Posted by “വേഗം പറയമ്മേ… എനിക്കുറങ്ങണം…”
ഷീബ നാണിച്ച്… ലജ്ജിച്ച്.. തല താഴ്തി പതിയെ പറഞ്ഞു.
“നാളെ… രാവിലെ… … ഞാൻ… ഇച്ചായൻ്റെ കൂടെ ചെല്ലണമെന്ന്… ചെറിയൊരു… യാത്രയുണ്ടത്രേ…”
ഷീബ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.
അത് കേട്ട് നിഖില പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.
“അതിനെന്താ അമ്മേ… അമ്മ പോണം..അത്ര തന്നെ.. അതിലെന്താ ഇത്ര പ്രശനമുള്ളത്..?”
അമ്മു നിസാരമായി പറഞ്ഞു.
“അതല്ലെടീ പ്രശ്നം… കാറും കൊണ്ട് ഇച്ചായൻ രാവിലെ വരാം എന്നാണ് പറഞ്ഞത്… ഞാനാ കാറിൽ കയറണമത്രേ..
അതെങ്ങിനെ നടക്കുമെടീ.. ആൾക്കാരൊക്കെ കാണില്ലേ… ഞാൻ ഇച്ചായൻ്റെ കൂടെ കാറിൽ പോകുന്നത്…?”
നിഖില ഒന്ന് ചിന്തിച്ചു നോക്കി. ഇതും ഒരു പ്രശ്നമാണ്ഭർത്താവ് അടുത്തില്ലാത്ത സ്ത്രീയാണ് അമ്മ. ഒരന്യ പുരുഷൻ്റെ കൂടെ പോയാൽ സംശയിക്കും. പക്ഷേ ഇതിനും പരിഹാരമുണ്ടാക്കാം.
“ഇതൊക്കെ നിസാരപ്രശ്ങ്ങളല്ലേ അമ്മേ…
ഒന്നുകിൽ അമ്മ ആരേയും കൂസാതെ കാറിൽ കയറി പോവുക… നാട്ടുകാരല്ലല്ലോ നമുക്ക് ചിലവിന് തരുന്നത്… ആരേയും ബോധ്യപ്പെടുത്തി ജീവിക്കേണ്ട കാര്യമില്ലമ്മേ…
അല്ലെങ്കിൽ… അമ്മയുടെ ഇച്ചായൻ്റെ കയ്യിൽ വലിയൊരു കാറുണ്ട്. അത് കൊണ്ടുവരാൻ പറയ്… അതിൻ്റെ പിറകിലെ സീറ്റിൽ ഒരാൾക്ക് സുഖമായി കിടക്കാം. ബെന്നിച്ചായൻ ഇടക്ക് ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നയാളല്ലേ… അപ്പോൾ വണ്ടി കണ്ടാൽ ആരും സംശയിക്കില്ല. ഇവിടെ സിറ്റൗട്ടിലേക്ക് ചേർത്ത് വണ്ടി നിർത്തി, ആരും കാണുന്നില്ല എന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്തി അമ്മ മെല്ലെ ചെന്ന് കാറിൻ്റെ ബാക്ക് സീറ്റിൽ കേറി കിടക്കണം. നമ്മുടെ ഈ ഇടറോഡ് കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ഹൈവേയല്ലേ…പിന്നാരെയും പേടിക്കേണ്ട… അമ്മക്ക് കാമുകനോടൊപ്പം മുൻ സീറ്റിൽ തന്നെ ഇരിക്കാം…
എങ്ങിനെയുണ്ടമ്മേ എൻ്റെ ബുദ്ധി…?”
നിഖില ഇളിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. ഷീബ അന്തംവിട്ടു. ഇവളിതെന്തൊക്കെയാ ഈ പറഞ്ഞത്. വെറുതെയല്ല ഇച്ചായൻ പറഞ്ഞത്. ഇവൾ ശരിയാക്കിത്തരുമെന്ന്.