മൂപ്പൻ : അങ്ങേയുടെ ആഗമന ഉദ്ദേശം എന്താണാവോ?
കേളു : വർഷങ്ങളായി തപസ്സിലായിരുന്ന നമുക്ക് ഒരു രണ്ടു വാരങ്ങൾക്ക് മുൻപ് ശ്രീ മഹാ മായയുടെ ഒരു നിർദ്ദേശം ലഭിക്കുകയുണ്ടായി. ദെക്ഷിണ ഭാരതത്തിൽ മദ്യ തിരുവിതാംകൂറിൽ ഒരു ഗ്രാമം ഉണ്ടെന്നും അവിടെ വര്ഷങ്ങളായി പൂജയും കർമങ്ങളും മുടങ്ങി ക്ഷയിച്ചു കിടക്കുന്ന ഒരു കാവുണ്ട് എന്നും.
എത്രയും പെട്ടന്ന് അവിടെ എത്തി പൂജതികർമങ്ങൾ ചെയ്തില്ലാ എങ്കിൽ ആ ഗ്രാമം തന്നെ നശിക്കുന്നതിന് ഇടയാകും എന്നായിരുന്നു അത്.
ആ ഒരു വിപത്ത് നിങ്ങളുടെ ഈ ഗ്രാമത്തിലാണ് സംഭവിക്കാനുള്ളത്. അത് എന്നാൽ കഴിയും വിധം തടയുവാൻ ആണ് ഞാൻ ഇവിടെ എത്തിയിരിക്കുന്നത്.
മൂപ്പൻ : ഞങ്ങളുടെ ഗ്രാമത്തിലോ എന്താ സ്വാമി അങ്ങ് പറയുന്നത്?
കേളു : ഈ ഗ്രാമത്തിൽ ഏകദേശം അര പതിറ്റാണ്ടിന് മുകളിൽ പൂജതികർമങ്ങൾ മുടങ്ങി ക്ഷയിച്ചു കിടക്കുന്ന ഒരു കാവില്ലേ? കൃത്യമായി പറഞ്ഞാൽ ഈ ഗ്രാമത്തിന്റെ മദ്യത്തിൽ നിന്നും ഞാൻ നോക്കി ഇരിക്കുന്ന ദിക്കിലായി അതായത് ദക്ഷിണ ദിക്കിലായിട്ട്?
മൂപ്പൻ : ഉണ്ട് സ്വാമി ഒരു കാവുണ്ട് സ്വാമി പറഞ്ഞതൊക്കെ സത്യം തന്നെയാണ്.
തങ്ങളുടെ ഗ്രാമത്തിലുള്ള ആ കവിന്റെ സ്ഥാനം പോലും ഗ്രഹിച്ചറിഞ്ഞ ആ സന്യാസി വര്യനെ ജനങ്ങൾ എല്ലാവരും കയ്യെടുത്തു കുമ്പിട്ടു.
മൂപ്പൻ : സ്വാമി പറഞ്ഞതുപോലെ ഈ ഗ്രാമം നശിക്കാതിരിക്കാൻ ഞങ്ങൾ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യേണ്ടതായുണ്ടോ?
കേളു : നിങ്ങൾക്ക് ആർക്കും ബുദ്ധിമുട്ടാവില്ല എങ്കിൽ ആ കാവിനടുത്തായി തന്നെ എനിക്ക് ഒരു താമസ സൗകര്യം ഒരുക്കുക. പൂജക്ക് ആവശ്യമായ ദ്രവ്യങ്ങൾ എല്ലാം ശേഖരിച്ചുകൊണ്ടുവന്ന് തരാൻ കഴിയുമെങ്കിൽ അതും.
അഥവാ താല്പര്യമില്ല എങ്കിൽ ഞാൻ നിര്ബന്ധിക്കില്ല. വിധിയെ തടുക്കാൻ ആർക്കുമാവില്ലല്ലോ.
കേളുവിന്റെ വാക്കുകൾ ഗ്രാമത്തിലെ ജനങ്ങൾ എല്ലാവരും പാടെ വിശ്വസിച്ചിരുന്നു. തങ്ങൾക്ക് സംഭവിക്കാനിരിക്കുന്ന മഹാ വിപത്തിനെ തുടച്ചുനീക്കി തങ്ങളുടെ ഗ്രാമത്തിന് ഐശ്വര്യവും അഭിവൃദ്ധിയും ചൊരിയാൻ എത്തിയ ഒരു ദൈവ പുരുഷനായിട്ടാണ് ആ ജനങ്ങൾ അവനെ അപ്പോൾ കണ്ടത്.