Posted by ഇല്ല…
ഇല്ലേ…
ഇല്ലന്നെ…
എന്നാ അറിയണ്ട… (ദേഷ്യത്തോടെ അവൾ ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്തു)
മനസിൽ വല്ലാത്തൊരു സങ്കടം വന്ന് നിറഞ്ഞു ഫോണെടുത്തവളെ വിളിച്ചു
എന്താ…
ലച്ചൂ…
………
പൊന്നു മോളല്ലേ പിണങ്ങല്ലേ…
ഞാൻ പിണങ്ങിയാലെന്താ അവളില്ലെ അവളേം കെട്ടിപിടിച്ചങ്ങിരുന്നോ…
നിനക്ക് പകരമാവില്ലല്ലോ… അവൾ അവളാണ് നീ നീയാണ് രണ്ടും എന്റെ ജീവനാ… നീ പിണങ്ങിയാൽ എനിക്ക് ഒന്നുമില്ലെന്ന് തോന്നുന്നെങ്കിൽ വെച്ചോ…
അയ്യോ അതല്ല പൊനെ… ഞാനങ്ങനെ പറഞ്ഞതല്ല… ഇനി അതാലോചിച്ചു സങ്കടപെടണ്ട… വന്നിട്ട് ഒന്ന് വിളിക്കപോലും ചെയ്യാത്തത് കൊണ്ട് ആ വിഷമത്തിൽ പറഞ്ഞുപോയതാ
മ്മ്… എങ്കിൽ ഒരുമ്മ തന്നെ
ഇല്ല… എന്നെ കാണാൻ വാ അപ്പൊ തരാം നേരിട്ട്…
അപ്പൊ ഉമ്മയൊന്നും പോരെന്റെ ചരക്കെ…
പിന്നെന്തൊ വേണം…
നിന്നെ മൊത്തത്തിൽ
അതിനിനി ആരുടേലും സമ്മതം വേണോ…
ഇടയിൽ ഫോണിലേക്ക് ഒരു കാൾ കയറി വന്നത് കണ്ട് നോക്കുമ്പോ ഇന്നലെ നമ്പർ കൊടുത്ത ഓർഫനെജിൽ നിന്നുമാണ്
മോളെ ഞാൻ വിളിക്കാം എനിക്കൊരു കാൾ വരുന്നുണ്ട്
ശെരി… പിന്നെ…
മ്മ്… പറ…
ഉംംംംംംംമ്മ… ഉമ്മ കിട്ടിയത് കൊണ്ട് വരാതിരിക്കലെ ഞാൻ കാത്തിരിക്കും
ഉംംംംംംംമ്മ… വരാടി പൊനെ
ഓർഫാനെജിൽ പോയി കാര്യങ്ങളെല്ലാം കണ്ടും ചോദിച്ചും മനസിലാക്കി നാളെ വിളിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഇറങ്ങുമ്പോ നാളെ ചെയ്യേണ്ടുന്ന ജോലികളുടെ കൂട്ടത്തിൽ ഫോണിന്റെ നോട്ട് പാടിൽ അത് കൂടെ എഴുതിവെച്ചു അവിടുന്ന് സ്ഥലത്തിന്റെ കാര്യം സംസാരിക്കാൻ മാനുക്കയേയും സതീഷേട്ടനെയും കാണാൻ ചെന്ന് സെന്റിന് എഴുപത്തി അഞ്ച്ന് തീർത്ത് ആയിരം അഡ്വാൻസ് കൊടുത്തു ഇറങ്ങും മുൻപ്
സതീഷേട്ടൻ : എടാ നീ പരിപാടിയൊക്കെ നിർത്തിയോ
എന്തേ… കാര്യം പറ
മാനുക്ക : ഞങ്ങളെ കൈയിൽ ഒരു പണി ഉണ്ട് നിനക്ക് പറ്റുമെങ്കിൽ നോക്കിക്കോ