വണ്ടി ആശ്രമത്തിൻ്റെ മുറ്റത്ത് നിന്നു. വിജനമായിരുന്നു പരിസരം. ചില ഡെക്കറേഷൻ ലൈറ്റുകൾ കത്തി നിൽക്കുന്നു. കുളത്തിനു പരിസരത്തും വെളിച്ചം ഉണ്ട് . ദാസൻ അവളോട് പേടിക്കേണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞ് ഹോമത്തിൻ്റെ വെളിച്ചം കാണുന്ന കുടിലിലേക്ക് പോയി. അവിടെ സ്വാമിയും 3 ശിങ്കിടികളും എല്ലാം റെഡി ആക്കിയിരുന്നു.
രോഹിണി താലിയും മോതിരവും അഴിച്ച് വച്ച് കുളത്തിൽ ഇറങ്ങി. തണുപ്പ് കാരണം അവളുടെ ശരീരം വിറച്ചു. കൈ കൂപ്പി പ്രാർത്ഥിച്ച് അവൾ മൂന്ന് തവണ മുങ്ങിപ്പൊങ്ങി.
തണുത്ത് വിറക്കുന്ന ശരീരവുമായി രോഹിണി കുളത്തിൽ നിന്ന് കയറി വന്നു. പരുത്തി കൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയ വസ്ത്രം പൂർണമായും സുതാര്യമായി തൻ്റെ നഗ്നത പ്രദർശിപ്പിക്കുന്നത് അവളെ നാണിപ്പിച്ചു.
അവൾ കൈ കൂപ്പി പ്രാർത്ഥിച്ച് കർമസ്ഥാനം ലക്ഷ്യമാക്കി നടപ്പ് തുടർന്നു. വീശിയ തണുത്ത കാറ്റ് അവളെ ആലിലപോലെ വിറപ്പിച്ചു. ദാവണി അവളുടെ ഞേരുങ്ങലിൽ താഴെ വീണു.
രോഹിണി തുണി വലിച്ചിട്ട് കൈ കൂപ്പി നടത്തം തുടർന്നു. അവൾ എല്ലാം അനുസരിക്കാനും സഹിക്കാനും തയ്യാറായി കൂപ്പിയ കൈകളുമായി കുടിലിലേക്ക് കടന്നു.
അകതെത്തിയ അവൾ, ഒരു ഹോമകുണ്ടത്തിന് മുന്നിൽ ചമ്രം പടിഞ്ഞ് ഇരിക്കുന്ന സ്വാമിയെയും ചുറ്റും അർദ്ധവൃത്ത ആകൃതിയിൽ നിൽക്കുന്ന ശിഷ്യന്മാരെയും ദാസനെയും കണ്ടു. അവരെല്ലാം പരിപൂർണ നഗ്നരായിരുന്നു. എല്ലാവരുടെയും ഭീഭത്സമാർന്ന മുഖഭാവം അവളെ ഭയപ്പെടുത്തി. പക്ഷേ ഉറച്ച് പ്രാർത്ഥനയോടെ അവൾ നിന്നു.
പെട്ടെന്ന് സ്വാമിജി ഒരു പൈശാചികമായ ശബ്ദത്തിൽ സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി. മുൻപ് കേട്ട സൗമ്യമായ ശബ്ദം അല്ല. മൃഗീയമായ ഒരു ശബ്ദം. അതിൽ അവൾ വിറച്ച് പോയി.