Posted by “ഞാൻ വരാം….” വെപ്രാളം പിടിച്ചു ഞാൻ ദേവിയോട് പറഞ്ഞു.
“തീര്‍ച്ചയായും വരുമോ….?” അവളും വെപ്രാളം കാട്ടി.
“വരാം എന്റെ ദേവി. എപ്പോഴാ വരേണ്ടത്…?”
“എനിക്കറിയില്ല. ചേട്ടൻ തന്നെ പറയൂ.”
“പത്ത് മണിക്ക് ഓക്കെ ആണോ…?” ആവേശഭരിതനായി ഞാൻ ചോദിച്ചു.
“മ്മ്. പക്ഷേ ബൈക്ക് അകത്തേക്ക് കൊണ്ട് വരേണ്ട. മുന്‍ വാതിൽ ഞാൻ ലോക് ചെയ്യില്ല.” ദേവി പേടിച്ചു വിറച്ചാണ് പറഞ്ഞത്. “പിന്നേ എനിക്ക് കൈയും കാലും വിറയ്ക്കുന്നു. സംസാരിക്കാന്‍ പോലും ബുദ്ധിമുട്ട്‌ തോന്നൂ. ഞാൻ വയ്ക്കുവ… രാ… രാത്രി കാണാം.” വിറയ്ക്കുന്ന സ്വരത്തില്‍ എങ്ങനെയോ അത്രയും പറഞ്ഞിട്ട് ദേവി കട്ടാക്കി.
ഒന്നും തന്നെ എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. സ്വപ്നം കണ്ടതാണോ..? വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയാതെ കോൾ ഹിസ്റ്ററി എടുത്തു നോക്കി.
എനിക്കും കൈയും കാലും വിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി. രാത്രി രഹസ്യമായി ഇതുവരെ ഞാൻ ആരുടെ വീട്ടിലും പോയിട്ടില്ല. നല്ല പേടി എനിക്ക് തോന്നി. പോകണോ എന്ന് ഞാൻ സ്വയം ചോദിച്ചു.
എന്തായാലും ദേവിയുടെ വലിയ വീടാണ്. കോമ്പൗണ്ട് പോലും ഭയങ്കര വലുതാണ്. അയല്‍ വീടുകളും ഒരുപാട്‌ ഗ്യാപ്പ് വിട്ടാണ് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്, അതുകൊണ്ട്‌ അവരെ ഒന്നും പേടിക്കേണ്ട കാര്യമില്ല.
പെട്ടന്ന് ഒരു ധൈര്യം എന്നില്‍ നിറഞ്ഞു. എന്റെ സംശയങ്ങളെ എല്ലാം ഞാൻ തൂത്തു കളഞ്ഞു. ഇന്നു രാത്രി ഞാൻ ദേവിയുടെ വീട്ടില്‍ പോയിരിക്കും.
സമയം വെറും അഞ്ചര ആയതേയുള്ളു. ഒരിടത്ത്‌ വെറുതെ ഇരിക്കാൻ ഇനി എനിക്ക് കഴിയില്ല. ഞാൻ വേഗം മാളിന് പുറത്ത്‌ വന്ന്‌ ജെനറേറ്റർ റൂമിലേക്ക് തിടുക്കത്തിൽ നടന്നു.
രാവിലെ എത്ര മണിക്ക് പണി തീരും എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോള്‍ ഏഴു മണി കഴിയും എന്നാണ് മറുപടി കിട്ടിയത്.
ശേഷം ബൈക്ക് എടുത്തുകൊണ്ട് ഞാൻ ചുറ്റി തിരിഞ്ഞു. എല്ലാ മെഡിക്കല്‍ സ്റ്റോറും പൂട്ടിയിരുന്നു. ഞാൻ ദൂരേക്ക് പോയി. തുറന്നിരിക്കുന്ന ഒരെണ്ണം കണ്ടു. അവിടെ നിന്നും എനിക്ക് വേണ്ടതൊക്കെ വാങ്ങി.
ശേഷം വരുന്ന വഴിക്ക് ഒരു തോര്‍ത്തും സോപ്പും വാങ്ങി കൊണ്ട് മാളിൽ വന്നു.
സമയം പോകാതെ എന്റെ ഓഫീസിൽ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ഞാൻ വിരണ്ടു നടന്നു… ഇടയ്ക്ക് ജോലി നടക്കുന്ന സ്ഥലത്തും പോയി നോക്കി.