Posted by മമ്മി പതുക്കെ കരയുവാൻ തുടങ്ങി. മമ്മി കരയേണ്ട ഞാനുണ്ട് കൂടെ, മമ്മിയെ സുരക്ഷിതമായി മോളുടെ അടുത്ത് എത്തിച്ചോളാം. ഞാൻ വീണ്ടും ഓഫീസ് ആയി സംസാരിച്ചു ഞങ്ങൾക്ക് താമസിക്കാൻ ഹോട്ടലിൽ ഒരു കോംപ്ലിമെൻററി മുറി അറേഞ്ച് ചെയ്യിപ്പിച്ചു. ഇതു പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് മമ്മിക്ക് ഒരാശ്വാസമായത്. ഒരു ദിവസം കഴിഞ്ഞാൽ പോകാമല്ലോ എന്നൊരു പ്രതീക്ഷ വന്നു. മമ്മി കുറേക്കൂടി കൂളായി തുടങ്ങി.
“മിഥുൻ എനിക്ക് ഇപ്പോഴാണ് ഒരു സമാധാനമായത് അല്ലെങ്കിൽ നമ്മൾ എയർപോർട്ടിൽ തന്നെ കുത്തിയിരുന്ന് പെട്ടുപോയേനെ”. “പേടിക്കേണ്ട മമ്മി ഞാനില്ലേ കൂടെ നമുക്ക് ഈ ദുബായി കറങ്ങി കണ്ടുകളയാം”. അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ ഫ്ലൈറ്റ് കമ്പനി അറേഞ്ച് ചെയ്ത ബസ്സിൽ ഹോട്ടലിൽ എത്തി. ഞങ്ങൾ ഹോട്ടൽ മുറിയിൽ ചേർന്നു അപ്പോഴാണ് എനിക്ക് മനസ്സിലായത് ഞങ്ങൾക്ക് രണ്ടുപേർക്കും കൂടി ഒരു മുറിയാണ് തന്നിരിക്കുന്നത്. പെട്ടു പോയല്ലോ ഇനി എന്ത് ചെയ്യും.
“മമ്മി നമുക്ക് രണ്ടുപേർക്കും കൂടി ഒരു മുറിയാണ് തന്നിട്ടുള്ളത്.
മമ്മി പറഞ്ഞു ”കുഴപ്പമില്ല ഒരു ദിവസത്തെ കാര്യമല്ലേ ഉള്ളൂ നമുക്ക് അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്യാം.” ശരിയെന്ന് ഞാനും പറഞ്ഞു. സത്യം പറഞ്ഞാൽ എനിക്ക് ലോട്ടറി അടിച്ച അവസ്ഥയായിരുന്നു. അറ്റ്ലീസ്റ്റ് മമ്മിയെ അടുത്ത കാണാലോ.
അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും കൂടി ചെക്കിങ് ചെയ്തു, നല്ല വിശാലമായ കിടപ്പുമുറി, ഒരു ക്യൂൻ സൈസ് ബെഡ് പിന്നെ ഒരു കൗച്ച്, പിന്നെ വാഷ് റൂം ചെറിയൊരു ബാൽക്കണി. ഒരു ത്രീസ്റ്റാർ എന്ന് വേണമെങ്കിൽ പറയാം. മമ്മിക്ക് ഇപ്പോഴാണ് സമാധാനമായത്. നാട്ടിൽ വിളിച്ചു ഡാഡിയോട് കാര്യങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞു.
“മിഥുൻ മമ്മി ആദ്യമായിട്ടാണ് പുറത്തൊക്കെ പോകുന്നത് ഒന്ന് ശരിക്കും ശ്രദ്ധിച്ചോളണം”. “ഡാഡി ഒട്ടും പേടിക്കേണ്ട പൊന്നുപോലെ നോക്കിക്കോളാം” എന്ന് പറഞ്ഞ് മമ്മിയുടെ തോളിലൂടെ കൈയിട്ട് എന്നോട് ചേർത്തുനിർത്തി. മമ്മിയുടെ മുഖഭാവത്തിൽ എനിക്ക് മനസ്സിലായി മമ്മിക്ക് ഒരു സുരക്ഷിതത്വം ഫീൽ ചെയ്യുന്നുണ്ട്.
അങ്ങനെ ഫോൺ വിളിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ മമ്മിയോട് പറഞ്ഞു “ഇവിടെ ഇരുന്നാൽ മതിയോ നമുക്ക് ദുബായി ഒന്ന് കാണണ്ടേ.? മമ്മി ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായിട്ടാണ് മറ്റൊരു നഗരത്തിൽ പോകുന്നത് കേരളത്തിൽ പുറത്തുപോകാത്ത മമ്മിക്ക് ദുബായ് ഒരു അത്ഭുതമായിരുന്നു. ഞാൻ മമ്മിയെയും കൊണ്ട് ദുബായ് ബുർജ് ഖലീഫയുടെ മുൻപിൽ പോയി ഒരുപാട് ഫോട്ടോസ് ഓക്കേ എടുത്തു കൊടുത്തു. മമ്മിക്ക് അതെല്ലാം ഒരു അത്ഭുതം തന്നെയായിരുന്നു.