Posted by അപ്പു അതിശയത്തോടെ ചോദിച്ചു
“പിന്നില്ലാതെ… എനിക്കറിയാത്ത എന്ത് കാര്യാ നിനക്ക് ഉള്ളത്… ഞാനത് എന്നേ കണ്ടുപിടിച്ചതാ, പൂച്ച കണ്ണടച്ച് പാലുകുടിക്കുന്നത് ആരും അറിയില്ലെന്ന് കരുതിയോ…?”
ചന്തു അവനെ കളിയാക്കി ചുമലിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു,
“അപ്പൊ ആളാരാണെന്ന് അറിയണ്ടേ… ആള് ഇവിടെത്തന്നെയുണ്ട്,”
അപ്പു പറഞ്ഞു
“അത് ഞങ്ങൾക്കറിയാലോ… അല്ലേ…?”
ചന്തു നിളയെ ചേർത്ത് നിർത്തിക്കൊണ്ട് നിളയോട് ചോദിച്ചു, നിളയപ്പോഴും നാണിച്ചു നിലത്തു നോക്കി നിൽപ്പായിരുന്നു,
“നന്ദന…”
അപ്പു ഉറക്കെ വിളിച്ചു, അത് കേട്ട് അമ്പരപ്പോടെ ചന്തുവും നിളയും ചുറ്റും നോക്കി,
അത്രേം നേരം കുറച്ച് മാറി അവരെ നോക്കി നിന്നിരുന്ന നന്ദന പതിയെ അവർക്കരികിലേക്ക് വന്നു, നിളയും ചന്തുവും സംശയത്തോടെ അപ്പുവിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി,
“ഇവളെന്താ ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നേ…?”
ചന്തു പതിയെ നിളയോട് ചോദിച്ചു
അറിയില്ലെന്ന ഭാവത്തിൽ അവൾ ചുമലനക്കി,
അപ്പോഴേക്കും നന്ദന അവർക്കരികിൽ എത്തിയിരുന്നു
“ഇത്, നന്ദന… ഞാൻ നിങ്ങളെ പ്രത്യേകിച്ച് പരിചയപ്പെടുത്തണ്ടല്ലോ… ഞങ്ങൾ കുറച്ച് നാളായി ഇഷ്ടത്തിലാണ്, എല്ലാം ഒന്ന് സെറ്റ് ആയിട്ട് നിങ്ങളോട് പറയാമെന്നു കരുതിയിരിക്കുകയായിരുന്നു, ഇപ്പൊ എനിക്ക് തിരികെപോകാനുള്ള സമയമടുത്തു വരുന്നു, അതിനു മുന്നേ എല്ലാം ഒന്ന് ശരിയാക്കിവച്ചിട്ട് പോണം, അതാ… നിങ്ങള് തന്നെ ശോഭക്കുട്ടിയോട് പറഞ്ഞ് എല്ലാം ശരിയാക്കണം…”
അപ്പു ചിരിയോടെ പറഞ്ഞ് നിർത്തി
നിളയുടെ നെഞ്ചിൽ ഒരു കൊള്ളിയാൻ മിന്നി, ഹൃദയത്തിൽ ആയിരം കാരമുള്ളുകൾ തറച്ചു കേറുന്നപോലെ അവൾ പിടഞ്ഞു, തളർന്ന് വീഴാതിരിക്കാൻ അവൾ ചന്തുവിന്റെ കയ്യിൽ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു, ചന്തു അവളെ ചേർത്തു നിർത്തി
“അപ്പു നീയെന്ത് ഭ്രാന്താ ഈ പറയുന്നത്…? ഇത് നടക്കില്ല, നടക്കാൻ ഞാൻ സമ്മതിക്കില്ല… മര്യാദക്ക് ഇത് വിട്ടോ… അതാ നല്ലത്…”
ചന്തു അപ്പുവിനോട് പറഞ്ഞു
അപ്പു ചന്തുവിന്റെ ഭാവം കണ്ട് അമ്പരന്നു
“എന്താടി നിൻറുദ്ദേശം…? മറ്റുള്ളവന്മാരെപോലെ ഇവന്റെയും ജീവിതം തകർക്കാനാണ് നിന്റെ ഉദ്ദേശമെങ്കിൽ കഴുത്തു കണ്ടിച്ച് പുഴയിൽ എറിയും പറഞ്ഞേക്കാം… എനിക്കൊരു മടിയുമില്ല…”
ചന്തു നന്ദനയോട് ചീറി
“എന്താ അനന്തു ഇത്, കണ്ണിക്കണ്ടവന്മാരെക്കൊണ്ട് എന്നെ ചീത്തകേൾപ്പിക്കാനാണോ രാവിലെ എന്നോട് ഇവിടേക്ക് വരാം പറഞ്ഞത്…”
നന്ദന കണ്ണ് നിറച്ചുകൊണ്ട് അപ്പുവിനോട് പറഞ്ഞു
“മതിയാക്കടി നിന്റഭിനയം… ഇനി നീ മിണ്ടിയാ പല്ല് മുപ്പത്രണ്ടും താഴ കെടക്കും…”
ചന്തു അതുപറഞ്ഞു മുന്നോട്ട് വന്നു, നിളയപ്പോഴും എല്ലാം കണ്ടും കേട്ടും സ്തംഭിച്ചു നിൽക്കുകയായിരുന്നു, ഉള്ളിൽ നിന്നും പൊട്ടിവന്ന കരച്ചിൽ പുറത്തുവരാതെ അടക്കി നിർത്തി അവൾ,