ആ മുഴുത്ത കനത്ത ചന്തികൾക്കിടയിൽ പാല് നിറഞ്ഞ കുപ്പിയും കൂതിയിൽ പ്രതിഷ്ഠിച്ച് ആ നിൽപ്പ്..!
“ഓ.. പൂറീ..”
എനിക്ക് സഹിച്ചില്ല. അരക്കെട്ടിൽ മുറുക്കെപ്പിടിച്ച് ഞാൻ ആ കുപ്പി കൂതിയിലേക്ക് വീണ്ടും പിടിച്ച് തള്ളി.
“ഹാ..” അമ്മ കുറുകി. എന്നെ വല്ലാത്തൊരു ഭാവത്തിൽ കഴച്ച് നോക്കി.
“നടക്കെടീ..”
ഞാൻ കുപ്പി അമർത്തിപ്പിടിച്ച്കൊണ്ട് തന്നെ പൂറിയെ തള്ളിക്കൊണ്ട് ഹാളിലെ സോഫയിലേക്ക് നടത്തി. അവിടെയെത്തി പൂറി കവച്ച് കമന്ന് കിടന്നു. പാൽ നിറഞ്ഞ ആ കുപ്പി ആ കൂതിയിൽ ഉറച്ചിരുന്ന് ആടി.
“ഇതങ്ങ് ഞെക്കി കയറ്റാൻ പോകുവാ..” ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“കയട്ടെടാ..” അമ്മ വികാരത്തോടെ കേണു. ചന്തികൾ പിടിച്ച് സ്വയം അകത്തിത്തന്നു.
ഞാൻ കുപ്പി അമർത്തിപ്പിടിച്ച് പതുക്കെ ഞെക്കി.
“ശ്ശ്.. ഹാ.. ഉം.. ” അമ്മയുടെ ചീറ്റലിൽ നിന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി പാല് കൊതത്തിൽ കേറിയെന്ന്.
“അങ്ങനെ അങ്ങ് കേറട്ടെടീ..” ഞാൻ പല്ലു കടിച്ചമറിക്കൊണ്ട് വീണ്ടും ഞെക്കി. കുപ്പിയിൽ നിന്ന് പാല് പൂറിയുടെ കൂതിക്കുള്ളിലേക്ക് വീണ്ടും കയറി. അമ്മ കിടന്ന് അരക്കെട്ടുയർത്തി പുളഞ്ഞു.
“ഹം.. കേറിയെടാ.. നിറഞ്ഞെടാ..”
ഞാൻ ശ്രെദ്ധിച്ച് കുപ്പി ഊരി. കൂതി അടഞ്ഞു. എങ്കിലും കുറച്ച് പാല് ലീക്ക് ആയി ചക്കയിലൂടെ ഒഴുകി സോഫയിൽ പരന്നു. ഞാൻ കുനിഞ്ഞ് അത് നക്കിയെടുത്തു.
നന്നായിട്ട് തന്നെ, ഏകദേശം അര മുക്കാൽ ഗ്ലാസ് പാല് നിറച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് കുപ്പിയിലെ ബാക്കി പാല് നോക്കിയ എനിക്ക് മനസിലായി. കൈയിലിരുന്ന ബാക്കി രണ്ട് ഈന്തപ്പഴം ഞാൻ ആ കൂതിയിലേക്ക് തിരുകിക്കയറ്റി. ആ കുഴഞ്ഞ ഈന്തപ്പഴം അകത്ത് കിടന്ന് കുതിരട്ടെ..
“അങ്ങനെ കിടന്നോ, ഇപ്പൊ വരാം..” ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ട് പോയി കൈ കഴുകി, ഉരുണ്ട പിടിയുള്ള പ്ലാസ്റ്റിക് കടകോൽ എടുത്ത് കൊണ്ടുവന്നു.
ഇതെന്താ പരുപാടി എന്ന ഭാവത്തിൽ അമ്മ എന്നെ നോക്കി.
“ഇതേ, പാല് നിറച്ചാൽ മാത്രം മതിയോ, ഒന്ന് ഇളക്കണ്ടേ..” ആ കടക്കോലിന്റെ പിടി കൂതിയിലേക്ക് കുത്തിയിറക്കിക്കൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു. പിടിയുടെ മുക്കാൽ ഭാഗത്തോളം ഞാൻ കയറ്റി വിട്ടു.
ആഴത്തിൽ കുത്തിയിറക്കിയ ആ കടകോൽ ഞാൻ ഇട്ട് ചുറ്റിച്ച് തിരിച്ചു.