“സോറി..”
അതിലവൾക്കിപ്പോഴും ഒരു മനസ്താപം ഉണ്ടായിരുന്നു. വീണ്ടും കേട്ടപ്പോൾ വല്ലാതെയായി.
“ഒന്ന് വാ ആമി..”
“നോക്കാം…”
“പ്ലീസ്… വാ..”
“ശ്രീയോട് പറഞ്ഞിട്ട് വരലൊന്നും നടക്കില്ല..”
“പിന്നെ..?”
“നോക്കട്ടെ..”
“നാളെ എത്ര മണിക്ക് പിക്ക് ചെയ്യണം..?”
“അയ്യട.. ഉറപ്പൊന്നുമില്ല.. നോക്കട്ടെ..”
“പ്ലീസ്.. എനിക്കറിയാം നി വരുമെന്ന്..”
“ഒലക്ക.. രാവിലെ പറയാം..”
“മതി..മറക്കാതിരുന്നാൽ മതി..”
“ആ ഇല്ല…”
“എന്തില്ലെന്ന്…?”
“മറക്കില്ലെന്ന്…”
“ഓക്കെ..”
“ഓക്കെയോ…?..ഇപ്പൊ വേറൊന്നും പറയാനൊന്നുമില്ലേ..?”
“എന്താ..?”
“കുറച്ച് ദിവസങ്ങളായി രാത്രി എന്താ എന്നോട് പറയാറുള്ളത്.?”
“ഗുഡ് നൈറ്റൊ…??”
“പോടാ പട്ടി..പോയി ഉറങ്ങ്.. ഗുഡ് നൈറ്റ്..ഞാൻ നാളെ വരുവൊന്നുമില്ല…”
കള്ള കുറുമ്പോടെ അവൾ കോൾ കട്ട് ചെയ്ത് ഫോൺ ബെഡിൽ വച്ച് മലർന്ന് കിടന്നു. ഫോണിൽ നോട്ടിഫിക്കേഷൻ ശബ്ദം മുഴങ്ങി. എടുത്തു നോക്കിയപ്പോൾ അവന്റെ പൊട്ടിചിരിച്ചു കൊണ്ടുള്ള കുറേ ഇമോജികൾ ആയിരുന്നു. ആമി ദേഷ്യത്തോടെ പുഞ്ചിരിച്ച് ചുണ്ട് കോട്ടി.
‘പ്രാന്തൻ…’ അവളുടെ മനസ്സ് മന്ത്രിച്ചു.
നാളെ നല്ല സുഖം അനുഭവിക്കാൻ പോകുന്ന പെണ്ണിന് ഇന്ന് ട്രയൽ സുഖം കൊടുക്കാൻ റിതിന്റെ മനസ്സ് അനുവദിച്ചില്ല. ഇന്നത്തെ വാണം കൂടെ സ്വരൂപിച്ചു. നാളെയവളുടെ ഗർഭപാത്രത്തിൽ നിറക്കാൻ വേണ്ടി. അതോർത്തപ്പോൾ അവനൊരു ഭ്രാന്തനെ പോലെ ചിരിച്ചു.
അടുത്ത ദിവസം ആമിയുടെ ഓവുലേഷൻ നാളിന്റെ മൂർധന്യ ദിവസമാണ്…! സമയം ഇരുളുകളിലേക്ക് മറഞ്ഞു.
(തുടരും.)