മുഖമുയർത്തി
സീനത്ത് : എന്താ..?
ഞാൻ : ദേ അവിടെ
ഞാൻ നോക്കിയ ഭാഗത്തേക്ക് തിരിഞ്ഞു നോക്കി അവരെ കണ്ടതും വേഗം എന്റെ മടിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി നേരെയിരുന്ന് മുഖം മറച്ച്, പേടിയോടെ
സീനത്ത് : അവര് കണ്ടോ അർജുൻ?
പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഞാൻ : ഏയ് കണ്ടിട്ടൊന്നുമില്ല
സീനത്ത് : ഇവര് ഇത് എവിടെയുണ്ടായിരുന്നു?
കൈ ചൂണ്ടി
ഞാൻ : ആ കാടിന്റെ ഉള്ളിൽ
സീനത്ത് : പിള്ളേര് സ്കൂളിൽ പോവാതെ കറങ്ങി നടപ്പാണെന്ന് തോന്നുന്നു
ഞാൻ : മം.. എന്നാലും അതിന്റെ ഉള്ളിൽ എന്തായിരുന്നാവോ പരിപാടി
പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
സീനത്ത് : പോയ് ചോദിച്ചു നോക്ക്
ബെഞ്ചിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ്
ഞാൻ : ചോദിക്കട്ടെ…
എന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചു വലിച്ച്
സീനത്ത് : അള്ളോ ഞാൻ വെറുതെ പറഞ്ഞതാ, ഇവിടെ ഇരിക്കാൻ നോക്ക്
ബെഞ്ചിൽ ഇരുന്ന്
ഞാൻ : ആഹാ വെറുതെ പറഞ്ഞതാ…
സീനത്ത് : മം…
ആ കുട്ടികൾ പോയതിന് പിന്നാലെ ഒരു ആണും പെണ്ണും കൂടി മുളങ്കാട്ടിലേക്ക് കയറി പോവുന്നത് കണ്ട്
ഞാൻ : ഒന്ന് പോയി നോക്കിയാലോ ഇത്ത?
സീനത്ത് : അത് വേണോ അർജുൻ
ബെഞ്ചിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ്, പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഞാൻ : ഇത്ത വാ… ചിലപ്പോ ഇതിലും ബെസ്റ്റ് സ്ഥലമായിരിക്കും
സീനത്ത് : മം…
പേഴ്സും എടുത്ത് സീനത്ത് എന്റെ കൂടെ നടന്നു, തിങ്ങി നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന മുളങ്കാടിന്റെ മുന്നിൽ കഷ്ട്ടിച്ച് ഒരാൾക്ക് കയറാൻ പറ്റിയ വഴി കണ്ട്
ഞാൻ : കേറിയാലോ…?
സീനത്ത് : മ്മ്..
ഞങ്ങൾ കേറാൻ തുടങ്ങും നേരം അകത്തു നിന്നും രണ്ട് പെൺകുട്ടികളും ഒരു പയ്യനും കൂടി ഇറങ്ങി വന്ന് ഞങ്ങളെ നോക്കി വളിച്ച ചിരിയും ചിരിച്ച് കടന്നു പോയത് കണ്ട്
ഞാൻ : ഇത് റിസോർട്ട് വല്ലതുമാണോ?
ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
സീനത്ത് : ആയിരിക്കും..
ഞാൻ : മം.. ഇത്ത വാ
എന്ന് പറഞ്ഞ് ഞാൻ സീനത്തിന്റെ കൈ പിടിച്ച് മുന്നിൽ നടന്നു, ആ ചെറിയ വഴിയിലൂടെ ചില്ലകൾ വകഞ്ഞുമാറ്റി ഞങ്ങൾ അകത്തേക്ക് കയറി, അൽപ്പം മാത്രം സൂര്യപ്രകാശം കടന്ന് വരുന്ന കാടിനുള്ളിൽ നടുക്കുള്ള മുളങ്കൂട്ടത്തിന്റെ രണ്ടു സൈഡിലേക്കും വഴികളുള്ള ഒരു വലിയ കൂടാരം പോലെയുള്ള മുളങ്കാടിനകത്തു കയറിയതും