Posted by
പ്രേമ : അതല്ല കണ്ണാ ചെലപ്പോ ഇവിടെ ഇന്നിനി അഡ്മിറ്റ് ആക്കൊരിക്കും അങ്ങനേണേൽ എൻ്റെ കൊറച്ച് ഡ്രസ് നീ എടുത്തോണ്ട് വരേണ്ടി വരും അതാ…
ഞാൻ : ആഹ് എന്ന ശരി ചേച്ചി എന്തെങ്കിലും ആവശ്യം ഉണ്ടേൽ വിളിക്കാൻ മടിക്കരുത്…
പ്രേമ : ആ വിളിക്കാം, ഇന്നാ വീടിൻ്റെ കീയ , നീ പോക്കോ..
എല്ലാം കഴിഞ്ഞു ക്ഷീണിച്ചു വീട്ടിലെത്തിയപ്പോഴേക്കും സമയം രാത്രി 9:30 ആയിരുന്നു. അപ്പോഴേക്കും ചേച്ചിയുടെ കോൾ വന്നു അമ്മയുടെ ഫോണിലേക്കാണ് വന്നത്. അപ്പോഴാണ് ഞാനും ഓർത്തത് എന്നെ വിളിക്കാൻ എൻ്റെ നമ്പർ ചേച്ചിടെ കയ്യിൽ ഇല്ലല്ലോ എന്ന്…
അമ്മ : അച്ഛനു എങ്ങനെ ഉണ്ട് മോളെ ഇപ്പൊ?
പ്രേമ : ഹാർട്ടിൽ ചെറിയൊരു ബ്ലോക്ക് ഉണ്ട് ചേച്ചി..
അമ്മ : സീരിയസ് ആണോ അപ്പോ?
പ്രേമ : യെയ്യ്, ചെറിയ ബ്ലോക്ക് ആയൊണ്ട് ഓപ്പറേഷൻ ഒന്നും വേണ്ടി വരില്ലെന്ന് പറഞ്ഞു ഡോക്ടർ മരുന്ന് കഴിച്ചു മാറ്റാവുന്നതെ ഒള്ളു അത്രേ…
അമ്മ : അപ്പോ ഇനി എന്ന ഡിസ്ചാർജ് ചെയ്യ
പ്രേമ : അതു പറയാനാ ഞാൻ വിളിച്ചേ…ഒരു ആഴ്ച ഇവിടെ അഡ്മിറ്റ് ചെയ്യും അപ്പോ നാളെ രാവിലെ കണ്ണനോട് എൻ്റെ കൊറച്ച് ഡ്രസ് ഒന്നു കൊണ്ടുവരാൻ പറയാൻ വേണ്ടി വിളിച്ചത, അവൻ്റെ നമ്പർ ആണേൽ എൻ്റെ കയ്യിൽ ഇല്ല അപ്പോ അതു ചോതിക്കാനും കൂടിയ വിളിച്ചെ…
അമ്മ : നമ്പർ ഞാൻ വാട്സാപ്പ് ിൽ സെൻ്റ് ചെയ്തിട്ടേക്കം മോളെ, നാളെ ഫുഡ് വേറെ പൊറത്തുന്നു ഒന്നും വാങ്ങാൻ നിക്കണ്ട ഞാൻ അവൻ്റൽ കൊടുത്തു വിട്ടേക്കാം..
പ്രേമ : ശരി ചേച്ചി…
അമ്മ : കണ്ണാ അതേ നീ നാളെ പ്രേമേടെ കൊറച്ച് ഡ്രസ് ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിക്കണം രാവിലെ നേരത്തെ തന്നെ പൊക്കൊ..
ഞാൻ : പോകാം..
അതും പറഞ്ഞു ഞാൻ പയ്യെ റൂമിൽ കയറി ഉറക്കത്തിൻ്റെ ആഴം കൂട്ടാൻ ഒരു മരുന്ന് എന്നപോലെ ഇന്ന് പ്രേമ ചേച്ചിയുമായി ഉണ്ടായ കാര്യങ്ങൾ ഓർത്ത് ഒരു വാണം വിടാൻ കുട്ടനെ തഴുകി തയ്യാറാക്കി വെച്ചപ്പോഴാണ് പെട്ടന്ന് ഒരു അൺനൗൺ നമ്പറിൽ നിന്ന് ഒരു മെസ്സേജ് വന്നത്. കണ്ണാ ഇത് ഞാന പ്രേമ..