കോളേജിലേക്ക് പോയികൊണ്ടിരിക്കുമ്പോഴും സാധാരണപോലെ റോഡിലൊന്നും വലിയ തിരക്ക് കണ്ടില്ല… അങ്ങനെ മനസ്സിൽ ബുദ്ധിക്ക് താങ്ങാൻ പറ്റാത്തോരോന്ന് ചിന്തിച്ഛ് കോളേജിലെത്തിയത് ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല… എന്നെ അവിടെ ആക്കി എറണാകുളം പോവാനുണ്ടെന്നും പറഞ്ഞ് അങ്ങേരുപോയി…!!
കോളേജിലൊന്നും അധികം പിള്ളേരില്ലല്ലോ… ഇനി വല്ല ഹർത്താലും ആയിരിക്കോ..? ഞാൻ ഫോണെടുത്ത് യദുവിനെ വിളിച്ചു രണ്ടു റിങ്ങായതും അവൻ എടുത്തു, അവനോട് കാര്യം ഒക്കെ ചോയ്ച്ചപ്പോഴാണ് ഇന്ന് ബസ്സ് സമരം ഉണ്ടെന്നുള്ള കാര്യം ഞാൻ അറിയുന്നത്… ഇനിയിപ്പോ എന്ത് മൈര് ചെയ്യാനാ…!? പിന്നെ അജയ് ഹോസ്റ്റലിൽ ഉണ്ടാവുമെന്ന് കരുതി അവനെ വിളിച്ചുന്നോക്കിയെങ്കിലും ബസ്സ് സമരം ആയോണ്ട് അവൻ ഇന്നലെ തന്നെ വീട്ടിൽ പോയിരുന്നു…! തിരിച്ച് പോവാനാണെങ്കിൽ എന്റെ കയ്യിൽ വണ്ടിയുമില്ല… ശരത്തേട്ടൻ എറണാംകുളം പോയി തിരിച്ചു വരുമ്പോ പിക്ക് ചെയ്യാന്ന് നേരത്തെ തന്നെ പറഞ്ഞിരുന്നു…
ആരെങ്കിലുമൊക്കെ ക്ലാസ്സിൽ ഉണ്ടാവുമെന്ന് കരുതി അകത്തുകേറിയപ്പോ എട്ടൊൻപത് പെൺകുട്ടികളല്ലാതെ ഒരൊറ്റ ആൺതരിയെ പോലും ഞാൻ കണ്ടില്ല…! ഈ കോളേജിന്റെ തൊട്ടടുത്തുള്ളവർക്കെങ്കിലും ഒന്ന് വന്നൂടെ…? ആത്മാർത്ഥത ഇല്ലാത്ത നാറികൾ…!
നേരമ്പോവാൻ എന്ത് മൈരുചെയ്യും എന്നാലൊയിച്ചിട്ട് ഒരു പിടിയും കിട്ടാത്തോണ്ട് ഫോണും തോണ്ടി കൊറേ നേരമങ്ങനെ ഇരുന്നു… അങ്ങനെ ഇരിക്കുമ്പോഴാണ് പെട്ടന്ന് ക്ലാസ്സിലേക്ക് ഒരു പെണ്ണ് കേറി വരുന്നത് കണ്ടത്…
“”അതെ…! നിങ്ങളൊക്കെയൊന്ന് പുറത്തോട്ട് പോയെ…!!”” എന്റെ ക്ലാസ്സിലെ പെൺകുട്ടികളെ നോക്കി അവളത് പറയേണ്ട താമസം അവളുമാരൊക്കെ ഇറങ്ങി പോയി… നീയാരാടി മൈരേ എന്റെ ക്ലാസ്സിലെ പിള്ളേരോട് ഓർഡറിടാൻ എന്ന് ചോയ്ക്കുമ്പോഴേക്കും ക്ലാസ്സിലേക്ക് ഒരു ഇരുപത് പെണ്ണുങ്ങളോളം കേറി വന്നു…! ഒരു പതിമൂന്നെണ്ണം വരെ ഞാനെണ്ണി… ഇതെന്താ ഇങ്ങനെ…??