“ മോൾ വന്നു അല്ലേ… നന്നായി അവന് ഞങ്ങളോടുള്ള വിരോധം ഇപ്പോഴും മാറിയിട്ടില്ലേ… ശേഖരേട്ടൻ വിളിച്ചിട്ടും അവൻ… “ അവളെ മുഴുവൻ പറഞ്ഞു തീർക്കാതെ ശേഖരൻ ഇടക്കു കയറി നടന്നതെല്ലാം പറഞ്ഞു… അതു കേട്ടപ്പോൾ ആ കിടപ്പിൽ ആദ്യമായി അവരുടെ മുഖത്തൊരു സന്തോഷം ശേഖരൻ കണ്ടു… അവരുടെ കണ്ണു നിറഞ്ഞു…
“ അമ്മ കരയണ്ട… ഇനി കുറച്ച് ദിവസത്തേക്ക് ഞാനും മോളും ശിവേട്ടനും ഇവിടെ കാണും… അമ്മയുടെ അസുഖമെല്ലാം ഭേദമാകും… “ സ്വാതി രമണിയുടെ കരം ഗ്രഹിച്ചു പറഞ്ഞു…
ശേഖരൻ സ്വാതിക്കും കുട്ടിക്കുമായി ഇടതു വശത്തെ മുറി തുറന്നു കൊടുത്തു…
ആ മുറി തുറന്നപ്പോൾ അറ്റത്തായി വലിയൊരു കട്ടിൽ കിടക്കുന്നതു കണ്ടു… അച്ഛൻ പറഞ്ഞാണ് അത് മഹാഗണിയുടെതാണെന്ന് പിന്നീട് അറിഞ്ഞത്… ഈ വീട്ടിലെ ഉരുപ്പടികളൊക്കെ വിലപിടിച്ചതാണെന്ന് അവൾ മനസ്സിലാക്കി… മുറിയിൽ വേറൊരു മരത്തിൻെറ അലമാര മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ…
അവിടെ മതിലിനോട് ചേർത്തിട്ടിരുന്ന കട്ടിലിൽ ഉറങ്ങിപ്പോയ മകളെ സ്വാതി കിടത്തി… അതിനു വേണ്ടി കുനിഞ്ഞു നിന്നപ്പോൾ ശേഖരൻെറ കണ്ണുകൾ അവളുടെ വിടർന്ന പിൻഭാഗത്ത് ഓടി നടന്നു… സാരിയിൽ പൊതിഞ്ഞ ഉരുണ്ട ചന്തി… വീണയുടെ പിൻഭാഗം പോലെ തോന്നി… അറിയാതെ ചുണ്ടു നനച്ചു പോയി അയാൾ… അവൾ തിരിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും അയാൾ കണ്ണുകൾ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് മാറ്റി…
“ അവൾക്ക് വലിയ സന്തോഷമായി മോളേ… “ സ്വാതിയുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് കൈ പിടിച്ച് ശേഖരൻ നന്ദിയോടെ പറഞ്ഞു…
“ എല്ലാം ശരിയാവും അച്ഛാ… “ അവൾ സന്തോഷത്തോടെ അയാളുടെ വീതിയുള്ള തോളിലേക്ക് ചാഞ്ഞു…
“ എൻെറ മരുമോൾ ഒരു പാവമാണ്… എനിക്ക് വെറുതേ തോന്നിയതാ കുറുമ്പിയാണന്ന്… “ അയാൾ അവളുടെ തലമുടിയിലൂടെ വിരലോടിച്ചു…
“ അത്ര പാവമൊന്നുമല്ലട്ടോ ഞാൻ… “ അവളൊന്ന് ഉയർന്ന് അയാളുടെ കറുപ്പും വെളുപ്പും ഇടകലർന്ന താടി മൂടുന്ന കവിളിൽ ഒരു കടി കൊടുത്തു… എന്നിട്ട് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവിടന്ന് പുറത്തേക്ക് ഓടാൻ നോക്കി…
“ ഹാ… ടി കുറുമ്പി… നിന്നെ ഞാൻ… “ പ്രായം മറന്ന് ശേഖരൻ സ്വാതിയെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് വലിച്ചു തന്നോട് ചേർത്തു പിടിച്ചു… ആ പിടുത്തത്തിൽ സ്വാതി പിന്നിലേക്ക് വീണ് അയാളുടെ ദേഹത്ത് വന്നിടിച്ചു…