Posted by ഞാൻ : അപ്പൊ പതുക്കെ പോവാലെ
പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
രഞ്ജിനി : നീ എങ്ങനെയെങ്കിലും പോ…
ഞാൻ : സുധിയുടെ അമ്മ?
രഞ്ജിനി : ഓ ചേച്ചി അവിടെയുണ്ട്
ഞാൻ : ജോലിക്കൊക്കെ പോവുന്നുണ്ടോ?
രഞ്ജിനി : പോവാതെ പിന്നെ, അവനെ നോക്കിയിരുന്നിട്ട് ഒരു കാര്യവുമില്ല കുടുംബം നോക്കണ്ടേ
ഞാൻ : മം… അവന്റെ ചേച്ചി വരാറുണ്ടോ?
രഞ്ജിനി : കൊച്ചായതിൽ പിന്നെ വരവ് കുറവാടാ
ഞാൻ : കൊച്ചായോ…
രഞ്ജിനി : ആയല്ലോ ആൺകുട്ടിയാ ഇപ്പൊ രണ്ടു വയസ്സായി
ഞാൻ : മം… പത്തു കഴിഞ്ഞതിൽ പിന്നെ അവനുമായി ഒരു കോൺടാക്ട്ടും ഇല്ല
രഞ്ജിനി : ആ അതിലാതിരിക്കുന്നതാ നിനക്ക് നല്ലത്
ഞാൻ : ഒന്ന് പോ ചേച്ചി, അവനൊരു പാവമല്ലേ
രഞ്ജിനി : എന്നാ അങ്ങോട്ട്‌ ചെന്നോ നീ… നിനക്കറിയാലോ ആ കോളനിയെ കുറിച്ച്, അവിടെന്നൊന്ന് രക്ഷപെടാൻ കാത്തിരിക്കുവാ എല്ലാരും
ഞാൻ : അത്രക്ക് അലമ്പാണോ ഇപ്പൊ?
രഞ്ജിനി : അല്ലാതെ പിന്നെ, മുൻപ് ഇത്രയും പ്രശ്നങ്ങളൊന്നും ഇല്ലായിരുന്നു ഇപ്പൊ പിള്ളേര് മുഴുവൻ കള്ളും കഞ്ചാവുമാണ്
ഞാൻ : സുധിയും…?
രഞ്ജിനി : ആടാ…
ഞാൻ : പിന്നെ ചേച്ചി എങ്ങനെ അവിടെ നിൽക്കുന്നു
രഞ്ജിനി : പോവാൻ വേറെ സ്ഥലമില്ലല്ലോ അതുകൊണ്ട്
ഞാൻ : ഒരു തവണ രക്ഷപെട്ടു പോയതല്ലേ
രഞ്ജിനി : ആ… അതു പറഞ്ഞിട്ടൊന്നും ഇനി കാര്യമില്ല, കുറച്ചു പൈസ കിട്ടിയിട്ട് വേണം വേഗം വേറെ വീടെടുത്ത് മാറാൻ
ഞാൻ : അതെന്താ, ചേച്ചി ജനിച്ചു വളർന്ന സ്ഥലമല്ലേ
രഞ്ജിനി : മോള്‌ വരുമ്പോ നിൽക്കാൻ നല്ല ഒരു വീട് വേണ്ടേടാ
ഞാൻ : ഓ അങ്ങനെ
രഞ്ജിനി : മം…
അങ്ങനെ ഓരോന്ന് സംസാരിച്ച് ബീനയുടെ വീടിന് മുന്നിൽ ബൈക്ക് നിർത്തി
ഞാൻ : ഇറങ്ങിക്കോ ചേച്ചി
ബൈക്കിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി
രഞ്ജിനി : ഇതാണോ വീട്?
ഞാൻ : ആ ചേച്ചി വാ
എന്ന് പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് ബൈക്ക് ഒതുക്കി വെച്ച് ഗേറ്റ് തുറന്ന് ഉള്ളിൽ കയറും നേരം വൈറ്റ് ചുരിദാറും ഇട്ട് വാതിൽക്കൽ വന്ന