ശോഭ: അതു പറ്റില്ല. അതാകെ 4 എണ്ണമേ ഉള്ള്..ഇതാ നല്ല ടേസ്റ് ഉള്ള സാമ്പാർ ഉണ്ട്
അവൾ അവന്റെ അടുത്ത് നിന്നു കറി ഒഴിച്ചു..
അവന്റെ നോട്ടം ഇപ്പോഴും ശോഭയുടെ കൈയിലും കഴുത്തിലും നെഞ്ചിലും ഒക്കെ ആണ്. ഒന്നു രണ്ടു തവണ അവർ പരസ്പരം നോക്കുന്നത് കണ്ടു.
അവൻ അപ്പോൾ തല താഴ്ത്തും…
ശോഭ: (മിഥുൻ എന്നെ ഇങ്ങനെ നോക്കുവാണല്ലോ..
ഞാൻ സാരി ഉടുത്തപ്പോൾ ശ്രദ്ധികണമായിരുന്നു ..)
അവൾ മനസിൽ പറഞ്ഞു.
എന്തോ ഒരു വെത്യാസം അവളിൽ തന്നെ ശോഭക് അനുഭവപ്പെട്ടു..എന്തോ വേഗത കൂടിയത് പോലെ..
ശോഭ വെള്ളം അവന് വെച്ചു കൊടുത്തു..
മിഥുൻ: മതി.
ശോഭ: ഇത്ര വേഗമോ ഒന്നു കൂടെ എടുക്കു..
നി ആകേ ക്ഷീണിച്ചില്ലേ..
മിഥുൻ: (അവൻ അതു കേൾക്കാതെ)
പാത്രം കഴുകി തട്ടിൽ വെച്ചു..
ഒറ്റ നിമിഷം കൊണ്ട് ശോഭ ചേച്ചി യെ വയറിനു പിടിച്ചു ഒരു പ്പാവയെ പോലെ എടുത്തു ഉയർത്തി..
– ഇപ്പോ കണ്ടോ എനിക്ക് ഒരു ക്ഷീണവും ഇല്ല.
ശോഭ: ആകേ അമ്പരന്നു പോയി..
ഇങ്ങനെ ഒന്നു അവൾ പ്രതീക്ഷിച്ചേ ഇല്ല..
വിടു മിത്തൂൂ എന്തായിത്… ശോഭ എങ്ങെനെയോ ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ പറഞ്ഞു..
ശോഭ സ്വയം ഭാരം ഒരു ഭാഗതേക് ആക്കി അവന് കൈ താഴ്ന്നു പോയി പെട്ടെന്നു അവളുടെ നീക്കത്തിൽ.
വേണ്ട ഞാൻ ആകിത്തരാം. .വീഴല്ലേ… താഴെ വീഴും ചേച്ചി.. ഞാൻ നിലത്തു വെക്കാം.
ശോഭ: എന്നാ വെക്ക്. ..
അവൻ അവളെ താഴെ നിൽപ്പിച്ചു..
അവന്റെ വിരലുകൾ ശോഭജയുടെ വയറിലും ഇടുപ്പിൽ ശക്തമായി അമർന്നിരുന്നു..
താഴേക്കു വെക്കുമ്പോൾ അവന്റെ മുഖം ശോഭയുടെ മുലയിൽ അമർന്നു പക്ഷെ അവൻ അറിഞ്ഞു കൊണ്ടല്ല.. ആ തിടുക്കത്തിൽ അങനെ ആകാതെ വേറെ വഴിയില്ല.
ശോഭ: പുരികം ചുളിച് ദേഷ്യത്തോടെ അവനെ നോക്കി
നി എന്തിനാ ഇങ്ങനൊക്കെ ചെയ്തേ..
ഞാനിപ്പോ വീണേനെ..
മിഥുൻ: വീണില്ലല്ലോ അതല്ലേ ഞാൻ പിടിച്ചേ.
പെട്ടെന്നു ഇളകിയത് കൊണ്ടല്ലേ ബാലൻസ് പോയത്..
ശോഭ: പറയാതെ പെട്ടെന്നു പിന്നിൽ നിന്നു വന്നു എടുത്താൽ
ഞാൻ പേടിച്ചു പോയി….
(ശോഭ അതും പറഞ്ഞു മുഖം വീർപ്പിച് അവനെ ഒന്നു നോക്കി അകത്തേക്ക് പോയി)
മിഥുനു എന്തോ തെറ്റു ചെയ്ത പോലെ തോന്നി. ഒപ്പം ശോഭേച്ചിക്ക് ദേഷ്യം തന്നോട് വന്നതു പോലെ തോന്നി.
അവൻ വീട്ടിലേക് നടന്നു.