദ്ധു നു എന്നോ?
ജോ: അല്ല ഗുണ്ടായിസം എന്നൊക്കെ പറയുമ്പോ?
ശില്പ: പോടീ അവിടുന്ന്. അവൻ അടിപൊളി ആണ്.
ജോ: അവനെ കെട്ടികൂടായിരുന്നോ നിനക്കു?
ശില്പ: സത്യം പറഞ്ഞാൽ അങ്ങനെ ഒരു ഫീൽ തോന്നിയിട്ടില്ല, ഒരു പക്ഷെ ഞങ്ങൾ അത്രക്ക് കൂട്ട് ആയിരുന്നു, അതുകൊണ്ട് ആവും അങ്ങനത്തെ ഒരു ഫീൽ വരാതിരുന്നത്.
പക്ഷെ പിന്നീട് എപ്പോളോ ഞാൻ ഓർത്തിട്ടുണ്ട് അവനെ, പക്ഷെ അപ്പോളും വല്യ സീരിയസ് ആയിട്ടല്ല, അവൻ വേറെ എവിടെയോ പോയി പഠിക്കാൻ ഒക്കെ, സ്കൂൾ കഴിഞ്ഞിട്ട്. അവൻ്റെ കല്യാണം ആണ് ആദ്യം നടന്നത്. അമ്മ പറഞ്ഞു ആണ് ഞാൻ അറിയുന്നത് അവൻ്റെ കല്യാണം ഒക്കെ. അപ്പോൾ ഞാൻ അമ്മയോട് പറഞ്ഞു സിദ്ധു ആയിട്ട് പഴയ സൗഹൃദം തുടർന്ന് പോയിരുന്നു എങ്കിൽ ചിലപ്പോ കെട്ടുമായിരുന്നേനെ അല്ലെ എന്ന്.
അന്ന് അമ്മ പറഞ്ഞു, അവൻ്റെ തറവാടിലേക്ക് കയറിച്ചെല്ലുക ഒക്കെ അത്ര ഈസി ആയിരിക്കില്ല എന്നൊക്കെ. പിന്നെ അപ്പോൾ ഞാൻ വിശാൽ ആയിട്ട് അടുത്തിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് സിദ്ധു ൻ്റെ കാര്യം ഒകെ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു പോയതേ ഉള്ളു.