Posted by സ്വാതിയുടെ സാരിക്കുത്ത് പൊക്കിളിനു വളരെ താഴെയാണ്… ശേഖരൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ഇനി അങ്ങനയെ സാരി ഉടുക്കാവൂ എന്ന്… ശേഖരൻ ഒരു കസവിൻെറ ജുബ്ബയും കസവ് കരയുള്ള ഒരു വെളുത്ത മുണ്ടുമാണ് ഉടുത്തത്… അവരെ കണ്ടാൽ ഇപ്പോൾ കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് ചെക്കൻെറ വീട്ടിലേക്ക് പോകുന്ന നവദമ്പതികളെ പോലെ തോന്നും… ശേഖരനും സ്വാതിയും തമ്മിൽ അമ്മായപ്പൻ മരുമകൾ ബന്ധത്തിൽ നിന്ന് ഒരു കാമുകി കാമുകൻ എന്ന ലേവലിലേക്ക് കാര്യങ്ങൾ എത്തിയിരുന്നു… ശേഖരൻ പറഞ്ഞാൽ എന്തും അനുസരിക്കുന്ന അയാളുടെ മണവാട്ടിയായിരുന്നു അവളപ്പോൾ… ശേഖരൻെറ നോട്ടം കുഴിഞ്ഞ പൊക്കിൾ ചുഴിയിലേക്ക് നീണ്ടപ്പോൾ ആ നോട്ടം സ്വാതിയിൽ ഒരു നവവധുവിൻെറതു പോലെയുള്ള നാണം വിരിയിച്ചു… ഈ ദിവസങ്ങളിലെല്ലാം സ്വാതിയുടെ മുലപ്പാൽ എത്തിയിരുന്നത് ശേഖരൻെറ വായിലേക്കാണ്… വാവയ്ക്ക് അവൾ പശുവിൻ പാൽ കൊടുത്ത് അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്തു…
രമണിക്ക് ശിവൻ തൻെറ പ്രിയപ്പെട്ട മകനായി… ആ അമ്മ എന്താവശ്യപ്പെട്ടാലും സാധിച്ചു കൊടുക്കുവാൻ തയ്യാറുള്ള അനുസരണയുള്ള മകനായി കഴിഞ്ഞിരുന്നു ശിവൻ ആ ദിവസങ്ങളിൽ… രമണിയുടെ ശാരീരികമായ ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ കുറഞ്ഞു വന്നു… പതിയെ പതിയെ നടക്കുവാൻ വരെ അവർക്ക് സാധിച്ചു… അതിൻെറ കാരണം ശേഖരൻേറയും സ്വാതിയുടേയും ശിവൻേറയും ഈ ദിവസങ്ങളിൽ അവർക്ക് നൽകിയ അളവില്ലാത്ത സ്നേഹമാണ്…
“ എന്നാൽ നിങ്ങൾ പോയിട്ട് വരൂ… “ വാവയെ സ്വാതിയുടെ കയ്യിൽ ഏൽപ്പിച്ച് സ്വാതിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് രമണി പറഞ്ഞു… അവരുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു…
“ അമ്മ വെറുതേ കരയണ്ട… ഇനിയിപ്പോ എന്താവശ്യമുണ്ടായാലും വീട്ടിലേക്കൊന്ന് വിളിച്ചാൽ മതി… ഞങ്ങൾ ഓടിയെത്താം… “ ശിവൻ അമ്മയെ നോക്കി പറഞ്ഞു… അമ്മയോട് തനിക്കിപ്പോഴുള്ള സ്നേഹം എന്താണെന്ന് ശിവന് നിർവ്വചിക്കാനായില്ല…
ശേഖരൻ അവരെ വീട്ടിൽ ആക്കുന്നതിനായി കോണ്ടസ്സ കാർ എടുത്ത് വീട്ടു മുറ്റത്തേക്ക് കൊണ്ടു വന്നു… ശേഖരൻ കാർ മുറ്റത്തേക്ക് ഇട്ട് സ്വാതിക്കായി പിന്നിലെ ഇടതു ഭാഗത്തെ ഡോർ ഓപ്പൺ ചെയ്ത് പിടിച്ചു… ശേഖരൻെറ കരുതൽ കണ്ട് സ്വാതിക്ക് അയാളോട് ആരാധന തോന്നിപ്പോയി… വലതു ഭാഗത്തെ ഡോറിലേക്ക് നടക്കുകയായിരുന്ന ശിവനെ സ്വാതി വിളിച്ചു…
“ എന്താ സ്വാതി… “ സ്വാതി എന്താണ് കാറിൽ കേറാതെ ശേഖരനെ നോക്കി നിൽക്കുന്നതെന്ന് ശിവന് മനസ്സിലായില്ല…