Posted by ഹജ്യാർ അവന്റെ മുന്നിൽ എത്തി അവനെ ഒന്ന് നോക്കി, എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു “ഇന്ന് നിനക്കൊരു ഓട്ടം ഉണ്ട്, കുറച്ച് ദൂരത്താ “….
അതേ, കുറച്ച് ദൂരം എന്ന് വെച്ചാൽ ഒരു 3, 3:30 മണിക്കൂർ… റംല മലയാളി ആണെങ്കിലും കുടുംബം താമസം കർണാടകയിൽ ഹോള്ളിയാർ എന്ന പ്രദേശത്താന്ന്, ഒരു കൊടും കാട്, വഴിയും അതുപോലൊക്കെ തന്നെ, ഹജ്യാരുടെ വീട്ടീന്ന് 3:30 മണിക്കൂർ ദൂരം ഉണ്ട്, ആദ്യത്തെ 45 മിനുട്ട് നല്ല ടൌൺ ആണെങ്കിലും പിനീടങ്ങോട്ട് കൊടും കാട് ആണ്..
അങ്ങനെ സമയം ഉച്ചയായി, ചോർ കഴിച്ചു ഹജ്യാർ ഡ്രസ്സ്‌ ഒക്കെ ചെയ്യ്തു സിറ്റ് ഔട്ടിൽ വന്നിരുന്നു, നഫീസ ബീവിയും കൊച്ചു വാർത്തനങ്ങൾ ഒക്കെ പറഞ്ഞു ഹജ്യാരുടെ അടുത്ത് തന്നെ ഇരുന്ന്, ഒരു 15 മിനുട്ട് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ റംല ഒരു ബാഗും തൂകി സിറ്റ് ഔട്ടിലേക് വന്നു…. റംലയെ കണ്ടതും ഹജ്യാർ ഒന്ന് അന്താളിച്ചു, തന്റെ 57 വർഷത്തെ ജീവിതത്തിന്റെ ഇടയിൽ ഇതുപോലൊരു സുന്ദരിയെ കണ്ടിട്ടില്ല, കഴിഞ്ഞ 4 വർഷം ആയി ഇവൾ ഈ വീട്ടിൽ ഉണ്ട് തന്റെ മകന്റെ ഭാര്യ ആയി, അപ്പോള്ളൊന്നും തോന്നാത്ത ഒരു ആകർഷണം ഇപ്പോൾ തനിക് അവളോട് തോനുന്നു…
പുറത്ത് മഴയുടെ ശക്തി കൂടി, “മഴ ഒന്ന് അടങ്ങട്ടെ എന്നിട്ട് ഇറങ്ങാം ” പറഞ്ഞത് നഫീസ ബീവി…. ഹജ്യരും, റംലയും ഒന്നും മിണ്ടാതെ മഴയും നോക്കി ഇരുന്നു… കാത്തിരുന്നു കാത്തിരുന്നു അവസാനം മഴ ചെറിയൊരു ശമനം തന്നപ്പോൾ സമയം 3:45……”ഇനി വയിക്കിക്കേണ്ട, ഉറങ്ങിക്കോ ” പറഞ്ഞത് നഫീസ ബീവി….. അത് കേട്ടതും ഹജ്യാർ തന്റെ പുലികുട്ടിയുടെ ഡോർ തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കയറി ഇരുന്നു… ഉമ്മയോട് “ഇറങ്ങട്ടെ” എന്ന് സമതവും വാങ്ങി പുറകിലെ ഡോർ തുറന്ന് അവിടെ കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന ബാഗും വെച്ചു, മുന്നിൽ കയറി ഇരുന്ന്….. വണ്ടി മുൻപോട്ട് നീങ്ങുന്നത് നഫീസ ബീവി നോക്കി നിന്നും….
ചാവടകിയുടെ വെള്ളം കൊണ്ട് മൂടി പോയ റോഡിലെ വഴിയെ നടുവിലെ പിളർത്തികൊണ്ട് വണ്ടി മുൻപോട്ട് ഓടി, വെള്ളം മറിയുന്ന ഒച്ച കെട്ട ചുറ്റുമുള്ള വീട്ടുകാർ റോഡിലെക് നോക്കി, കുറേ നാളുകൾക്ക് ശേഷം ഒരു വണ്ടി, വണ്ടി കണ്ടവർ അത്ഭുതപെട്ടില്ല കാരണം കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അവർക്ക് മനസിലായി “ഹജ്യാർ”, അതേ “ഹജ്യാർ ” എവിടേക്കോ പോവുന്നതാണ്… എലാവരും തിരിച്ചു വീണ്ടിന്റ അകത്തു കയറി വാതിൽ അടച്ചു…. വണ്ടി മുന്പോട്ട് നീങ്ങി… ഹജ്യരോ റംലയോ പരസ്പരം ഒന്നും സംസാരിച്ചില്ല, റംല പുറത്തെ മഴയും നോക്കി ഇരിപ്പാണ്… മൗനം മുറിച്ചുകൊണ്ട് ഹജ്യാർ ആണ് ആദ്യം മിണ്ടിയത്…