ഞാൻ.. ഞാൻ പോകുവാ.. സോഫി തേടി വരും.. നീ കാപ്പി കുടിക്ക്…
തിരിച്ചു നടന്നുപോകുന്ന ശോഭനയുടെ കേറിയിറങ്ങുന്ന ചന്തികളിൽ നോക്കി അവൻ കാപ്പി പാത്രം കൈലെടുത്തു…
ശോഭന തിരികെ വരുമ്പോൾ സോഫി അടുക്കളയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു…
ശോഭന അവൾക്ക് മുഖം കൊടുക്കാതെ ഓരോ ജോലികൾ ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി…
അമ്മയുടെ മുഖം കണ്ടപ്പോഴേ എന്തോ സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ടാന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി…
സോഫിയ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് അമ്മയെ നോക്കി കൊണ്ടിരുന്നു…
ശോഭനയുടെ സാരിയിൽ നിന്നും ഉയരുന്ന റോയിയുടെ വിയർപ്പുമണം അവൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു…
സാരിയുടെ പുറകിൽ ചന്തി ഭാഗത്തായി മണ്ണ് കൊണ്ടുള്ള കൈപ്പാടുകൾ…
അതു കൂടി കണ്ടതോടെ സോഫിയ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു.. ങ്ങുഹും റോയിച്ചൻ ശ്രമം തുടങ്ങി…
വീട്ടിൽ വന്ന് കയറിയത് മുതൽ ശോഭനയുടെ ഹൃദയ മിടിപ്പിന്റെ താളം തെറ്റി.. സോഫിയുടെ പ്രത്യേക രീതിയിലുള്ള നോട്ടവും ചുണ്ടിന്റെ കോണുകളിൽ ഒളിപ്പിച്ച ചിരിയും ഒക്കെ ശോഭനയെ വല്ലാത്ത ഒരു അവസ്ഥയിൽ എത്തിച്ചു…
പറമ്പിലെ പണിയും കഴിഞ്ഞ് കടവിലേക് കുളിക്കാൻ പോയ റോയിയുടെ കൂടെ സോഫിയയും ഉണ്ടായിരുന്നു…
സന്ധ്യ മയങ്ങും നേരം.. കുളി ക്ടാവിലെ പടവുകളിൽ ആട്ടിലെ വെള്ളത്തിലേക്ക് നോക്കി അവർ ഇരുന്നു…
“റോയിച്ചാ.. കുറച്ചു നേരമായി അമ്മ ഒന്നും മിണ്ടുന്നില്ല..റോയിച്ചന് കാപ്പി തന്നിട്ട് വന്നതിൽ പിന്നെ എന്റെ മുഖത്തുപോലും നോക്കുന്നില്ല…”
“. ങ്ങും..”
“റോയിച്ചൻ അമ്മയെ വല്ലതും ചെയ്തോ…”
“ഞാനോ..! ഞാൻ എന്തുചെയ്യാൻ..”.
“അല്ല.. ചില ലക്ഷണങ്ങൾ ഒക്കെ കണ്ടു.. സാരിയുടെ പുറകിൽ മണ്ണുപറ്റിയ കൈകൊണ്ട് ആരോ പിടിച്ചത് പോലെ…”
“അതാണോ.. ഞാനാണ് പിടിച്ചത്..”
“എന്നിട്ട്.. അമ്മ വല്ലതും പറഞ്ഞോ..”
“ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.. എന്നോട് ചേർന്നു നിന്നു…”
“. പാവം.. നല്ല ആഗ്രഹമുണ്ട്… എന്നെ ഓർത്തിട്ടാണ് ഒഴിഞ്ഞു മാറുന്നത്…’”
” റോയിച്ചന് പറയാമായിരുന്നില്ലേ എനിക്ക് കുഴപ്പമൊന്നും ഇല്ലന്ന്..”
“ഞാൻ അത് സൂചിപ്പിച്ചു..ആപ്പോഴാണ് കരഞ്ഞത്…”
” റോയ്ച്ചൻ എന്താ പറഞ്ഞത് എന്നെ പറ്റി..”
“അത്.. നിനക്ക് കിട്ടുന്ന സുഖമൊക്കെ ആന്റിക്കും കൊടുക്കണമെന്ന് എന്നോട് പറഞ്ഞു എന്ന് പറഞ്ഞു…”
കുറച്ചു നേരത്തെ മൗനത്തിനു ശേഷം അവൾ പറഞ്ഞു…
“റോയിച്ചാ… ഇന്ന് അമ്മയുടെ മുറിയിൽ കിടക്കാമോ…”