അന്ന് നേരത്തെയായിരുന്നു……
രണ്ടു ചാവിയിലൊന്ന് സ്റ്റാഫിന്റെ കയ്യിലുണ്ട്…
പെൺകുട്ടിയോട് ക്ലോസ്സ് ചെയ്തോളാൻ പറഞ്ഞിട്ട് മഞ്ജിമ ഇറങ്ങി…
മഞ്ജിമയും അഞ്ജിതയും വരാൻ വൈകുമ്പോൾ അവരാണ് തുറക്കുക…
സച്ചു സ്റ്റെപ്പിറങ്ങി കഴിഞ്ഞിരുന്നു……
ബൈക്കിലിരിക്കുമ്പോഴും മഞ്ജിമ, ഒരൽപ്പം അകലം അവനോടു പാലിച്ചിരുന്നു…
മറ്റൊന്നുമല്ല…
അവൾക്ക് അവളെ തന്നെ പേടിയായിരുന്നു……
“” നീയത് കണ്ടായിരുന്നോ……..? “
“” ഏത്… ?””
സച്ചുവിന്റെ മറുപടി പെട്ടെന്ന് വന്നു…
“” ആ ഒപ്റ്റിക്കൽസിന്റെ… ….”
“” ഉം……. “
“ അതിനൊരു ക്യാപ്ഷൻ വേണം…… നിന്റെ അമ്മ, ആലോചിച്ച് തലവേദനയായി ഇട്ടിട്ടു പോയ കേസാ…… “
മഞ്ജിമ സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി…
“ എന്നോട് പറഞ്ഞിട്ട് എന്ത് കാര്യം…… ?””
“” നിനക്കും കുറച്ചൊക്കെ കലാവാസന ഉള്ളതല്ലേ…””
“ പിന്നേ………..””
അവർ വീടെത്താറായിരുന്നു…
അതുകൊണ്ടു തന്നെയാണ് അവൾ അവനോട് സംസാരിച്ചതും……
മനസ്സിലെ കാര്യങ്ങൾ മറ്റുള്ളവരറിയണ്ടല്ലോ…
ബൈക്ക് നിർത്തി, ഇരുവരും സിറ്റൗട്ടിലേക്ക് കയറി…
അഞ്ജിത, പുറത്തേക്കു വന്നു……
നന്ദു ഫോണിൽ തോണ്ടി, സെറ്റിയിൽ കിടക്കുന്നു..
“” നിന്റെ മോനെ എല്പിച്ചിട്ടുണ്ട്… അവൻ തരും ക്യാപ്ഷൻ…….”
പറഞ്ഞിട്ട് മഞ്ജിമ അകത്തേക്ക് കയറി..
പറയാൻ , മനസ്സിൽ കരുതി , അടുക്കി വെച്ചത് അവനോട് പറഞ്ഞില്ലല്ലോ എന്ന് ആ സമയം അവളോർത്തു…….
താൻ നില മറന്നു തുടങ്ങുകയാണെന്ന് മഞ്ജിമ, ഉള്ളാലറിഞ്ഞു തുടങ്ങിയിരുന്നു…….