“ആമി പിന്നെയുന്തുണ്ടായി..?? ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ…”
അവൻ മുഖം കഴുകുന്നതിനിടയിലും സംസാരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.
“എന്ത്..?”
“ശ്രീയുടെ കാര്യം..”
“അത് ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ…?”
വാഷ് റൂമിന്റെ വഴിയിലേക്ക് നോക്കി ഒരുറപ്പ് വരുത്തിച്ച് അവൾ പറഞ്ഞു. അവൻ മുഖം കഴുകി നിവർന്നു. തുടക്കുവാൻ വേണ്ടി പാന്റിന്റെ പോക്കെറ്റിൽ ടവൽ പരുതി. ഇല്ലെന്ന ഭാവം മുഖത്ത് വന്നതോടെ ആമി അവന് നേരെ ഷാൾ നീട്ടി. അവൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് അതിന്റെ അറ്റമെടുത്തു മുഖം തുടച്ചു. വേറിട്ട് നിൽക്കുന്ന ഒരു സ്ത്രീ സഹജമായ മണം..! അവനത് നുകർന്നു വലിച്ചെടുക്കുമ്പോൾ നാണം കൊണ്ടവൾ ഷാൾ വലിച്ചു.
“ശ്ഹ്.. ഏട്ടാ…”
“നല്ല മണം ആമി…”
“ഒന്ന് പോയെ… ഞാൻ പോകുവാ…”
“നിക്കെടി…”
“ആരെങ്കിലും കാണും..”
“കണ്ടാലെന്താ…?”
“എന്താന്നോ…? പിന്നെ ഇവിടിങ്ങനെ നമ്മൾ രണ്ടും മാത്രം സംസാരിച്ചു നിന്നാൽ അവർ എന്തെങ്കിലും കരുതില്ലേ…?”
“ചോദിച്ചാൽ വർക്കിന്റെ എന്തെങ്കിലും ഡൌട്ട് ആണെന്ന് പറഞ്ഞേക്കണം..”
“മ്മ്.. എന്താ ഇത്ര ചോദിക്കാനുള്ളത്…?”
“എപ്പഴാ നമുക്കായിട്ടൊന്ന് സംസാരിക്കാൻ സമയം കിട്ടുന്നെ..?”
“എന്തിനാ…?”
“നമുക്കും വേണ്ടേ.. കുറച്ച് റൊമാന്റിക് സമയം.”
“അയ്യട…! ഞാൻ പോണു…”
അവൾ വേഗം നടന്നകന്നു. റിതിൻ അവളുടെ പിൻഭാഗത്താണ് ശ്രദ്ധ കൊടുത്തത്. ഇടത്തരം തടിയുള്ള അവളുടെ ശാലീനതയിൽ കുണ്ണയുള്ളൊരുവനെ ഭ്രമിക്കുന്ന അളവിൽ എല്ലാമുണ്ടവൾക്ക്. ഒരു പാവം നാടൻ പെണ്ണ്..! ഉച്ചക്ക് ശേഷം വീണ്ടുമെല്ലാവരും വർക്കിൽ തന്നെ മുഴുകി. റിതിന് ആമിയെ കേബിനിലേക്ക് വിളിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. കാരണം അവനും വർക്കുണ്ട് അവൾക്കും വർക്കുണ്ട്. കടുത്ത നിരാശയിലും റിതിൻ വർക്കിന് വേണ്ട കാര്യങ്ങൾ കൃത്യമായി ചെയ്തു. ബോസ്സ് അയാളുടെ കേബിനിൽ തന്നെ ഉള്ളത് കൊണ്ട് ആർക്കും അധിക സ്വാതന്ത്ര്യം കിട്ടിയില്ല. ഓഫീസ് ടൈം കഴിഞ്ഞും റിതിന് ബോസ്സിന്റെ കേബിനിൽ തിരക്കുകൾ ഉണ്ടായി. ആമിയും ശ്രീയും പതിവ് പോലെ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു.