Posted by
ഹൌ.. ന്താ ഞാൻ ആ കണ്ടേ, തൊലി പിഴുത നിയന്ത്രക്ക കണക്കിന് വലുപ്പം. ഈ ചെറിയ കാലയളവിനുള്ളിൽ ഉണ്ണിക്കുഞ്ഞിന്റെ മണി ഇത്രക്കങ്ങു വളർന്നോ. ന്റെ ആയില്യംശ്ശേരി അമ്മേ, ഇത്രയും ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചില്യ. തമ്പുരാട്ടിയുടെ കുടല് മാലവരെ പുറത്തുവന്നുകാണും.- ശാരത മനസ്സിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഉണ്ണി മുണ്ടുടുത്തോയെന്നു ഇടങ്കണ്ണിട്ടു നോക്കി. ഉണ്ണി മുണ്ടുടുത്തു നില്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ, ശാരതയ്ക്ക് അല്പം ആശ്വാസമായി.
ശാരത – ന്താ കുഞ്ഞേ, മുത്തശ്ശി ഉറക്കവാണോ?
ഉണ്ണി – അതെ ശാരതാമേ… നല്ല ഉറക്കമാ. അതാ ഞാൻ ഉണർത്തിഞ്ഞേ..
ശാരത – വയ്യായ്ക ഒന്നും ഇല്യാലോ ലെ?
അത് ചോധിച്ചപോൾ ശാരതയുടെ മുഖത്തു ഒരു ചിരി പടർന്നു.
ഉണ്ണി അതുകണ്ടു ഒന്ന് പരുങ്ങി.
ഉണ്ണി – ഹേയ്.. അങ്ങനൊന്നും ഇല്യ, രാവിലെ എന്തോ അസുഖം ഉണ്ടായിരുന്നു.
ശാരത – ഉവ്വോ, എന്നിട്ട്?
ഉണ്ണി – അത്.. അത്..
ഉണ്ണിയുടെ വാക്കുകൾ മുറിഞ്ഞു. ശാരത അതുകേട്ടു വീണ്ടും ചിരിച്ചു.
ഉണ്ണിയുടെയും ശാരതയുടെയും സംസാരം കേട്ടു മാലതി ഉണർന്നു.
മാലതി – ആ… രാ.. ഉണ്ണിയെ അത്..? ശാരതയാണോ?
മുറിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ മാലതി പതിയെ കണ്ണ് തുറന്നുനോകി ഉണ്ണിയോട് ചോദിച്ചു.
ശാരത – നേരമിതുവരെ ആയിട്ടും തമ്പുരാട്ടിയെയും ഉണ്ണികുഞ്ഞിനേയും കാണാത്തൊണ്ടു വന്നതാണേ..
മാലതി – ആഹ്… നീ ഇങ്ങു കയറി വന്നേ.. ഉണ്ണി.. മോനെ.. നീ ഉമ്മറത്തേക്കു ചെല്ലുക.
ഉണ്ണി ഉമ്മറത്തേക്കു നടന്നു. ശാരത മാലതിയുടെ അടുത്തേക് ചെന്നു.
മാലതി – ശാരദേ, നീ ഉണ്ണിക്കു വിളമ്പ്, ഉച്ചക്കും ഒന്നും കഴിച്ചിട്ടില്യ പാവം. നിക്ക് ഇനി വേണ്ടാ… നീയും കഴിച്ച് ചായിപ്പിലേക്കു പൊയ്ക്കോ. ബാക്കിയെല്ലാം നാളെയാകാം. നിക്ക് ഇമ്മിണി ക്ഷീണവുണ്ടെ.