മൂന്നാം വയസ്സിൽ നാട് വിടൽ [മനു]

Posted by

ഞാൻ: വാര്യരെ എൻ്റെ പഴയ വീട് കിട്ടുമോ എനിക്ക്..ഞാൻ നാട്ടിലേക്ക് വരുന്നുണ്ട്…

അയ്യാൾ: തീർച്ചയായും റെഡി ആക്കും.. സാറു വന്നാൽ വിളിച്ച മതി…

ഞാൻ രണ്ടും കൽപ്പിച്ചു നാട്ടിൽ വന്ന് ഇറങ്ങി. റെയിൽവേ സ്റ്റേഷൻ എന്നെ കൊണ്ടുപോവാൻ വന്നവരെ കണ്ടപ്പോൾ എൻ്റെ ഉള്ളിലൂടെ ഒരു മിന്നൽ ആയിരുന്നു.

വാര്യരും വസുന്ധര ചേച്ചിയും അവരുടെ മകളും.. ഞാൻ ആകെ ഒരു നിമിഷം പേടിച്ച് ഭയന്ന് നിന്നു.

വാര്യർ വന്നു എൻ്റെ ലേകേജ് വാങ്ങി മുന്നോട്ട് നടന്നു. കൂടെ ഞാനും എൻ്റെ പിന്നാലെ വസുന്ധര ചേച്ചിയും മോളും.. ഞാൻ കാറിൽ കേറി. ഒപ്പം അവരും back സീറ്റിൽ ഞാനും ചേച്ചിയും ഇരുന്നത്.. ചേച്ചി എന്നോട് ഒന്നും മിണ്ടുന്നില്ല.. ഞാൻ എൻ്റെ മനസ്സിൽ അപ്പൊൾ തന്നെ ഉറപ്പിച്ചു. എൻ്റെ എല്ലാ കള്ളകളിയും എല്ലാം അവസാനിച്ചു. ഇനി എൻ്റെ ജീവിതം ജയിലിൽ ആണെന്ന്.. വണ്ടി നേരെ വില്ലയുടെ മുന്നിലൂടെ പാസ്സ് ചെയ്തു.

ഞാൻ: ചേട്ടാ വില്ലയിലേക്കു അല്ലേ..

അയ്യാൾ ഒന്നും മിണ്ടുന്നില്ല…

ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടയില്ല.. എൻ്റെ ജീവിതം അതോടെ തീർന്നു എന്നു എനിക്ക് ഉറപ്പായി.. ഒന്നല്ലെങ്കിൽ ഈ വണ്ടി പോകുന്നത് ഇവിടെ ഉള്ള പോലീസ് സ്റ്റേഷനിലേക്ക് ആണ്. ഞാൻ മനസ്സിനെ മരവിപ്പിച്ചു അങ്ങനെ ഇരുന്നു. എന്ത് തന്നെ ആയാലും ഞാൻ നേരിട്ടെ പറ്റൂ എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി. ഇനി എൻ്റെ ജീവിതം ഇവിടെ ജയിലിൽ ആണ്.. പക്ഷേ അപ്പോഴേക്കും എൻ്റെ മനസ്സിലെ ഭയം കുറയാൻ തുടങ്ങി.. കാരണം ഇട്ടു മൂടാൻ കാശുള്ളവൻ ആണ് ഞാൻ. പിന്നെ എനിക്ക് വേണ്ടി ജീവൻ കളയാൻ കരീം ഭായും ആൾക്കാരും ഉള്ളപ്പോൾ ഈ രണ്ടു പൂറികളെയും ഈ വയസ്സായ കിളവൻ ഡ്രൈവറെ ഞാൻ എന്തിന് പേടിക്കണം അങ്ങനെ വിചാരിച്ചു ഞാൻ ഇരുന്നു.എൻ്റെ മനസ്സിൽ ഞാൻ ധൈര്യത്തെ നിറച്ച് ഇരുന്നു. അയ്യാൾ വണ്ടിയും കൊണ്ട് പോയത് വസുന്ധര ചേച്ചിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് ആണ്.. അവിടെ എത്തിയതും അവർ വണ്ടിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി.

ഞാനും ഇറങ്ങി.. ഞാൻ : എടോ വാര്യരെ താൻ എന്ത് പൂറിലേക്ക് ആണ് എന്നെ ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ട് വന്നത്…പറയട പൂറി മോനെ…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *