അങ്ങനെ കുറച്ച് യാത്ര ചെയ്ത് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞങ്ങൾ ഒരു ഗേറ്റിന്റെ മുന്നിലെത്തി.. കാറിന്റെ ലൈറ്റിന്റെ വെട്ടത്തിലാണ് ഗേറ്റ് കാണുന്നത്.. അത്യാവശ്യം തുരുമ്പ് പിടിച്ച ഒരു പഴയ ഗേറ്റ്… സാറ് വണ്ടിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി ഗേറ്റ് തുറക്കുവാൻ പോയി
മൊത്തത്തിൽ ഇരുട്ട് വീണു കിടക്കുന്ന സ്ഥലം
കാറ് അകത്തേക്ക് എടുത്തപ്പോൾ അധികം ആൾ പെരുമാറ്റം ഇല്ലാത്ത ഒരു വഴിയിലൂടെ വണ്ടി ഒരു വീടിന്റെ മുന്നിൽ ചെന്ന് നിന്നു
ഒരു രണ്ടു നില വീടാണ്.. വീടിന്റെ ഉള്ളിൽ ചെറിയൊരു വെട്ടം ഒഴിച്ച് ആ പരിസരത്ത് ഒരു മിന്നാമിനുങ്ങിന്റെ വെട്ടം പോലും ഇല്ല
വീടിന്റെ ഉള്ളിൽ ലൈറ്റ് ഉള്ളതുകൊണ്ട് തന്നെ വീട്ടിൽ വേറെ ആരോ ഉണ്ടെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി
എന്റെ നെഞ്ച് കടന്ന് നല്ല രീതിയിൽ ഇരിക്കാൻ തുടങ്ങി.. അത്യാവശ്യം പേടിച്ചിട്ട് കയ്യും കാലും വിറക്കുന്നുണ്ട്
അവിടെ നിന്നും ഓടിയാലോ എന്ന് ഒക്കെയായിരുന്നു എന്റെ ഉള്ളിൽ
സാറിനോട് എന്തൊക്കെ ചോദിച്ചിട്ടും സാർ ഒന്നും തുറന്നു പറയുന്നതും ഇല്ല… നീ വാ.. ഞാൻ കാണിച്ചു തരാം… നീ പേടിക്കേണ്ട… എന്നല്ലാതെ സാർ ഒരു മറുപടിയും ഞാൻ ചോദിക്കുന്നതിന് തരുന്നില്ല
അങ്ങനെ സാർ എന്നെയും കൊണ്ട് വീടിന്റെ അകത്തേക്ക് കയറി
വീടിന്റെ മുൻവശത്തെ വാതിൽ തുറന്നപ്പോൾ തന്നെ വീടിന്റെ മുകളിലെ നിലയിൽ നിന്നും ആരുടെയോ ശബ്ദമൊക്കെ താഴേ കേൾക്കാം
വീടിന്റെ പുറമേ കാണുന്നതുപോലെയല്ല.. പുറത്ത് കാടുപിടിച്ചു കിടക്കുകയാണെങ്കിലും… വീടിന്റെ അകഭാഗം ഒക്കെ നല്ല വൃത്തിയായി സൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു.. അത്യാവശ്യം ലക്ഷ്വറി ആയ ഒരു വീട് പോലെ തോന്നി
ഞാൻ തിരിച്ചു പോകും എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു കുറെ വാശിപിടിച്ചു
സാർ : നീ എന്തിനിങ്ങനെ കിടന്നു പേടിക്കുന്നത്.. എനിക്ക് വേണ്ടപ്പെട്ടവരാണ്..
ഞാൻ : വേണ്ടപ്പെട്ടവരോ? അപ്പോൾ മുകളിൽ എത്രപേരുണ്ട്
സാർ : രണ്ടുപേരു ഉണ്ട്…
ഞാൻ : നമുക്ക് പോകാം എനിക്ക് ഒട്ടും പറ്റില്ല സാറേ
സാർ : നീ വിചാരിക്കും പോലെയല്ല..എനിക്ക് പണ്ടേ തൊട്ടു അറിയുന്ന ആൾക്കാരാണ്.. നിനക്കും ഭാവിയിൽ അവരെക്കൊണ്ട് ഗുണമേയുണ്ടാകുള്ളൂ അതിലൊരാള് നമ്മുടെ നാട്ടിൽ നിന്നാണ് ആലപ്പുഴ.. ജോർജ് എന്നാണ് പേര്.. പുള്ളിക്കാരൻ പെണ്ണുങ്ങളായിട്ട് ഇടപാട് മാത്രമേ ഉള്ളു അതും വല്ലപ്പോഴും.. നിന്നെപ്പോലെ ഉള്ളവരായി ഒരു ഇടപാടും ഇല്ല അങ്ങനെ ഇനി ഉണ്ടാകാനും പോകുന്നില്ല എന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നത്