“അത് ഏതായാലും നന്നായി മിണ്ടി പറഞ്ഞു പോകാൻ ഒരാളായല്ലോ 😊. അല്ല ജോയിച്ചാ യനെ കാണാനേ കിട്ടുന്നില്ലല്ലോ വന്നിട്ട് കണ്ടതെ ഇല്ല..
” ഇവിടെ ഇല്ലായിരുന്നു ഇച്ചായൻ, മുംബൈ വരെ പോയേക്കുവായിരുന്നു രുന്നു എന്തോ ബിസിനസ് ആവശ്യം . ഇന്ന ലെ ഈവെനിംഗ് വന്നേയുള്ളു. അപ്പച്ച നോട് അന്വേഷിച്ചായിരുന്നു അന്ന് നമ്മൾ നാട്ടിൽ എത്തിയ ദിവസം തന്നെ വിവേകിനെ പറ്റി. ഭാര്യ വീട്ടിൽ ആണെന്ന് അറിയാൻ കഴിഞ്ഞു. … ഇനി ഒരാഴ്ച .. അത് കഴിഞ്ഞ് ഇച്ചായൻ യു ഏ ഇ ലേക്ക് തിരിക്കും.
” ഹാ അതെ വൈഫ്നെ അവള്ടെ വീട്ടിൽ കൊണ്ടാക്കിയേച്ചും വരാൻ ഇത്തിരി വൈകി അതാ നേരത്തെ ജോയിചായനെ കാണാനോ ജെന്നിഫറിനെ പരിചയ പെടാനോ പറ്റാഞ്ഞേ😊… അപ്പോ കുറച്ച് ഡേയ്സ് കൂടി മോർണിംഗ് വാക്കിംഗ്നു ഇയാളുടെ കൂട്ടു കാണൂ എന്ന് സാരം അല്ലെ?
” ഹേയ് അല്ല വിവേക്. ഇത്തവണ ഇച്ചായനും മോനും മാത്രം ആണ് യാത്ര, യു ഏ ഇ യോട് ഗുഡ് ബൈ പറഞ്ഞ ഇത്തവണ ഞാൻ നാട്ടിലേക്കു വന്നേക്കുന്നെ. പിന്നെ ഇച്ചായനു ഒരേ നിർബന്ധംനാട്ടിൽ നില്കാൻ അപ്പച്ചൻ ഒറ്റക്കല്ലേ, പിന്നെ ഇവിടെ വല്ല ന്യൂ ബിസിനസ് പ്രൊജക്റ്റ് സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്യാമെന്ന് ഞാനും വിചാരിച്ചു അപ്പച്ചനും അതാ പറയുന്നേ.
” ഗുഡ് ഗുഡ്.. കുരുവിള സാർ മുൻപ് സംസാരിച്ചിരുന്നു ഇതിനെ പറ്റി. ജെന്നി സമ്മതിക്കുമോ എന്നായിരുന്നു പുള്ളിയു ടെ സംശയം… ഇനി ഏതായാലും അത് വേണ്ടല്ലോ അല്ലെ .. എന്തായാലും കൺഗ്രാറ്റ്സ് കേട്ടോ.
” ഓഹ് താങ്ക് യു വിവേക്..ഹെല്പ് ഒക്കെ വേണ്ടിവരും കേട്ടോ.. അപ്പോ ഉണ്ടാവണം.
” തീർച്ചയായും എന്ത് ഹെല്പ് ആണേലും റെഡി പോരെ.”
അന്ന് അപ്രതീക്ഷിതമായിടുള്ള പരിചയ പെടലും കൊച്ചു വാർത്തമാനവും കലർന്നുള്ള വാകിംഗ് കഴിഞ്ഞു ഇരുവരും പിരിഞ്ഞുവെങ്കിലും പിറ്റേ ദിവസം മുതൽ വാക്കിംഗ്നു പോന്നതിനു മുൻപ് തന്നെ ജെന്നിഫറെ വിളിച്ചു എഴുനേൽപ്പിക്കാനു ള്ള ഉത്തരവാദിത്വവും വിവേക് ഏറ്റെടു ത്തു എന്നു പറയാം. ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോകുമ്പോൾ ഇരുവരും തമ്മിലുള്ള അകലവും കുറഞ്ഞു വന്നു. വിവേക് പുത്തൻ പുരയ്ക്കൽ തറവാട്ടിലെ സ്ഥിരം സന്ദർ ശകൻ ആയി മാറി. കുരുവിളയ്ക്കും ജോയി ക്കും വെള്ളമടിക്ക് കമ്പനി നൽകി. തടിച്ചു കുടവയർ ഉന്തിയ അധികം നീളം ഇല്ലാത്ത ഒരു ശരീരപ്രകൃ തത്തിനുടമ ആയിരുന്നു ജോയികുരുവിള. പ്രവാസി ആയതു കൊണ്ടാകാം മരുഭൂമി യിലെ മരുപ്പച്ചപോലെ അവിടവിടെയായി തലയിൽ തിളങ്ങിയിരുന്ന മുടിഇഴകൾ. വൈകിട്ടുള്ള ഒഴിവു നേരങ്ങളിൽ ടെറ സിലെ ബാൽകാണികരികിൽ ഇട്ടിരുന്ന ടേബിളിന് ചുറ്റും അവർ ഒത്തുകൂടി, കം പനി നൽകാൻ ജെന്നിയും കൂടെ ഉണ്ടാകു മായിരുന്നു.