അന്ന് NOKIA 1100 എന്ന മൊബൈൽ ഫോണായിരുന്നു ഞാൻ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നത്.
വീട്ടിൽ ചെന്ന് ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ ജോണിനെ കാണുവാനായി പുറപ്പെട്ടു.
ജോൺ പറഞ്ഞതനുസരിച്ചു ഞാൻ ബൈക്കുമെടുത്തു 60 കിലോമീറ്ററിലധികം സഞ്ചരിച്ചു ജോണിന്റെ വീട്ടിലെത്തി. ജോണിനെ കൂടാതെ പ്രായമായ അമ്മയും അച്ഛനും മാത്രമാണ് അയാളുടെ വീട്ടിലുണ്ടായിരുന്നത്.
ഉച്ചഭക്ഷണമൊക്കെ കഴിഞ്ഞു ഞങ്ങൾ വെറുതെ ബൈക്കുമെടുത്തു ഒന്ന് കറങ്ങാനിറങ്ങി. എന്റെ ഓർമ്മയിൽ അന്ന് ഡ്രൈ ഡേ ആയിരുന്നു.
ഞങ്ങൾ യാത്ര തുടങ്ങി കുറെ നേരം ചെന്നപ്പോളേയ്ക്കും മഴ തുടങ്ങി. മഴയെന്നു വച്ചാൽ കടുത്ത മഴ!
ആ മഴയൊക്കെ ഞങ്ങൾ സുഖമായി നനഞ്ഞു.
മഴ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ജോൺ എന്നെ ഒരു വീട്ടിൽ കൊണ്ടുപോയി. ഞാൻ ആദ്യം പറഞ്ഞ കേരളം തമിഴ്നാട് ബോർഡറിലുള്ള ആ സ്ഥലത്ത്.
ഇടയ്ക്കു ജോൺ പറഞ്ഞു: “അളിയാ നിന്നെ ഞാനിപ്പോൾ കൊണ്ടുപോകുന്നത് ഒരു നാരീ സദനത്തിലേക്കാണ്. നിന്റെ പകുതി അവധിക്കാലം അവരോടൊപ്പം അങ്ങ് അനുഭവിക്കുക. അമ്മയും മകളുമുണ്ട്. രണ്ടും നല്ല ഒന്നാന്തരം മുന്തിരി വീഞ്ഞുകളാണ്. പിന്നെ എല്ലാം നിന്റെ ഭാഗ്യവും കഴിവും.”
അങ്ങനെ യാത്ര ചെയ്തു ഞങ്ങൾ വിജനമായ ഒരു പ്രദേശത്തെത്തി.
ബൈക്ക് റോഡിൽ വെച്ചിട്ടു ഞങ്ങൾ മല കയറി ഒരു ഇടുക്കു വഴിയിൽ കൂടി ആണ് അവിടെയെത്തിയത്. പഴയ ഓടിട്ട ഒരു വീട്.
ജോൺ അവിടെ ചെന്ന് കതകിൽ മുട്ടി. ഞാൻ വരാന്തയിൽ നിന്നതേയുള്ളൂ.
അകത്തുനിന്നു നാൽപ്പതോളം പ്രായമുള്ള ഒരു സ്ത്രീ വാതിൽ തുറന്നു വെളിയിൽ വന്നു.
വളർന്നു വലുതായ ഒരു കാട്ടു വൃക്ഷമായിരുന്നു അവർ. ആകർഷകമായ മുഖം. തടിച്ച ചുണ്ടുകൾക്ക് മുകളിൽ ഉണ്ടക്കണ്ണുകൾ. ഉരുണ്ടു കൊഴുത്ത മുഖം. പാഴായി ഒരു ഭാഗങ്ങളും അവരിൽ ഞാൻ കണ്ടില്ല.
ലുങ്കിയും ബ്ലൗസുമാണ് വേഷം. അവരുടെ വലിയ മുലകൾക്കിടയിൽ താഴോട്ടിറങ്ങി പൊയ്കപോലെ വിസ്തൃതമായ പൊക്കിൾ ചുഴി ഞാൻ കാണുവാതിരിക്കാൻ തോർത്തുകൊണ്ടു മറച്ചു.
അവരെ കണ്ട മാത്രയിൽ എന്റെ കാമുക പൂന്തോപ്പിലെ രാജകുമാരൻ കുതിരപ്പുറത്തു കയറാൻ തുടങ്ങി.
അവരെന്നെ നോക്കി ഊഷ്മളമായ ഒരു പുഞ്ചിരി പൊഴിച്ചു., ഞാനും. അവരുടെ മുകൾ പല്ലുകൾ കാണിച്ചുള്ള ആ ചിരിയിൽ എന്റെ നാഡീഞരമ്പുകൾ വലിഞ്ഞു മുറുകി. ജോണിന്റെ സമ്മാനം എനിക്കിഷ്ടപ്പെട്ടു.