കുഞ്ഞേച്ചിയെ തേടി 1 [Aju VK]

ബെഡിൽ അമ്മക്ക് അടുത്ത് കുഞ്ഞേച്ചി ഇരിപ്പുണ്ട്…

ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ലായിരുന്നു അമ്മമ്മക്കാ അസുഖം കൂടിയത്..

ഞാൻ എത്ര തവണ വിളിച്ചു നിന്നെ എടുത്തില്ലല്ലോ സങ്കടത്തോടെ കുഞ്ഞേച്ചി പറഞ്ഞു? ഇവിടെ ആരും ഇല്ലേ? കുഞ്ഞേച്ചി ഒറ്റക് ആണോ?

അല്ല ഡാ ചേട്ടായി ഉണ്ട് ബാത്രൂമിൽ ആണ്… അല്പം കഴിഞ്ഞു ചേട്ടായി വന്നു.. ഞാൻ കുഞ്ഞേച്ചിക്ക് ഒപ്പം പുറത്തു ഇറങ്ങി…

എന്നോട് ദേഷ്യം ഉണ്ടോ അജു…

എന്തിനു ഞാൻ അല്ലേ തെറ്റ് ചെയ്തത് സോറി…

ഡാ നീ പോയതിൽ പിന്നെ എനിക്ക് വല്ലാത്ത സങ്കടം ആയിരുന്നു… എന്നിട്ടാണോ അഡ്രസ്സ് ഒക്കെ എന്റെ മേലേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞത്..

അജു നിന്റെ ആരാണ് ഞാൻ എന്ന് അറിയില്ലേ? നിന്റെ പ്രായത്തിന്റെ പ്രശ്നം കൊണ്ടാണ് അങ്ങനെയൊക്കെ സംഭവിച്ചത്..

ശരിയാണ് എന്റെ അച്ഛന്റെ പെങ്ങളാണ് നിങ്ങൾ ആ അച്ഛനും കുടുംബത്തിനും നിങ്ങളെ വേണ്ടല്ലോ അവർ എന്നെ നിങ്ങളെ മറന്നു കഴിഞ്ഞു..

എനിക്ക് കുഞ്ഞേച്ചിയെ അന്ന് മുതൽ മനസ്സിൽ ഇഷ്ട്ടം വന്നു അത് എന്താണെന്ന് എനിക്കറിയില്ല.. അത്രക് ഇഷ്ട്ടം ആണ് ഇപ്പോഴും… പിന്നെ എന്തിനായിരുന്നു എന്നെ ഇപ്പോൾ വിളിച്ചത്..കുറച്ചു അകലം നടന്നു ഞങൾ കോഫി ഷോപ്പിൽ കയറി.. ഇവിടെ ഇങ്ങനെ ഒറ്റയ്ക്കിരുന്ന് മടുത്തു പിന്നെ അഡ്മിറ്റ് ആകും എന്നൊന്നും കരുതിയിരുന്നില്ല.. എട്ടായി രാത്രി പോകും പിന്നെ ഞാൻ എങ്ങനെയാണു ഈ വാർഡിൽ കഴിയുക… അപ്പോൾ റൂമിൽ മാറ്റില്ലേ? ഇവിടെ റൂം കിട്ടാൻ പ്രയാസം ആണ്.. അമ്മമ്മയുടെ അടുത്താണെങ്കിൽ ഏത് സമയവും ആളു വേണം… ഞാൻ എന്താണ് ചെയേണ്ടത് കുഞ്ഞേച്ചിയുടെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ ഞാൻ ചോദിച്ചു…

അജുവിന് വിഷമം ആയോ ഞാൻ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് വിളിച്ചപ്പോൾ…എന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ടു ചോദിച്ചു…

എനിക്ക് വിഷമം ഒന്നുമില്ല കുഞ്ഞേച്ചിയുടെ ഡ്രസ്സ് ഒക്കെ ഞാൻ ഇപ്പോൾ പോയി എടുത്തു കൊണ്ടുവരാം ഏതൊക്കെ എടുക്കേണ്ടതെന്ന് പറഞ്ഞാൽ മതി..

മോൻ വാങ്ങിച്ചു തന്ന ആ രണ്ടു ഡ്രസ്സ് ഉം എടുത്തോ?

പിന്നെ?

അജുവിന് തോന്നുന്നത്.. ഒരു പെണ്ണ് ഏതൊക്കെ ധരിക്കുക ഒന്നും അറിയാത്ത ചെക്കൻ..

ഇത് കേട്ടപാടെ ഞാൻ ചേച്ചിയുടെ അരികിൽ ഒന്ന് അമർന്ന് ഇരുന്നു എനിക്ക് സന്തോഷമായി എന്ന് ചേച്ചിക്കും തോന്നി.. ചായയും കുടിച്ച് വേഗത്തിൽ ഡ്രസ്സുകളും മറ്റും എടുക്കാൻ വേണ്ടി ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് കുതിച്ചു… ഡ്രസ്സ്‌ ബാഗിൽ പാക്ക് ചെയ്യുന്നഅതിനിടയിൽ കുഞ്ഞേച്ചിയുടെ ഷഡിയും ബ്രായും എടുത്തു ആർത്തിയോടെ നോക്കി ബാഗിൽ വെച്ചു..വേഗം ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തി നേരം രത്രി ആയി ഞാൻ എത്തിയപ്പോൾ ചേച്ചിയുടെ ചേട്ടായി വീട്ടിലേക്കു പോയി…