മുറിക്കുള്ളിൽ നിറുത്തിയിരുന്ന വ്യായാ മോപാധിയായ മഗ്നറ്റിക് സൈക്കിൾന്റെ സീറ്റ് ജെന്നിഫർ അട്ജെസ്റ് ചെയ്തു. ഇരു കാലും കവച്ചു വെച്ചു പതിയെ അതിലേക് വലിഞ്ഞു കയറി. സാവകാശം പെടലുകൾ മുൻപോട്ടു ചവിട്ടി കറക്കി.എതിർ വശത്തു ചുമരിൽ ഉറപ്പിച്ച പുൾ ബാറിനരികെ നിന്നു വിവേക് അവളെ തന്നെ നോക്കി. ഒരു താളത്തിൽ തുടങ്ങി പതിയെ പതിയെ പെടലിനെ കാൽ വേഗത്തിൽ ചലിപ്പിച്ചു. സീറ്റിനു ഇരുവശങ്ങളിലേക് തെറിച്ചു നിന്ന ചന്തി പിളർപ്പുകൾ. ലെഗിൻസിൽ മുറുകിയ തുടകളുടെ താളാ ത്മകമായി ചലിപിക്കുന്നത് നോക്കി നിന്നപ്പോൾ ഒരുവേള ആ സൈക്കിൾ ഞാൻ ആയിരു നെങ്കിൽ എന്നു വിവേകിനു ചിന്തിച്ചു . അവൾ വേഗത കുറച്ചു. ദേഹത്താ കമാനം മണി മുത്തു കണികപോലെ വിയർപ്പുതുള്ളികൾ പൊടിഞ്ഞു.അവ ഓരോന്നായി പട്ടു മെത്തപോലെ തുടുത്ത കവിൾ തടങ്ങളെ പുൽകി ശരീരത്തിൽ പടർന്നു. സ്വതവേ ഇറുകി കിടന്ന ചുരിദാർ ടോപ്പും ലെഗിനും കൂടുതൽ ആ ശരീര തേക് ഒട്ടി ചേർന്നു കിടന്നു … ഒറ്റ കാഴ്ച്ചയിൽ തന്നെ വികാരബരിതനാക്കിയ അവളുടെ സൗദര്യത്തെ ജോയിചായൻ വേണ്ട വിധേനെ ഉപയോഗിച്ച് കാണുമോ? ആസ്വദിച്ചു കാണുമോ ? എന്ന സംശയം എന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു ചോദ്യചിഹ്നമായി. ഒന്നു ശ്രമിച്ചാൽ വളച്ചെടുക്കാൻ പറ്റുമെ ന്ന ചിന്ത എന്റെ സിരകളിൽ ഓടി തുടങ്ങി.
ഞാൻ പുൾ ബാറിൽ നിന്നും പിടി വിട്ടു താഴേക്കു ഇറങ്ങി. കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന ടവൽ ജെന്നിയുടെ ദേഹത്തേകിട്ടു കൊടുത്തു. വിയർപ്പിനാൽ നനഞ്ഞു ഒട്ടിയ ടോപ്പ് മീതെ ഉള്ളിലെ ബ്രായുടെ ചിത്രം പുറത്തേക് വരച്ചു കാട്ടി…
“എന്തെടോ ക്ഷീണിച്ചോ താൻ? വിവേകി ന്റെ ചോദ്യം കേട്ടു മുഖം തുടച്ചുകൊണ്ട് ജെന്നി സൈക്കിളിന് താഴേക്കു ഇറങ്ങി. ചന്തി വിടവിലേക് ഇറുകിയ നിലയിൽ ഉണ്ടായ ടോപ് അവൾ കൈ കൊണ്ടു നേരെയാ കി എനിക്ക് അഭിമുഖമായി നിന്നു.. ഊതി വീർപ്പിച്ച ബലൂൺ കണക്കെ ടോപ്പിനുള്ളിൽ വീർത്തു നിന്ന മുലകളുടെ ആസ്വാദനത്തിന് അവൾ വഴിയൊരുകി തന്നു.
” മഴക്കാർ ഉള്ളതുപോലെ ഉണ്ടല്ലേ വിവേകേ , പുറത്തേക് നോക്കി അവൾ പറഞ്ഞു.