‘നിന്നോട് എന്ത് പറയണം.., എങ്ങനെ ആശ്വസിപ്പിക്കണം എന്നെനിക്ക് അറിയില്ല.. നീ എനിക്ക് ഇത്രയും നാൾ എന്തായിരുന്നു എന്ന് എനിക്ക് പറഞ്ഞു തരാനും അറിയില്ല.. ഇത്രയൊക്കെ നിന്നോട് ചെയ്തിട്ടും ഞാൻ എന്റെ ലൈഫിൽ നിന്നെ പിടിച്ചു നിർത്തുന്നത് എന്റെ സ്വാർത്ഥത കൊണ്ട് കൂടെ ആയിരിക്കും.. ഞാൻ സ്നേഹിച്ചത് അവളെ ആണ്.. പക്ഷെ.. പക്ഷെ.. നീയാണ് എന്നെ മനസിലാക്കിയിട്ടുള്ളത്..’
ഞാൻ കൈ പിടിച്ചു നിർത്തിയത് കൊണ്ട് ലച്ചു അവിടെ തന്നെ നിന്നു. എനിക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു കൊണ്ട് എന്റെ ചുളിഞ്ഞു പോയ കോളർ നേരെ ആക്കി തന്നു കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു
‘നീയെന്നെ ആശ്വസിപ്പിക്കുവൊന്നും വേണ്ട.. ഞാൻ ഇത് പ്രതീക്ഷിച്ചു തന്നെ ആണ് ഇവിടെ വന്നത്.. പിന്നെ വന്നപ്പോൾ നിന്റെ അടുത്ത് അങ്ങനെ ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെ പെരുമാറിയത് എന്റെ അവസാന ഹോപ്പ് മാത്രം ആയിരുന്നു. നീ ഇങ്ങനെ ഒക്കെയേ പറയൂ എന്ന് എനിക്ക് അറിയാമായിരുന്നു.. ‘
‘നിനക്ക് വിഷമം ഉണ്ടോ..?
ഞാൻ എന്ത് ചോദ്യം ആണ് ചോദിച്ചത് എന്ന് എനിക്ക് തന്നെ അറിയില്ല.
‘ഇല്ലെന്ന് പറഞ്ഞാൽ നീ വിശ്വസിക്കില്ലല്ലോ.. എനിക്ക് സങ്കടം ഉണ്ടെടാ… ബട്ട് ഐ വിൽ ബി ഓക്കേ.. ഞാൻ നാളെ ബാംഗ്ലൂർ പോകും. ടിക്കറ്റ് വരെ എടുത്തിരുന്നു.. നീ അഥവാ മൈൻഡ് മാറ്റിയിരുന്നേൽ മാത്രം അത് ക്യാൻസൽ ആയേനെ. ഇനിയിപ്പോ ബാംഗ്ലൂർ പോകാൻ എനിക്ക് ബുദ്ധിമുട്ട് ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ.. അല്ലേ..?
അത് ചോദിച്ചപ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ വീണ്ടും കണ്ണീർ ഉറഞ്ഞു കൂടുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു
‘നീ ഞാൻ കാരണം ഇങ്ങനെ എടിപിടി എന്ന് ഡിസിഷൻസ് എടുക്കാതെ.. നീ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു ഓക്കേ ആണ് അവിടെ പോണം എന്ന് തോന്നുമ്പോ പോയാൽ മതി.. ‘
ഞാൻ അവളെ ഉപദേശിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു
‘ഇത് ഞാൻ ശരിക്കും ആലോചിച്ച കാര്യം ആണെടാ. അല്ലേൽ തന്നെ അവിടെ കോഴ്സ് ചെയ്യണം എന്നാരുന്നല്ലോ എന്റെ ആഗ്രഹം.. നീ ഇവിടെ നിക്കുന്നത് കൊണ്ടാണ് ഞാൻ അങ്ങോട്ട് പോവാതെ മടി പിടിച്ചു നിന്നതും. ഇനിയിപ്പോ അതിന്റെ കാര്യം ഇല്ല.. നിന്നെ രണ്ട് തെറി പറഞ്ഞിട്ട് മനസ്സ് ഓക്കേ ആക്കി ഇവിടുന്ന് പോണം എന്നായിരുന്നു പ്ലാൻ..’