അവർ വീണ്ടും അവനോട് അപേക്ഷിച്ചു… അതിൽ നിന്നു തന്നെ ഇതുവരെ അവർ അമ്പലത്തിൽ പോകാതെ തന്നെ കാത്തു നിന്നത് എന്തിനാണെന്ന് എന്തിനാണെന്ന് സിദ്ധുവിന് മനസിലായി…
” എല്ലാം എനിക്ക് മനസിലായി ലക്ഷ്മിയമ്മേ… നിങ്ങക്ക് എന്നോടുള്ള സ്നേഹം കരുതൽ എല്ലാം, പക്ഷെ ഇത് ചിറക്കൽ സിദ്ധാർഥ് എന്ന എന്റെ മാത്രം അഭിമാന പ്രശ്നമാണ്…. ക്ഷമിക്കുക ”
അവരുടെ കയ്യിൽ നിന്നും തന്റെ കൈ വിടുവിച്ചു കൈകൂപ്പിക്കൊണ്ടാണ് അവൻ പറഞ്ഞത്.. അമ്മയുടെ സ്ഥാനമുള്ള അവരുടെ അതൃപ്തി അവന് വേണ്ടായിരുന്നു..
ലക്ഷ്മിയമ്മക്ക് ഒന്നും പറയാൻ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, അവനെ തടഞ്ഞുവെക്കാൻ താൻ ആളല്ല, എത്ര ആയാലും അധികാരി അവനാണ്..
ഉത്സവപ്പറമ്പിൽ തലേദിവസത്തേക്കാൾ തിരക്കുണ്ട്, എല്ലാ മുക്കിലും മൂലയിലും കണ്ണോടിച്ചുക്കൊണ്ട് സിദ്ധു നടന്നു…
പോക്കിനിടയിൽ ചിന്നൻ വിലങ്ങു നിന്നു.. ലക്ഷ്മിയമ്മയെ ആ തിരക്കിനിടയിൽ നിന്നും മാറ്റി സ്ത്രീകൾ നിന്നിരുന്ന അവിടേക്ക് ആക്കിയ ശേഷം സിദ്ധു ചിന്നനോടൊപ്പം നടന്നു…ലക്ഷ്മിയമ്മ ആകട്ടെ അവിടെ ഒരു ഭാഗത്തു മാറിനിന്നിരുന്ന നീതുവിനെയും സിതാരയെയും കൂട്ടി സിദ്ധു പോയ വഴിയേ നടന്നു..
സിദ്ധു കരുതിക്കൊണ്ട് തന്നെയായിരുന്നു..
കുറച്ചു അപ്പുറത്തായി ആനയെ ഊട്ടുന്നതിനടുത്തായി അവർ ഉണ്ടായിരുന്നു..3 പേർ..എന്തോ തമാശ പറഞ്ഞും പെൺകുട്ടികളെ കമന്റടിച്ചും തിരക്കിലായിരുന്നു അവർ..
ചിരിയോടെ തന്നെ സിദ്ധു അവർക്കരികിലേക്ക് നടന്നു..
” അല്ല… ഇതാര്…..!! ഇന്നലെ ഇവിടെ തന്നെ കെടന്നു ഇന്ന് രാവിലെയാവും പോയത് അല്ലേ…?? ”
സിദ്ധുവിനെ കണ്ട ലവൻ ഒന്ന് ഇളക്കി, ഒപ്പമുള്ളവർ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു…
സിദ്ധുവിനും ചിരിയാണ് വന്നത്… പണ്ടത്തെ സിനിമകളിൽ കൊള്ള സങ്കേതത്തിലെ ടീമ്സിനെ പോലെ ഒരാൾ പറയാനും മറ്റുള്ളവർ ചിരിക്കാനും..