ഏയ് അങ്ങനെ വരാൻ വഴിയില്ല… അങ്ങോട്ടേക്ക് ചെല്ലാൻ വേണ്ടിയാണോ വിളിച്ചത്… ഒന്ന് അടുക്കളയിലേക്ക് പോയിനോക്കിയാലോ… അല്ലേൽ വേണോ…
ചെറിയ റിസ്ക് എടുത്താലേ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ നടക്കുള്ളു… അല്ലെങ്കിലും ജസ്റ്റ് അങ്ങോട്ട് ചെന്നെന്ന് വെച്ച് എന്തുണ്ടവനാ… ഞാൻ വെറുതെ പേടിക്കുന്നതാ…
ഒരു മിനിറ്റ്… ഒരു ഐഡിയ ഉണ്ട്… ഇത്താടെ ഐസ്ക്രീം എന്റെ കവറിൽ അല്ലെ ഉള്ളത്…
ഞാൻ വേഗം സോഫയിൽ നിന്ന് കവർ എടുത്ത് അതിൽ നിന്ന് കസ്ക്രീം ഒരെണ്ണം എടുത്തുകൊണ്ട് മെല്ലെ അടുക്കളയിലേക്ക് വെച്ചുപിടിച്ചു…
ഞാൻ നോക്കുമ്പോ ഇത്ത ഫ്രിഡ്ജിലേക്ക് തലയിട്ട് എന്തോ തിരയുന്നു.. എന്റെ കാലനക്കം കെട്ടിട്ടാവണം ഇത്ത എന്റെ നേരെ നോക്കി.. അവരിൽ ഒരു നടുക്കം ഉണ്ടായോ?.
“ഇത്താടെ ഐസ്ക്രീം വേണ്ടേ…” ഞാൻ ചോദിച്ചുകൊണ്ട് അടുത്തേക്ക് ചെന്നു…
“ആ.. അത് മറന്നുപോയി…” ഇത്ത വീണ്ടും ഫ്രിഡ്ജിലേക്ക് തലയിട്ടു…
ഈ ഉമ്മ ഇതെന്തൊക്കെയാ ഇതില് കുത്തി നിറച്ചേക്കുന്നെ… ഇത്ത ആരോടെന്നില്ലാതെ പറഞ്ഞു..
അയ്യോ സെയ്നിത്ത (സൈനബ – ഷാഫി ക്കാടെ ഉമ്മ ) ഇവിടുണ്ടോ…. പടച്ചോനെ… എന്റെ ഉള്ളൊന്ന് കാളി… എനിക്കാ കാര്യമേ ഓർമയില്ലാരുന്നു ഞാൻ ഹാളിലും അവിടുള്ള മുറികളിലേക്കും നോക്കി…
“സെയ്നിത്ത ഉറങ്ങിയോ… ഇവിടെങ്ങും കണ്ടില്ല…” ഞാൻ പരുങ്ങൽ പുറത്ത് വരാതെ തിരക്കി…
“ഉമ്മ ഇവിടില്ലെബി… ഇന്നലെ തറവാട്ടിൽ തന്നെ നിന്ന്…” ഇത്ത ഓരോ സാധനങ്ങൾ മാറ്റിവെച്ചു സ്ഥലമൊതുക്കുന്നതിനിടെ പറഞ്ഞു…
ഹു… ഇപ്പഴാ സമാധാനം ആയത്…
വെയിറ്റ് എ മിനിറ്റ്…. അപ്പൊ സെയ്നിത്ത ഇവിടില്ലാതിരുന്നിട്ടും ഈ രാത്രീല് എന്നെ വീട്ടിലേക്ക് വിളിക്കണമെങ്കിൽ… എന്തോ ഒരു ഇത് ഇല്ലേ…
ഇനി അതറിഞ്ഞിട്ട് തന്നെ കാര്യം…
“ഹൂ… ഇത്ര നേരായീ ന്നറിയോ… ഈ ഉമ്മ എല്ലാം കൊണ്ട ഈ ഫ്രിഡ്ജില് നിറയ്ക്കും… ഇങ്ങ് താ…”
പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഇത്ത പുറകിലേക്ക് കൈ നീട്ടി… ഞാൻ അവസരം മുതലെടുത്തു ഇത്താടെ തൊട്ടുപുറകിലേക്ക് ചെന്ന് ആ ഐസ്ക്രീം കയ്യിൽ കൊടുത്തു…
ഇത്ത അത് വാങ്ങിയ ശേഷം ഫ്രീസറിലേക്ക് വെച്ചു.. എന്നിട്ട് അവിടെ ആദ്യമുണ്ടായിരുന്ന സാധനങ്ങൾ താഴത്തെ തട്ടിൽ വെക്കാനായി ഒരൊറ്റ കുനിച്ചിൽ…
എന്റെ വാ പോളന്നുപോയി…
എന്റെ പൊന്നെ… ആ കട്ടികുറഞ്ഞ പാന്റിൽ പൊതിഞ്ഞ നെയ്ക്കുണ്ടി വിടർന്നു താഴേക്ക് പോണത് ഞാൻ കണ്ണും തള്ളി നോക്കി നിന്നുപോയി…
പെട്ടന്ന് തന്നെ ഇത്ത നിവർന്നു… ഒന്ന് പുറകിലേക്ക് നോക്കി…
ഞാനാണേൽ കുണ്ടിയിലെ നോട്ടം മാറ്റിയെങ്കിലും ഒന്ന് പതറിപ്പോയി…