Posted by പിന്നെ ഞാൻ അവിടെ നിന്നില്ല അല്ല നിക്കണ്ട ആവശ്യമില്ലല്ലോ…നേരെ ക്ലാസ്സിൽ ചെന്ന് ബാഗുമെടുത്ത് സ്കൂളിൽ നിന്നുമിറങ്ങി വണ്ടി പാർക്ക് ചെയ്ത സ്ഥലത്തേക്ക് നടന്നുനീങ്ങി…ഒരാഴ്ചത്തെ എൻ്റെ കാത്തിരുപ്പ് വെറുതെപാഴായി ഇന്ന് എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ നടക്കും എന്നുകരുതി കഴിഞ്ഞാഴ്ച ഒരു വാണം പോലും വിടാത്ത ഞാൻ ആരായി.. നഷ്ടപെട്ട കുണ്ണഭാഗ്യം ആന പിടിച്ചാലും കിട്ടില്ലല്ലോ…പ്രതീക്ഷിച്ചതുപോലെ ഒന്നും നടക്കാത്തതിൻ്റെ നിരാശയിൽ ഞാൻ ആകെ വിഷാദവാനായി.. അങ്ങനെ സ്വയം പഴി പറഞ്ഞും എന്നെയൂമ്പിച്ച ലക്ഷ്മിയെ തെറി പറഞ്ഞും ഞാൻ വണ്ടി പാർക്ക് ചെയ്ത സ്ഥലത്ത് എത്തി…പിന്നെ
വണ്ടിയും എടുത്ത് നേരെ വീട്ടിലേക്ക് റിട്ടേൺ അടിച്ചു..
അവിടെ ലക്ഷ്മിയുംമായുള്ള എൻ്റെ അധ്യായം താൽക്കാലികമായി അടയുകയായിരുന്നു..വലിയ വിഷമം ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും മനസ്സിൻ്റെ കോണിൽ ലാബിലെ സംഭവവികാസങ്ങൾ ചെറിയ ഓർമകളായി നിലകൊണ്ടു പിന്നിട് ആ ഓർമകൾ എൻ്റെ കുട്ടനിലുടെ ഒരു പാൽപുഴയായി ബെഡ്ഡിലും ക്ലോസെറ്റിലും ബാത്റൂംമിലുമെല്ലമായി ഞാൻ അടിച്ചു തീർത്തു…
ലക്ഷ്മിയുമായുള്ള ഓർമകൾ അയവിറക്കുന്നതിനടയിൽ നിദ്രയെന്ന മഹസാഗരത്തിലെ ചുഴിയിൽ ഞാൻ അകപ്പെട്ടുകഴിഞ്ഞിരുന്നു..
______
അലാറം അടിക്കുന്നതിനു ഒരു മിനുട്ട് മുൻപുതന്നെ എണീറ്റ് അലാറം ഓഫാക്കികൊണ്ട് നോം ഉറക്കമുണർന്നു….ഞാൻ ഉണരുന്നതിനു മുൻപ് തന്നെ എൻ്റെ ഉത്തരവാദിത്തമുള്ള കുട്ടൻ ഉണർന്നിരുന്നു… പിന്നിട് ഒരു വലിയ കോട്ടുവായും വിട്ട് ഒച്ചയോന്നും കേൾപ്പിക്കാതെ എൻ്റെ റൂമിൻ്റെ വാതിൽ തുറന്നു.. പ്രഭാതസൂര്യൻ്റെ കിരണങ്ങൾ പതിക്കാൻ സമയമാകുന്നതെയുള്ളു അതുകൊണ്ട് തന്നെ അൽപ്പം വെളിച്ചമുള്ള ഇരുട്ടാണ് വീടുമുഴവൻ…
ഈ വീടിൻ്റെ സകല മുക്കും മൂലയും എനിക്ക് കാണാപാടമല്ല അതോണ്ട് തന്നെ വെളിച്ചകുറവ് എനിക്കൊരു തടസ്സമാണ്….!!ഞാൻ ഒരു മാർജ്ജാരൻ്റെ പാടവത്തോടെ പടികളൊരോന്നും ഇറങ്ങി.. പക്ഷേ എൻ്റെ കണക്കുകൂട്ടലുകൾ തെറ്റിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ അടുത്ത സ്റ്റെപ്പിലേക്ക് എടുത്തു വെച്ച കാൽ ചെറുതായിട്ടോന്ന് സ്ലിപ്പായി..
‘ ധിം തരികിട തോം..’ അമിട്ടു പൊട്ടുന്ന ശബ്ദത്തോടെ ഞാൻ ബാക്കി ഉണ്ടായിരുന്ന എല്ലാ പടികളിലൂടയും ഒരു ചൈനപ്രദിക്ഷണംതന്നെ നടത്തി….