ശാരത – ഉണ്ണി കുഞ്ഞു ദേഹം
കഴുകുന്നുണ്ടെന്നുവെച്ചാ, പോയി വരികയാണെങ്കിൽ അത്താഴം എടുത്തുവെക്കായിരുന്നു.
ഉണ്ണി ക്ഷീണംചടവോടെ തിണ്ണയിൽനിന്നും എഴുനേറ്റു. കന്നിപാല് ചീറ്റിച്ചതിന്റെ ക്ഷീണവും, കോടല്കരിയുന്ന വിശപ്പും ഉണ്ണിക്കുണ്ടായിരുന്നു.
ഉണ്ണി – ഇല്യ, ഞാൻ മുഖവും കയ്യും കഴുകി, അത് മതി. ശാരതാമ വേഗം കഴിക്കാൻ ന്താന്നോച്ച എടുത്തു വെക്യ. നല്ല വിശപ്പ്.
ശാരത – ഉവ്വ്.
മ്മ്.. കന്നിപണ്ണു കഴിഞ്ഞതല്ലേ, അതും സ്വന്തം മുത്തശ്ശിയുമായി, നല്ല ക്ഷീണം കാണും. മൊട്ടേന്നു വിരിഞ്ഞില്യ, അപ്പഴേക്കും അവന്റെ നിയദ്രക്കയുടെ വലുപ്പം കണ്ടില്യേ, അതിനുതന്നെ വേണം അര പറ ചോറ്..ന്നാലും ന്റെ ആയില്യംശ്ശേരി അമ്മേ, ന്താ ആ സാധനം. നല്ല അസ്സല് നെടുവീര്യൻ നിയന്ത്രക്ക തന്നെ…
– ശാരത മനസ്സിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു.
പാൽകഞ്ഞിയുംകൊണ്ടും തിരികെ വന്ന ശാരത ആ കാഴ്ചകണ്ടു വീണ്ടും സ്തംഭിച്ചു നിന്നു.
മുത്തശ്ശിയുടെ കാട്ടിവെള്ളവും, തന്റെ കന്നിപാലും ചേർന്നു ഉണങ്ങി പിടിച്ച തന്റെ കുണ്ണയിലെ ചൊറിച്ചിൽ സഹിക്കാതെ ഉണ്ണി ചമ്പളംകൂട്ടിയിരുന്നു തന്റെ ചൊറിയുന്ന കുണ്ണ മുണ്ടിന് വെളിയിലെക്കിട്ടു തിരുമുന്നു. ഉണ്ണിയുടെ തിരുമലിൽ അവന്റെ നിയന്ത്രക്കാ കൊലച്ചു അവന്റെ മടക്കി ഇച്ചിരിക്കുന്ന കാലുകളുടെ മുകളിലേക്കു നീണ്ടു കിടക്കുന്നു. ശാരത ആ കാഴ്ചകണ്ടു ഒന്ന് നടുങ്ങി. പെട്ടെന്ന് ചുറ്റുവരെങ്കിലും ഉണ്ടോയെന്നു ശാരത നോക്കി. ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ കഞ്ഞികാലവും പാത്രവും താഴെ വെച്ചു, തിരക്കിട്ടു പിന്നാമ്പുറത്തേക്കു നടന്നു.
തനിക്കു പത്തോ പതിനഞ്ചോ വയസുള്ളപ്പോഴാണ് ശാരത ആയില്യംശ്ശേരി മനയിൽ എത്തുന്നത്. ഉയർന്ന ജാതി ആയതുകൊണ്ടോ എന്തുകൊണ്ടോ, മാലതിക്കു ശാരതയെ ബോധിച്ചു. അങ്ങനെ ശാരത മാലതിയുടെ ഇടംകൈയും വലംകൈയുമ്മായി തുടർന്നു. പക്ഷെ ഇതുവരെ ഒരു ആൺസുഖം ഈ നാൽപത്തൊൻപതു വർഷങ്ങൾക്കിടയിൽ അനുഭവിക്കാനുള്ള ഭാഗ്യം ശാരതയ്ക് ഉണ്ടായിട്ടില്ല. മാലതി ചെറുപ്പത്തിൽ ചെയ്യണ കണ്ട വിരൽപ്രയോഗം മാത്രമാണ് ശാരതയ്ക്കും ഇപ്പഴും ഒരു ആശ്രയം. ചെറുപ്പത്തിൽ ശാരതയും മാലതിയും ചെറിയ ചട്ടിയടിയൊക്കെ നടന്നെങ്കിലും. നന്നേ ചെറുപ്പത്തിൽ വിവാഹം കഴിച്ച മാലതി, കുണ്ണ സുഖം അറിഞ്ഞപ്പോൾ ശാരതയെ പതിയെ ഒഴിവാക്കി.