സിദ്ധു മുഖം മൂടിയിട്ട കൈ ബലമായി മാറ്റിക്കൊണ്ട് അവളോടായി പറഞ്ഞു…
തീക്ഷണമായൊരു നോട്ടമായിരുന്നു അവളുടെ മറുപടി… ഒന്ന് പതറിയെങ്കിലും അവൻ കണ്ണ് മാറ്റിയില്ല…
“നോക്ക്… സ്വന്തത്തിന്റെയും ബന്ധത്തിന്റെയും വെല എന്നെ പഠിപ്പിക്കാൻ ആരും വരണ്ട, ആ പരീക്ഷയിൽ എന്നും എനിക്ക് തോൽവിയെ ഉണ്ടാവൂ..
ഓർമ്മ വെക്കുമ്പോ സ്വന്തമെന്നു പറയാൻ ആകെ ഉള്ളത് ഈ തറവാട് മാത്രേ ഉള്ളൂ എന്ന് മനസ്സിലാകുമ്പോ, അമ്മയായും അച്ഛനായും ഉള്ളതൊന്നും യഥാർത്ഥത്തിൽ ഉള്ളതല്ലെന്നും, എല്ലാം ഉണ്ടായിട്ടും മറ്റുള്ളവരുടെ കാരുണ്ണ്യമാണ് തന്റെ ജീവിതം എന്നൊക്കെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു വളർന്ന ഒരുത്തന് ഇങ്ങനെയൊക്കെയേ ആവാൻ പറ്റൂ…. മനുഷ്യനാണ് , അഭിനയിച്ചു കാണിക്കാൻ നാടകമൊന്നും അല്ലല്ലോ.. ജീവിതമല്ലേ… .!!!
ഇങ്ങനെയൊക്കെയേ പറ്റുന്നുള്ളൂ …..
നിങ്ങളോട് ചെയ്തെന്നു നീ പറയുന്നതൊക്കെ തെറ്റ് തന്നെയാ, പക്ഷെ ഞാൻ ഇങ്ങനെയൊക്കെ ആണ്… എത്ര മാറാൻ നോക്കിയാലും എനിക്ക് ഉള്ളിലുള്ള കോംപ്ലക്സും തെണ്ടിത്തരവും എന്നെക്കൊണ്ട് ഇനിയും ഇങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്യിക്കും…”
അവളുടെ കുറുകിയ നോട്ടം കണ്ട് അവൻ തുടർന്നു ..
” ഇങ്ങനെ എന്നുദ്ദേശിച്ചത് ഇതല്ല.. ”
അവളെ ബലമായി ചെയ്യാൻ ശ്രമിച്ചത് ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ തിരുത്തി…
” ഉപദ്രവിക്കണം എന്നൊരു ഉദ്ദേശ്യത്തിൽ ചെയ്തതല്ല, അന്നത്തെ പോലെ ഒന്നൂടി പേടിപ്പിക്കാനായിരുന്നു.. പക്ഷെ നിന്റെ ഒടുക്കത്തെ ഈ ഭംഗി ….. ”
അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കികൊണ്ടാണ് തുടങ്ങിയതെങ്കിലും ഇടക്ക് നോട്ടം പാളി ചുണ്ടിനെയും നോക്കിക്കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു നിർത്തി…കരഞ്ഞു ചുവന്നു തുടുത്ത മുഖവും നീർതുള്ളികൾ തളം കെട്ടിയ പീലിക്കണ്ണും അവളുടെ മനോഹാരിത വർധിപ്പിച്ചതായി സിദ്ധുവിന് തോന്നി…
അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ ആദ്യത്തെ ദേഷ്യം അവൻ കണ്ടില്ല… താൻ പറഞ്ഞ കാര്യത്തിലെ വേദന തിരിച്ചറിഞ്ഞതുകൊണ്ടാകാം എന്ന് ഊഹിച്ചു…