രാജേന്ദ്രൻ വീണ്ടും സോഫയിൽ വന്നിരുന്നു, ബാത്റൂമിന്റെ വാതിൽ തുറന്നടയുന്നതു കേട്ട്. ഈ സമയം സാമി വാതിലിൽ വന്നു മുട്ടി, രാജേന്ദ്രൻ വന്നു വാതിൽ തുറന്നു, ആര് സാമിയോ വരൂ വരൂ, ഇരിക്കൂ,
സ്വാമി, അല്ല ഞാൻ ഒരു കാപ്പി കിട്ടിയിരുന്നെകിൽ കുടിക്കാമായിരിന്നു, അതിനെന്താ സാമി, അവളിപ്പോൾ വരും, അവൾ കുളിക്കുകയായിരിന്നു, ആൾ ഇറങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. അപ്പോൾ സ്വാമി ചോദിച്ചു മനു എവിടെ പോയി,
മനു ഒരു ഫ്രണ്ടിന്റെ വീട്ടിൽ വരെ പോയതാണ് സ്വാമി, ഇപ്പോൾ വരും. അല്പം കഴിഞ്ഞതും ബീന ഒരു സെറ്റും മുണ്ടും ഉടുത്തുകൊണ്ടു അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നു.
ആഹാ സ്വാമി അങ്കിൾ ഉണ്ടായിരുന്നോ, ടീവി യുടെ സൗണ്ട് കൂടുതലായതു കൊണ്ട് അങ്കിളിന്റെ സ്വരം ഞാൻ കേട്ടില്ല.
ബീനയെ ആ വേഷത്തിൽ കാണാൻ വളരെ ഭംഗിയായിരുന്നു. സ്വാമിയുടെ കൊച്ചൻ പതിയെ പൊങ്ങാൻ തുടങ്ങി. സ്വാമി മനസ്സിൽ വിചാരിച്ചു, ആ കശ്മലൻ എന്നേക്കാൾ മുൻപേ നിന്നെ തിന്നു കളഞ്ഞല്ലോ. പോട്ടെ സാരമില്ല, നമ്മുടെ രജനി സാറിന്റെ ഒരു ഡയലോഗ് ഉണ്ടല്ലോ , “”നാൻ ലേറ്റ് ആഹ് വന്താലും ലേറ്റസ്റ്റ് ആഹ് വരുവേൻ””. അന്ത മാതിരി നാനും വരുവേൻ.
ബീന (ഒന്നും സംഭവിക്കാത്ത മട്ടിൽ) തിരിഞ്ഞിട്ടു രാജേന്ദ്രനോടായി പറഞ്ഞു നിങ്ങൾ ഈ വാതിൽ തുറന്നിട്ടു എവിടെ പോയി മനുഷ്യ, പോകുമ്പോൾ ഒന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് പൊയ്ക്കൂടേ.
ഞാൻ പറഞ്ഞായിരുന്നല്ലോ, നീ കേട്ടില്ലേ, അത് തന്നെയല്ല മെഹറൂഫ് ഇവിടുണ്ടായിരുന്നല്ലോ.( ഇത് പറയുമ്പോൾ സ്വാമി ബീനയെ അടി മുടി നോക്കി കണ്ണുകൊണ്ടു ബീനയുടെ ചോര ഊറ്റി കുടിക്കുകയായിരിന്നു)
ങ്ങാ മെഹറൂഫ് ഉണ്ടായിരിന്നു, ഞാൻ ബാത്റൂമിൽ നിന്ന്, നിങ്ങളെ വിളിച്ചായിരിന്നു, അപ്പോൾ മെഹറൂഫാണ് പറഞ്ഞത് നിങ്ങൾ പോയി എന്ന്. മെഹറൂഫ് ഉള്ള കാര്യം ഞാൻ അറിയണ്ടേ. ഭാഗ്യം ഞാൻ ഒന്നും പറയുന്നില്ല.