ഉമ്മ : പോടീ അസത്തെ വേറൊരുത്തന്റെ കൂടെ കിടന്നോളയെ അവള് കണ്ടുള്ളൂ എന്റെ മോനെന്താടീ ഒരു കുറവ് ആരോഗ്യമില്ലേ സൗന്ദര്യമില്ലേ നല്ലജോലിയില്ലേ
ഞാൻ : അവളെ കെട്ടിയോനും ഇതൊക്കെയുണ്ട് ഇല്ലാത്തത് നിങ്ങൾ പറയാത്തൊരു കാര്യമാ (എന്റെ മുഖത്തുനോക്കുന്ന ഉമ്മാനെ നോക്കി) അവൾക്കൊരു കുഞ്ഞിനെ കൊടുക്കാൻ വേണ്ടത് അവനില്ല പിന്നെ കുടുംബത്തിന്റെ മാനം കളയേണ്ടെന്നു കരുതി അവൾ അവിടെ കഴിയുന്നെന്നെ ഉള്ളൂ
ഉമ്മ : ഹേ… നീയെന്താ പറയുന്നേ
ഞാൻ : എന്റുമ്മാ… അവളെ ഒന്നും ചെയ്യാനുള്ളതൊന്നും അവനില്ലെന്നു…
ഉമ്മ : ശെരിക്കുമാണോ…
ഞാൻ : അല്ല കള്ളം… എന്റുമ്മാ കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ട് രണ്ട് കൊല്ലമാവാറായി അവക്ക് കുട്ടിയുണ്ടോ അത് പോട്ടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞതിന്റെ എന്തേലും ഉടച്ചിലവളെമേലുണ്ടോ
ഉമ്മ : (ഒന്നാലോചിച്ച ശേഷം) അൽഹംദുലില്ലാഹ്… ഇനി അവനേം അവളേം ഒന്ന് സമ്മതിപ്പിച്ചാൽ മതി ഇത്രയും ചെയ്ത പടച്ചോൻ തന്നെ അതിനൊരു വഴികാണിക്കും
അത് കഴിഞ്ഞപ്പോ മൂപ്പത്തിക്ക് ഭയങ്കര സന്തോഷമായിരുന്നു
ആഹാ… അത് പൊളിച്ചു…അപ്പൊ ഞങ്ങളെ ജോയിന്റ് ആക്കാൻ ഉമ്മ എടുത്ത ആദ്യ സ്റ്റെപ്പാണ് ഈ കുട്ടികളെ കൂട്ടാൻ പറഞ്ഞയക്കൽ അല്ലേ
അതേ… ഞാനിപ്പോ നിന്റെ കൂടെ വരാൻ നേരം നിനേം അവളേം കുറച്ചുനേരമെങ്കിലും ഒറ്റക്ക് സംസാരിക്കാൻ വിടണമെന്നൊക്കെ ഉമ്മ എന്നെ പറഞ്ഞു സെറ്റക്കുവായിരുന്നു അകത്ത്ന്ന്
(സന്തോഷത്തിൽ അവളെ പിടിച്ചൊരുമ്മ കൊടുത്തു)ഞാനിത് ഉമ്മാന്റെ അടുത്ത് ഓപ്പണാക്കാൻ എന്ത്ചെയ്യുമെന്നാലോചിക്കുകയായിരുന്നു ഇനി അത് ഉമ്മ ആലോചിച്ചോട്ടെ
വണ്ടിയുമെടുത്തു മുന്നോട്ട് നീങ്ങി
അവന് പൊങ്ങാത്തതറിഞ്ഞു പടച്ചോന് നന്ദിപറഞ്ഞതിനുമ്മാനെ കുറ്റം പറയാൻ പറ്റില്ല
അതെന്തേ…
അത്രയും സുന്ദരിയായ അവളെ സ്വന്തം മോന് മാത്രമായി കിട്ടുമെന്നറിഞ്ഞാൽ അറിയാതെ നന്ദി പറഞ്ഞുപോവില്ലേ