ഞാൻ പോകുന്നു.. അണ്ണൻ താഴെ വന്നു എന്ന് തോന്നുന്നു…
വാതിൽ അടച്ചിട്ട് വസന്തി പോയതോടെ ഗോപിക ആകെ ചിന്താവിഷ്ടയായി..
ഏതോ ഒരു പാണ്ടിയാണു വരുന്നത്.. അവൻ പറയുന്നതൊക്കെ കേൾക്കാൻ ഭാർഗവന്റെ മകളെ കിട്ടില്ല…
എന്റെ കാല് നക്കാൻ പോലും യോഗ്യത ഇല്ലാത്തവന് ഞാൻ കാലകത്തി കൊടുക്കുന്ന പ്രധനമേയില്ല…
താൻ തടവിൽ ആണെന്നും ആരുടെയൊക്കെയോ അടിമയാക്കാ ൻ ആണ് ഇവരുടെ ഉദ്ദേശം എന്നും ഓർത്തപ്പോൾ ഗോപികയുടെ ഈഗോ ഉണർന്നു.. ഭാർഗവന്റെ മകൾ എന്ന ഈഗോ….
പത്തു മിനിറ്റിനുള്ളിൽ വീണ്ടും വാതിൽ തുറക്കപ്പെട്ടു…
വെള്ള ഷർട്ടും മുണ്ടും ഉടുത്ത കറുത്ത ഒരു രൂപം മുറിയിലേക്ക് കയറി.. കൂടെ ഈശ്വരിയും പുറകിൽ വസന്തിയും…
പഴയ തമിഴ് നാടൻ വിനു ചക്രവർത്തിയുടെ അതേ രൂപം..
വേലു ആർത്തിയോടെ ഗോപികയെ അടിമുടി നോക്കി…
ഈശ്വരീ.. കേരളാ കുട്ടി സൂപ്പർ…
എല്ലാം അണ്ണനുവേണ്ടി…..
ങ്ങും…
ഇവൾ കല്യാണം കഴിച്ചതാണോ..
ഇല്ല അണ്ണാ.. എന്നാലും ശുണ്ണി നിറയെ പാത്തിരുക്ക്…
അത് ഇവളെ കണ്ടാലേ അറിയാം…
അവിടെ കിടന്ന ഒരു സോഫയിൽ ഇരുന്ന ശേഷം അയാൾ ഗോപികയെ നോക്കി പറഞ്ഞു..
വാ.. അടുത്തേക്ക് വന്നേ…
സത്യത്തിൽ ഗോപികക്ക് അയാളെ കണ്ടപ്പോൾ അറപ്പാണ് തോന്നിയത്…
വസ്ത്രത്തിനു മാത്രമാണ് വൃത്തിയുള്ളത്.. കട്ടി മീശയും തടിച്ച ചുണ്ടുകളും ക്രൂരത തുളുമ്പുന്ന കണ്ണുകളും…
ഗോപികക്ക് ഉള്ളിൽ ഭയം തോന്നാതിരുന്നില്ല…
അയാൾ അടുത്തേക്ക് വിളിച്ചിട്ടും അനങ്ങാതെ നിന്ന ഗോപികയുടെ ചന്തിയിൽ മിന്നൽ പോലെ ഒരു ചൂരൽ വന്നു പതിച്ചു…
വസ്ത്രത്തിനു മേലേ ആയിരുന്നു എങ്കിലും അവൾ തുള്ളി പോയി…
തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ അവൾ കണ്ടത് കൈയിൽ നീളമുള്ള ഒരു ചൂരൽ വടി യുമായി അരിശം കൊണ്ട് വിറച്ചു നിൽക്കുന്ന ഈശ്വരിയെ ആണ്…
നിന്നോട് പറഞത് മനസിലായില്ലേ മൂതേവി.. പോയി അണ്ണന്റെ കാൽകീഴിൽ ഇരിക്കടീ…
ചൂരൽ ഓങ്ങി നിൽക്കുന്ന ഈശ്വരിയുടെ അടുത്ത അടിവരുന്നതിനു മുൻപ് അവൾ പോയി അയാളുടെ കാലടിയിൽ ഇരുന്നു…
എന്നാ ഈശ്വരീ ഇത്.. കുട്ടിയെ ഇങ്ങനെ അടിച്ചാൽ ഭയന്നു പോകില്ലേ.. എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് വേലു അവളുടെ കവിളിൽ തഴുകി…