” എങ്കിൽ വീട്ടിലേക് വന്നേര്… പദ്മ മുന്നേ നടന്നു പിന്നാലെ അയാളും.. ” ഇയാള് ഇവിടെ ലോഡ് എടുക്കാൻ പുതിയതാണല്ലേ? വേണു ഏട്ടൻ പറഞ്ഞു… വാഴത്തോട്ടത്തിനിടയിലൂടെ നടന്നു നീങ്ങുമ്പോൾ പദ്മ അയാൾ കേൾക്കെ ചോദിച്ചു…
” ഉം.. അതെ.. പദ്മ ഓരോന്ന് മിണ്ടീപറഞ്ഞോണ്ട് നടക്കുമ്പോളും അയാളുടെ കണ്ണുകൾ തന്റെ മുൻപേ നടക്കുന്ന കൊഴുപ്പിളകിയ സുന്ദര ശരീരത്തെ ആകെമാനം കൊതിയോടെ കൊത്തി വലിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. മെല്ലെ നടക്കുവാണെങ്കിലും പാദസരം സ്വനം തോട്ടത്തിൽ മുഴങ്ങി.. ചന്തിയുടെ ഇളക്കം അയാളുടെ തുടയിടുകിലെ മാംസ പിണ്ഡത്തിലേക്കുള്ള രക്ത യോട്ടം വർദ്ദിപ്പിച്ചു…
.” കോലത്തുവയൽ ആണോ നാട്?” പ്രതീക്ഷിക്കാതെ തിരിഞ്ഞു നോക്കികൊണ്ടുള്ള പദ്മ യുടെ ചോദ്യം കേട്ടു അയാൾ ചന്തിയിലേക്കുള്ള നോട്ടം പിൻവലിച്ചു.
” കോലത്തു വയലല്ല.. അതിനടുത്തായിട്ട് വരും കണ്ണപൂരം ആണ് പ്രോപ്പർ “… ഇയാള്ടെ കോലത്തു വയലല്ലേ? ” ആഹ് അതെ… അപ്പോ നാട്ടുകാരാണ് അല്ലെ ? പിൻവാതിൽ വഴി അടുക്കളയിലേക് കയറുമ്പോൾ അയാളെ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു… അയാൾ മുറ്റത്തെ തുളസി തറയിലെ തുളസി കാതിരിൽ തടവികൊണ്ട് നിന്നു….
” ഇറയത്തേക് കയറി ഇരിക്കുട്ടോ…… പേര് ചോദിക് ക്കാൻ മറന്നു.. അടുക്കളയിലെ പാത്രത്തിന്റെ കല പില ശബ്ദത്തിനിടയിൽ പദ്മയുടെ ശബ്ദം അയാൾ പതിയെ കേട്ടു.. “മനോജ്…” ഇറയത്തെ ചാരുകസേരയിലേക് ഇരിക്കുന്നതിനിടയിൽ അകത്തേക്കു നോക്കി അയാൾ പറഞ്ഞു…. ചുമരിൽ തൂക്കി ഇട്ടിരുന്ന ഫോട്ടോ ഫ്രെമുകളിലേക് അയാൾ കണ്ണോടിച്ചു.. ഒരു ഗ്ലാസിൽ കട്ടൻ ചായയുമായി പുറത്തേക്ക് വന്നു അയാൾക് നേരെ നീട്ടി,
“ഇത് കുടിക്ക് കഴിക്കാൻ ഒന്നുല്ലാട്ടോ ഇപ്പോ ഇവിടെ, പദ്മ നെറ്റി ചൊറിഞ്ഞു കൊണ്ടു അയാളെ നോക്കി…..
” എനിക്ക് ഇയാളെ അറിയാട്ടോ, നാട്ടിൽ വച്ചു കണ്ടിട്ടുണ്ട്.. 😌 മുൻപ് പരിചയപ്പെട്ടിട്ടും ഉണ്ട് കാലത്തിനു മുൻപ് , ഇയാൾക്കു ഓർമ്മ ഉണ്ടോ എന്ന് അറിയത്തില്ല ….. നേരത്തെ വേണുവേട്ടൻ ഇവിടേക്ക് വിളിച്ചിരുന്നു അപ്പോഴാ ഈ ഫോട്ടോ ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചത് അയാൾ ചുമരിൽ തൂക്കിയിട്ട പദ്മയുടെ കല്യാണ ഫോട്ടോയിലേക് ചൂണ്ടി…..എന്റെ നാട് കണ്ണപുരം അടുത്താണ് എന്ന് പറഞ്ഞപോൾ ഇയാളുടെ കേട്യോൻ ആണ് പറഞ്ഞത് വൈഫ് വീടും അവിടെ ആണെന്ന്….”