ഞാൻ :ചേട്ടാ കരയാതെ ആൾക്കാർ ശ്രദ്ധിക്കും…. നമ്മൾക്കു വഴി ഉണ്ടാക്കാം.. ചേട്ടൻ അവരെ ഒന്നുടെ വിളിച്ചു നോക്ക്…..ഞാൻ ഇപ്പം വരാം….എന്ന് പറഞ്ഞു അമൽ നിൽക്കുന്ന സ്ഥലത്തേക്ക് പോയി…. ഞാൻ നോക്കുമ്പോ എല്ലാരും എന്തോ സമരിക്കുകയാണ്…. അപ്പൊ എനിക്ക് തോന്നി കല്യാണ ചെക്കൻ വരാത്തത് കൊണ്ട് ആണ്… ഞാൻ ഓടി അമലിന്റെ അടുത്ത എത്തി…. ഡാ എന്താ എപ്പോ ചെയ്യുക ഞാൻ അവനോട് ഞാൻ ചോദിച്ചു…. അറിയില്ല അളിയാ… എന്റെ ചേച്ചി….. ഞങ്ങൾ പണ്ടലിനു അടുത്തേക്ക് ചെന്നു…. അവിടെ ദിവ്യ ഇരുന്നു കരയുക ആണ്…. അവളുടെ കൂട്ടുകാരികൾ ആശ്വാശിക്കൻ നോക്കുന്നുണ്ട്…. അവളുടെ അച്ഛൻ അവിടെ ഒരു കസേരയിൽ തല കുനിഞ്ഞു ഇരിക്കുന്നുണ്ട്….ഞങ്ങൾ അടുത്ത ചെന്നപ്പോൾ… അദ്ദേഹം…. മോനെ അമലേ അവർ എന്ത് പണി അട കാണിച്ചേ…. അവർക്ക് ഒരു വാക്ക് പറഞ്ഞൂടായിരുന്നോ… പവൻ എന്റെ മോൾ…… അവൾ എത്ര ആശിച്ച ആണ് എന്ന് അറിയാമോ… എന്റെ കുട്ടിയോട് ഞാൻ എന്ത് പറയും…. അദേഹത്തിന്റെ കണ്ണിൽ നിന്ന് കണ്ണീർ വന്നിരുന്നു…..
അമൽ :അച്ഛാച്ച നമ്മൾക്കു എന്തേലും വഴി ഉണ്ടാക്കാം…
… അപ്പോൾ അങ്ങോട്ടു ദേവൻ ചേട്ടൻ വന്നു….. അമൽ :ചേട്ടാ എന്ത് ആയി അവർ വരുമോ….
ദേവൻചേട്ടൻ : ഇല്ലട അവർ വരില്ല…. എന്ത് ചെയ്യും ഡാ
അമൽ : ചേട്ടൻ….. എന്തായാലും ഈ സമയം കല്യാണം നടന്നിലേൽ പിന്നെ ഒരിക്കലും നടക്കില്ല… അവൻ പറഞ്ഞു… നമ്മുടെ ബന്ധത്തിൽ ആരേലും തയാറാണ് എന്നേ ചോദിച്ചോ….
ദേവൻചേട്ടൻ : അവർക്ക് ആർക്കും ചൊവ്വദോഷം ഉള്ള പെണ്ണിനെ കല്യാണം കഴിക്കാൻ താല്പര്യം ഇല്ല എന്നേ….. എന്ത് ചെയ്യും ഡാ നമ്മൾ … മുഹൂർത്തത്തിനു സമയം അവർ ആയി….
ഞങ്ങൾ അമലിനെ കൊണ്ട് അവിടെ ഇരുന്നേ…. അവനെ ആശ്വഷിച്ചു…..
ഞാൻ : ഡാ എന്തേലും വഴി തെളിയും… ആരെങ്കിലും മുന്നോട്ട് വെറും
അമൽ :എന്നേ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചയെ ഒള്ളു…
.. അപ്പോൾ അവനെ ദേവൻ ചേട്ടൻ വന്ന് വിളിച്ചോണ്ട് പോയി…. എന്തോ കാര്യം ആയി സമരിക്കുവാന്… ഞാനും ബ്രൂനോയും അവരെ നോക്കി ഇരുന്നു….