‘ഞാൻ ഇല്ല.. നീ പൊക്കോ.. ഇപ്പോൾ പോയാൽ സമയത്ത് ചെല്ലാം..’
ഞാൻ പറഞ്ഞു
‘എന്ത് കഷ്ടം ഉണ്ട് അർജുൻ.. ഞാൻ ഇന്നലെ എന്ത് കാല് പിടിച്ചു പറഞ്ഞു വാട്സാപ്പിൽ. നീ ഒരു റിപ്ലൈ പോലും തന്നില്ല. അത് പോട്ടെ. എന്നോട് ദേഷ്യം മാറ്റണ്ട. പക്ഷെ എക്സാം എഴുതാതെ ഇരിക്കുന്നത് എന്തിനാ..?
അവൾ വിഷമത്തോടെ ചോദിച്ചു
‘എഴുതണ്ട എന്ന് തോന്നി. എഴുതുന്നില്ല..’
ഞാൻ തറപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു
‘അത് നീ മാത്രം തീരുമാനിച്ചാൽ പോരല്ലോ.. വന്നേ.. നമുക്ക് പോകാം..’
അവൾ നിർബന്ധിക്കാൻ തുടങ്ങി
‘ഞാൻ മാത്രം തീരുമാനിച്ചാൽ മതി..’
ഞാൻ വീണ്ടും ശക്തമായി പറഞ്ഞു
‘അപ്പൊ ഞാൻ പറയുന്നതിന് ഒരു വാല്യൂവുമില്ല.. ഞാൻ ആരുമല്ല…?
ഇഷാനി ചോദിച്ചു
‘അല്ല….’
ഞാൻ വളരെ പെട്ടന്ന് തന്നെ മറുപടി കൊടുത്തു. അത് അവളെ ശരിക്കും വേദനിപ്പിച്ചു. മറ്റൊരു സാഹചര്യത്തിൽ ആയിരുന്നേൽ ആ പറച്ചിലിന് അവൾ ഒരു മാസം എങ്കിലും വഴക്കിട്ടു നടന്നേനെ.. ഇപ്പോൾ തെറ്റ് തന്റെ ഭാഗത്തു ആയതു കൊണ്ടും പിണക്കം മാറ്റേണ്ടത് സ്വന്തം കടമ ആയതു കൊണ്ടും അതിന് അവൾ മുതിർന്നില്ല.
‘ഞാൻ പറയാനുള്ളത് ഇപ്പോൾ പറഞ്ഞാൽ നിനക്ക് എക്സാം എഴുതാൻ സമ്മതം ആണോ..?
ഇഷാനി ഒടുവിൽ അത് പറയാൻ തയ്യാറായി.. ഇന്നലെ മുഴുവൻ ഇരുന്നു അവൾ അത് ആലോചിച്ചു. അർജുന്റെ പിണക്കം വെറുതെ ഒന്നും മാറില്ല എന്ന് അവൾക്ക് മനസിലായിരുന്നു..
‘നീയിനി ഒന്നും പറയണ്ട.. എന്റെ ഫീലിംഗ്സ് വച്ചു നീയിപ്പോ കുറെ ആയി കളിക്കുന്നു..’
അർജുൻ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഇഷാനിക്ക് നൊന്തു
‘എടാ നിന്നെ ഹെർട്ട് ചെയ്യാൻ ഒന്നും ആയിരുന്നില്ല. നീ അത് എന്റെ ഒരു തമാശ പോലെ എടുക്കുമെന്ന് ഞാൻ കരുതി…’
ഇഷാനി അവളുടെ ഭാഗം ന്യായീകരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു
‘അതാണ് പറഞ്ഞത്.. നിനക്ക് എന്റെ ഫീലിംഗ്സ് എല്ലാം തമാശ ആയിരുന്നു എന്ന്..’
അർജുൻ തന്റെ വാദം ശരിയായിരുന്നു എന്ന് സമർത്ഥിച്ചു