Posted by
ശാരത – ഉവ്വ്, തമ്പുരാട്ടിക് അസ്വസ്ഥത ഒന്നും ഇല്യാലോ?
ശാരത ഉടുതുണി ഇല്ലത്തെ കട്ടിലിൽ തളർന്നു കിടക്കുന്ന മാലതിക്കു കട്ടിലിന്റെ അരികിലായി ചുരുണ്ടുകൂടി കിടന്ന മുണ്ടെടുത്തു നീട്ടികൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
മാലതി – ഹേയ്.. ഇത്തിരി ക്ഷീണം. അത്രേ ഉള്ളു.
പേരകിടാവിന്റെ കന്നിപണ്ണലിൽ തളർന്നു പോയ മാലതി തമ്പുരാട്ടി, ഉടുതുണികൊണ്ടു തന്റെ മേനി മറക്കാൻ കഷ്ടപ്പെടുന്നതുകണ്ടു ശാരത മുണ്ടെടുത്തു മാലതിയെ പുതപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അല്പം കുനിഞ്ഞു മാലതിയോട് കുശലം ചോദിച്ചു.
ശാരത – തമ്പുരാട്ടി, പൈതലിനുള്ള വിത്ത് കൃത്യമായി തന്നെ ഉണ്ണികുഞ്ഞു പാകിയോ?
മാലതി – എല്ലാം മംഗളമായി ശാരാതെ, ന്റെ വിളി ആയില്യംശ്ശേരി അമ്മ കേട്ടു. ന്റെ കുട്ടി നല്ല ഉശിരുള്ള ആണാ.
ശാരത – ഉവ്വ്, അത് ഞാനും കണ്ടു.
മാലതി – ന്ത്‌?
ശാരത – അല്ല, കാവലു നിന്നപ്പോൾ, അല്പം ശബ്‌ദം ഈ ഉള്ളവൾ കെട്ടു, അതാ ഉദേശിച്ചേ.
മാലതി – മ്മ്, നിന്നെ വിശ്വസിച്ചാ ഞാൻ ഈ പ്രായത്തിൽ, അറിയാലോ.
ശാരത – ഉവ്വേ
മാലതി – പുറത്തറിഞ്ഞാൽ അറിയാലോ, നിന്നെയും കൊല്ലും, ഞാനും ചാകും.
ശാരത – എല്ലാം ഈ ഉള്ളവൾ നോക്കിക്കോളാമേ
മാലതി – മ്മ്. ന്നാ ചെന്നോളൂ , ഉണ്ണിക്കു കഴിക്കാൻ ന്തേലും വേഗം കൊടുക്കുക. നല്ല ക്ഷീണം കാണും. ന്റെ കുട്ടി ഉച്ചക്കും ഒന്നും കഴിച്ചില്യാലോ. ഞാൻ ഒന്ന് മയങ്ങട്ടെ.
ശാരതാ – ഉവ്വ്. ന്തേലും പ്രയാസവുണ്ടെൽ വിളിച്ചാൽ മതി.
മാലതി – നീ എന്നെ അങ്ങട് വല്ലാണ്ട് വയസിയക്കല്ലേ ശാരാതെ. അങ്ങട് ചെല്ലുക. നിക്ക് കൊഴപ്പവൊന്നും ഇല്യ.
ഹൈ,.. ഷഷ്‌ടിപൂർത്തിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞ വെല്യ തമ്പുരാട്ടി ആയിട്ടെന്താ കാര്യം. പതിനെട്ടുകാരൻ പേരകിടവ് പണ്ണി പഴിപ്പിച്ചു ഇട്ടേക്കണ കണ്ടില്യേ ഹി.. ഹി.. ഹി. ന്നാലും അതിത്തിരി മുഴുത്ത കുണ്ണ തന്നെയാ. ഈ കിഴവി പരലോകത്തേക്കു കെട്ടിയെടുക്കാഞ്ഞത് ഭാഗ്യം. – ശാരത മനസ്സിൽ അലോചിച്ചു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മുറിയിൽനിന്നും ഇറങ്ങി ഉമ്മറത്തേക്കു നടന്നു.