വേനൽപ്പൂവ്… 🥀 [നിലാ മിഴി]

Posted by

പതിനാലു തികഞ്ഞ പെമ്പിള്ളേരെ പോലെ അല്പം ചാടിയ മുലകൾ.. അല്പം കൂർത്തു നിൽക്കുന്ന മുലഞെട്ടുകൾക്കാകട്ടെ ഇളം തവിട്ടു നിറമാണ്.. ഒതുങ്ങിയ വയർ.. വയറിൽ കിണർപോൽ കുഴിഞ്ഞ പൊക്കിൾ ചുഴി..

 

ഹോ..!

 

ഞാൻ എന്നെ തന്നെ മറന്നുതുടങ്ങിയ നിമിഷം, ഉള്ളിൽ തിങ്ങി നിന്ന സങ്കടങ്ങൾ ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് എങ്ങോ ഓടിയകന്ന പോലെ, എന്റെ വിരലുകൾ ഞാൻ പോലുമറിയാതെ എന്റെ ശരീരത്തെ സ്വയം ഉഴിഞ്ഞു തുടങ്ങുകയാട്ടിരുന്നു.. അതെഎന്റെ കൈത്തലം അതെന്റെ കൊച്ചു മുലകളിൽ ഞെരിഞ്ഞമരുകയായിരുന്നു..

നീണ്ട വിരലുകൾ ആ മുന്തിരി കുരുക്കളിൽ ഇക്കിളി കൂട്ടുകയാണ്..

 

കാൽ വിരൽ തൊട്ട് തലമൂർത്തി വരെ, ശരീരമാകെ എന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരു കുളിർ പടർന്നിറങ്ങിയപോലെ.. ഞാൻ പതിയെ വിറയാർന്ന ചുണ്ടിഴകൾ കടിച്ചമർത്തി… നേർത്ത ശീൽക്കാരത്തോടെ.. കുറുകലോടെ.. മിഴികൾ ചേർത്തടച്ചുകൊണ്ട്..

 

നിമിഷനേരത്തെ പ്രവർത്തി.. എന്റെ വിരലുകൾ പിന്നെയും താഴേക്കൂർന്നു, സ്വയം മേനിയെ ഇക്കിളികൂട്ടികൊണ്ട്.. തഴുകിത്തലോടികൊണ്ട്.. വയറിലൂടെ… പൊക്കിൾ ചുഴിയിലൂടെ പതിയെ പതിയെ താഴേക്ക്‌..

 

പെട്ടെന്ന്..

 

പെട്ടെന്നായിരുന്നു.. ഞാൻ അത് ശ്രദ്ധിച്ചത്.. അവിടെ തുറന്നിട്ട വാതിൽക്കൽ ഒരു നിഴലനക്കം.. കാല്പെരുമാറ്റം..

 

ഞാൻ ഒരു നിമിഷമൊന്നു ഞെട്ടിപോയി..

 

ഞെട്ടലോടെ.. ഭീതിയോടെ എന്റെ മിഴികൾ തുറന്നിട്ട വാതിലിനു നേർക്ക് തിരിഞ്ഞു…..

 

അവിടെ അവിടെ തെളിഞ്ഞ ആൾരൂപം…

 

” ഹൊ.. ഞാൻ ആകെ വല്ലാതായ….. പകച്ചുപോയ നിമിഷം…

അതെ.. കണ്ണിൽ കത്തുന്ന കാമവും… ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞ വശ്യ മന്ദഹാസവുമായി ഒരാൾ…

 

ബെന്നിച്ചൻ… ഇരുപത്തിയെട്ടുകാരനായ ബെന്നി ചാക്കോ എന്ന എന്റെ ബെന്നിച്ചായൻ…

 

ഓർഫനേജിലെ ഡ്രൈവറും ഓർഫനേജിലെ കാര്യക്കാരൻ ചാക്കോച്ചേട്ടന്റെ ഏക മകനുമാണ് ബെന്നി ചാക്കോ…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *