ഞാൻ : പെട്ടെന്ന് തന്നാ അതും കൊണ്ട് ഞാൻ പോയേക്കാം, ആരെയും ബുദ്ധിമുട്ടിക്കണമെന്ന് ആഗ്രഹമില്ല.
പ്രിയ : അത്രയ്ക്ക് കൊതിയായോ… എന്റെ മോന്ന്… അച്ചോടാ…!!
ഞാൻ : പോവടുന്ന്…. പോയി കിടന്നുറങ്ങെടീ…! മനുഷ്യനെ ഒരുമാതിരി വട്ട് പിടിപ്പിക്കാനായിട്ട്…..
പ്രിയ : …………
ഞാൻ ………,…
പ്രിയ : അതേയ്… വേണോ…?? കാര്യമായിട്ട് ചോദിക്കുവാ…??
ഞാൻ : എന്ത്… വേണോന്ന്…??
പ്രിയ : ഇപ്പൊ പറഞ്ഞത്…!!
ഞാൻ : മ്മ്മ്…. കിട്ടിയാ കൊള്ളാം…!! പക്ഷെ എങ്ങനെ..??
പ്രിയ : റിസ്ക്കാണ്..!!
ഞാൻ : ഡിമാന്റ് ആക്കാതെ, ഒന്ന് സഹകരിക്കെടോ…!!
പ്രിയ : റിസ്ക്കെടുക്കാൻ തയ്യാറാണെങ്കി സഹകരിക്കാം… സാധനം റെഡി…!!
ഞാൻ : എന്നാ വരട്ടെ…??
പ്രിയ : വന്നോ… അബദ്ധവാശാൽ പോലും ആരും കാണാനിടവരരുത്. സൂക്ഷിച്ചു വരണം. ഇരുട്ടത്ത് തട്ടിതടഞ്ഞു വീഴരുത്.. ആകേ കുളമാകും.
ഞാൻ : Ok.. Ok….
മൊബൈൽ ഓഫ് ആക്കിയിട്ട് എന്റെ മുറിയുടെ ഇൻഡോറിലൂടെ ഞാൻ പതുക്കെ സെന്റർ ഹാളിലേക്ക് ഇറങ്ങി പ്രിയയുടെ മുറി ലക്ഷ്യമാക്കി പതുക്കെ നടന്നു.
സ്റ്റേയർ കേസിന്റെ പടവുകൾ താണ്ടി പ്രിയയുടെ റൂമിന്റെ പടിക്കൽ ഞാൻ നിന്നു. ഡോർ അടഞ്ഞു കിടക്കുകയായിരുന്നു.
ഞാൻ മെല്ലെ ഹാൻഡിൽ തിരിച്ചപ്പോൾ തന്നെ ഡോർ തുറന്നു വന്നു..
അപ്പൊ, ലോക്കില്ലന്ന് വെറുതെ പറഞ്ഞതല്ല സത്യമായിരുന്നു.
മുറിക്കുള്ളിൽ ചെറിയ സിറോ വോൾട് ബൾബ് കത്തുന്നുണ്ട്. നേരത്തെ പരിചയപ്പെട്ട ആ കാച്ചെണ്ണയുടെയും പൌഡറിന്റെയും സമ്മിശ്രമായ നേരിയ സുഗന്ധം ആ മുറിയിൽ തങ്ങി നിൽപ്പുണ്ട്.
ഓഹ്…. ഏതൊരു മനുഷ്യനെയും കമ്പിയാക്കുന്ന മണം…!! വെറുതെയല്ല പഴമക്കാരായ പെണ്ണുങ്ങൾ ഇത്തരം കാച്ചെണ്ണ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നത്…
ഇങ്ങനെയായിരിക്കില്ലേ അവരൊക്കെ അവരുടെ പോപുലേഷൻ വർധിപ്പിച്ചത്.
അല്ലാതെ ഒരു എന്റർടൈൻമെന്റും ഇല്ലാത്ത കാലത്ത് 10 -12 മക്കൾ ഉണ്ടാക്കുക എന്നത് അത്ര എളുപ്പമുള്ള കാര്യമല്ല.
ഞാൻ കതക് ശകലം തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കയറാതെ ആ ഗ്യാപപ്പിലൂടെ അകത്തേക്ക് നോക്കി.
ബാത്റൂമിന്റെ കതക് തുറന്ന് പുറത്തു വന്ന പ്രിയ നിലത്തു വിരിച്ച ചവിട്ടിയിൽ കാലുകൾ തുടച്ച്, ആ കട്ടിലിൽ കയറി കിടന്നു.