അയാൾ : ഹലോ… എവിടെയാ ഇറങ്ങുന്നത്?
ഞാൻ : യൂണിവേഴ്സിറ്റി സ്റ്റോപ്പ്.
അയാൾ : നിങ്ങൾ ലവേഴ്സ് ആണോ?
ഞാൻ : അല്ല.. എന്താ ചേട്ടാ?
അയാൾ : ബസിലുള്ളവരൊക്കെ അങ്ങോട്ടേക്ക് നോക്കുന്നത് കാണുന്നില്ലേ? എല്ലാവർക്കും അറിയാം അവിടെ എന്ത് പരിപാടിയാ നടക്കുന്നെ എന്ന്.
ഞാൻ : അതിനെന്താ എനിക്കും ഇവൾക്കും കുഴപ്പമില്ല പിന്നെ ആർക്കാ ഇത്ര കുഴപ്പം.? ചേട്ടനാണോ?
അയാൾ : എനിക്ക് കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല. ഞാൻ സദാചാരം പറഞ്ഞതല്ല.
ഞാൻ : പിന്നെ ചേട്ടൻ ന്താ പറഞ്ഞു വരുന്നത്?
അയാൾ : അല്ല… അത് നിങ്ങൾക് പ്രൈവറ്റ് ആയിട്ട് സ്ഥലം വേണമെങ്കിൽ ഞാൻ ഏർപ്പാടാക്കി തരാം. ഇതിപ്പോ ആളുകളൊക്കെ കാണില്ലേ ഇവളെയൊക്കെ.
ഞാൻ : സ്ഥലമോ?
അയാൾ : എനിക്ക് യൂണിവേഴ്സിറ്റി സ്റ്റോപ്പിന് മുൻപായിട്ട് ഒരു ലോഡ്ജ് ഉണ്ട്. റേറ്റ് ഒകെ കുറവാ.
ഞാൻ : ചേട്ടാ.. അത് ആവശ്യം വരില്ല ഞങ്ങൾ ഇന്ന് തന്നെ തിരിച്ചു പോവും. അത്കൊ……….
പെട്ടന്ന് തന്നെ മാളു തിരിഞ്ഞു ആ ചേട്ടനോട് നമ്പർ തരാൻ പറഞ്ഞു. ഞാൻ ഇതെന്തിനാ ഇവൾ നമ്പർ വാങ്ങിക്കുന്നെ എന്നാണ് ആലോചിക്കുന്നത്.
അയാൾ നമ്പർ കൊടുത്തു.
അയാൾ : മക്കൾ സൗകര്യം പോലെ വിളിച്ചമതി. സേഫ് ആണ്.
മാളു : ശെരി ചേട്ടാ വിളികാം.
ഞാൻ : എന്തിനാ നമുക്കു ഇതിന്റെ ആവശ്യം?
മാളു : പറയാം.
അങ്ങനെ കുറെ സമയത്തിന് ശേഷം ഞങ്ങൾ യൂണിവേഴ്സിറ്റി സ്റ്റോപ്പിൽ ഇറങ്ങി. യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ പോയി കാര്യങ്ങൾ ഒകെ തിരക്കി സർട്ടിഫിക്കറ്റ് പോസ്റ്റ് വഴി അയക്കാൻ ഒക്കെയുള്ള കാര്യങ്ങൾ ഒകെ ചെയ്തു തീർത്തപ്പോളേക്കും 1 മണിയായി.
ഇനി ഫുഡ് കഴിച്ചു തിരിച്ചുപോകാം എന്നുള്ള ലൈൻ ആയി. ഫുഡ് കഴിച്ചു ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ എത്തിയപ്പോൾ ആരുമില്ല. 30 മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞു ഒരു ബസ് പോലുമില്ല. അടുത്തുള്ള ഒരു കട അടക്കുന്നത് കണ്ട ഞാൻ അയാളോട് ചോദിച്ചു…